Selecteer een pagina
Tips tegen suikerverslaving

Tips tegen suikerverslaving

“Help ik heb een suikerverslaving, hoe kom ik hiervanaf?” Deze vraag krijg ik regelmatig! Misschien herken je het ook wel bij jezelf. Dat je het idee hebt dat het een soort verslaving voor je is. Dat je de hele tijd bezig bent met eten en niet kunt stoppen met suikerrijk eten. Met snoepen.

Als dat zo is, wil ik je echt stimuleren om deze blog tot het einde te lezen en daarna ook de bijbehorende podcast te beluisteren. Want ik ga je een aantal dingen vertellen waardoor je jouw kennis en/of ideeën over suikerverslaving kunt veranderen. Want als je er anders naar gaat kijken sta je ook meer open voor andere manieren om die zogenaamde suikerverslaving aan te pakken.

Zogenaamde suikerverslaving

Je vraagt je misschien af waarom ik het een zogenaamde suikerverslaving noem. Dat is om de simpele reden dat een suikerverslaving helemaal niet bestaat. Want wanneer ben je nou echt verslaafd?

  • Je bent verslaafd aan iets als je lichamelijk of psychisch echt niet meer zonder kunt. Dat is niet zo met suiker. Het voelt wellicht wel zo maar het is niet zo.
  • Je bent verslaafd als je van iets steeds meer nodig hebt om hetzelfde effect te bereiken. Middelen zoals alcohol of drugs hebben dat effect. Je moet dit steeds vaker gebruiken, steeds meer gebruiken om hetzelfde effect te behalen, om er nog een gelukkig gevoel bij te hebben.
  • Het is ook een verslaving wanneer je ergens ontwenningsverschijnselen van krijgt. Bijvoorbeeld zweten of trillen. Of juist psychische ontwenningsverschijnselen zoals paniekaanvallen of onrustig worden.
  • Het is ook een verslaving als je er meer dan de helft van de dag mee bezig bent. En dat kan natuurlijk best zo zijn qua eten. Maar dat maakt je er niet meteen verslaafd aan.

Verslavende middelen veranderen echt iets in je hersenen. De dopamine receptoren nemen af. En dopamine is het geluksstofje in je hersenen. Dat is ook waarom je in een verslaving steeds meer nodig hebt.

Kijkend naar voedingsmiddelen dan zijn alcohol en cafeïne de enige verslavende middelen die er bestaan. Van suiker raak je niet verslaafd.

Sugar cravings

Je denkt nu misschien wel, hartstikke leuk allemaal maar ik voel dit wel. Ik ben de hele dag door bezig met snoepen of snaaien. Of ik denk er de hele dag aan. Waarom heb je zulke sugar cravings? Er zijn twee mogelijkheden of aanleidingen. Een mentale aanleiding en een fysieke aanleiding.

Fysieke aanleiding voor ‘suikerverslaving’

Fysiek gezien geeft suiker schommelingen in je bloedsuikerspiegel. Wat houd dat precies in? Als je suiker eet dan verhoogt dat het glucose level in je bloed. Om dat te verwerken wordt er in je lijf insuline aangemaakt zodat die glucose ook weer kan dalen. Het aanmaken van je insuline zorgt ervoor dat je bloedsuikerspiegel schommelt. Wat maakt dat je nog meer zin hebt in zoetigheid.

Wat er daarnaast ook gebeurt is dat er cortisol wordt aangemaakt in je lichaam. Cortisol is een hormoon dat ook wel het stresshormoon wordt genoemd. In tijden van stress moet cortisol ervoor zorgen dat jij voldoende energie blijft hebben. En dat doet cortisol door jou trek te geven aan lekker eten. Oftewel suikerrijk en calorierijk eten.

De bloedsuikerspiegel schommeling zorgt er dus voor dat er meer stress in je lichaam ontstaat waardoor er meer cortisol aangemaakt wordt en je lichaam dus ook meer trek krijgt in zoetigheid.

Dit is heel technisch gezien wat er fysiek in je lichaam gebeurt als je suikers eet. Ik zeg ook vaak dat het goed is om je te realiseren dat je eigenlijk niet zoveel suikers wìlt eten. In zijn algemeenheid is het zo dat wanneer je worstelt met eetbuien je vaak ben gefocust op je gewicht. Je wilt afvallen en hebt daarom allerlei eetregels die erop gebaseerd zijn om jezelf te straffen als je ongezond eet. In deze context met suikerverslaving wil ik je inspireren om je bewust te worden van wat je in je lijf stopt. Niet zozeer met betrekking tot het afvallen ,maar met betrekking tot goed voor je lijf te zorgen. En dat is een hele andere intentie om voedselkeuzes op te maken.

Mentale aanleiding voor sugarcravings

Er is ook nog een mentale aanleiding voor de sugarcravings die je hebt. Als we eten worden we namelijk beloond door een fijn gevoel waardoor we nog gemotiveerder raken om te eten. En dat heeft met het dopamine stofje te maken. Dopamine wordt aangemaakt bij gebruik van verslavende middelen, maar ook door beweging, sporten, het aaien van een hond of kat, seks en bij het bekijken van grappige filmpjes. Dat zijn allemaal gebeurtenissen waardoor je dopamine in je hersenen aanmaakt en je je even fijn voelt. Deze bezigheden geven ons een kalmerende en angst verlagende werking.

Het is dus erg belangrijk je te realiseren dat er in je hersenen ook iets gebeurt dat maakt dat je blij wordt wanneer je suikers eet. En dat er dus ook andere dingen zijn die je blij maken, die je ook zou kunnen doen in plaats van suikers eten. Snoep is wat je dat geluksgevoel geeft. Daarom wil je daar de hele tijd van eten. Het is dus niet een verslaving maar de koppeling in je hoofd wat je dat geluksgevoel geeft.

Tips om met deze (niet bestaande) suikerverslaving om te gaan

Je bent natuurlijk benieuwd wat je eraan kunt doen om met deze niet bestaande verslaving om te gaan. Want het feit dat het geen verslaving is doet niets af van dat jij er last van hebt. Daarom heb ik een aantal tips voor je waar je aan kunt werken.

  1. Vervang zoveel mogelijk bewerkte suikers voor onbewerkte suikers. Bij bewerkte suikers zie je niet meer wat het basis product is. Waar de suikers vandaan komen. Denk maar eens aan een kant en klaar magnetronmaaltijd. Daar zitten suikers in die niet meer te herleiden zijn. Wanneer je zelf een verse maaltijd maakt, dan weet je waar de ingrediënten vandaan komen.
  2. Vermijd light producten. Door de zoete smaak van light producten krijgen je hersenen toch het seintje dat er suikers aan komen. Je lijf gaat zich voorbereiden op het verwerken van die suikers, alleen die suikers komen niet. Met als resultaat dat jouw lichaam toch aan jou laat weten dat er suikers binnen moeten komen. En dat maakt dat je lekkere trek krijgt.
  3. Leer beter om te gaan met verleidingen. Vraag jezelf steeds af: wil ik dit? Heeft mijn lijf dit nodig? Heeft mijn lijf extra energie nodig of ben ik eigenlijk moe? Of geïrriteerd? Of ben ik misschien afleiding aan het zoeken omdat ik me verveel?

In de podcast “7 tips tegen suikerverslaving” ga ik uitgebreider hierop in EN deel ik nog vier extra tips tegen die ‘zogenaamde’ suikerverslaving.

Deel deze blog:

Ter info: sinds september 2022 ben ik gestopt met coaching voor mensen die worstelen met eetbuien, lichaamsacceptatie en intuïtief eten.

Zelfsabotage houdt jouw eetbuien in stand

Zelfsabotage houdt jouw eetbuien in stand

Eén van de thema’s in mijn groepstraining “stap uit de vicieuze cirkel van eetbuiten” gaat het over zelfsabotage, angst en over weerstand. Ik startte de bijeenkomst met de stelling “ik weet het wel maar ik doet het niet, wat houdt me nou echt tegen?”. Alle deelnemers waren bevestigend aan het ja-knikken. Ook stelde ik op Instagram Stories de vraag wie deze stelling herkende. En daar kwam uit dat 100% van de mensen die reageerden het herkenden. Ik weet het wel, maar ik doe het niet!

Je hebt de kennis, maar niet de skills

Je weet vaak wel hoe het zit qua eetbuien, emotie eten, lichaamsacceptatie. Je hebt kennis opgedaan uit boeken, gesprekken met anderen, via online trainingen. Maar als puntje bij paaltje komt stap je toch weer in die ene valkuil. Je hebt misschien met jezelf afgesproken dat je bepaalde eetregels loslaat. En dat lukt voor een tijdje heel goed. Maar toch zak je uiteindelijk weer terug in een oude gewoonte.

Dat komt omdat je de kennis wellicht wel in pacht hebt, echter betekent dat niet dat je ook de skills hebt om het te veranderen. Om het vol te houden. Eigen te maken. Om uit bepaalde oude patronen te komen. Ik herken dat ook bij mezelf. Ik heb een rijk verleden wat betreft zelfhulpboeken en online cursussen die ik volgde van zelfbenoemde goeroes. Maar ik liep toch telkens weer vast. Ik merkte dat echt contact met de juiste (professionele) mensen nodig was. Zij weten precies wat ze doen, wat ze zeggen en welke volgende stap ze jou aan moeten reiken. Dat heeft er dan ook in geresulteerd dat ik echt kon oefenen. Vol kon houden. En bij een terugval iemand had om mee te sparren en te onderzoeken waarom ik een terug val had.

Blinde vlek

Als je van je eetbuien of van emotie eten af wilt, of je gaat een proces door van lichaamsacceptatie of zelfliefde, dan heb je ook gewoon een aantal blinde vlekken voor jezelf. Jij zit in je lijf en in je hoofd en je ziet de dingen dus vanuit je eigen ogen. Je ziet dingen gekleurd. Vanuit je eigen overtuigingen en gedachten. En we nemen die gedachten ook vaak aan voor waarheid. Maar dat is niet zo. Het grootste gedeelte van onze alle gedachten die je hebt zijn onbewuste gedachten. Die komen en gaan en gaan overal over. Het is niet gezegd dat die gedachten ook de waarheid zijn.

Het is niet voor niets dat Henry Ford zei “Whether you think you can or you think you can’t, you’re right”. Want wat je ook tegen jezelf zegt; je hebt gelijk. Krijg je een opdracht en ga je er bij voorbaat al vanuit dat je het niet kunt, dan is de kans zeer groot dat het ook niet lukt. En andersom werkt dat natuurlijk ook zo.

Hoe herken je zelfsabotage?

En dit alles heeft dus te maken met zelfsabotage. Ik noem dat ook wel innerlijke saboteurs. Negatieve stemmetjes in jou die voortkomen uit bepaalde overtuigingen. Dingen die je ergens van vindt, over jezelf.

Een veel voorkomende overtuiging die ik tegenkom is dat de mensen om me heen liever voor anderen zorgen dan voor zichzelf. Ze cijferen zichzelf weg, Zelfsabotage is vaak erg subtiel, dus niet altijd door jezelf te herkennen als zelfsabotage.

Denk bijvoorbeeld aan het maken van excuses:

  • Ja maar als ik dat doe dan gebeurd er dit..
  • Nee ik kan mijn telefoon niet helemaal uit zetten want voor die en die moet ik bereikbaar blijven
  • Er moet nog zoveel gebeuren, dat kan niet blijven liggen

Of er zijn obstakels / beren op de weg:

  • Dat kan ik niet
  • Dat heb ik nog nooit gedaan
  • Als ik dat doe dan denken mensen dat ik lui ben
  • Als ik dat nu niet doe dan gebeurd het nooit

En de meest bekende signaal van zelfsabotage is uitstelgedrag vertonen:

  • Heb nu geen tijd, doe ik morgen wel
  • Ik heb nu geen zin
  • Nee nu ben ik te moe
  • Ik heb nog zoveel te doen
  • Nee eerst moet ik die nog bellen en dat nog doen

Hand in hand met angst

Zelfsabotage gaat hand in hand met angst. Angst om bepaalde dingen te bereiken. Stel je wil op zondag een uur lang een boek lezen en daarvoor je telefoon uit zetten. Dit is een daad van zelfliefde. Iets wat je misschien niet gewend bent. Wanneer je dit dan doet wordt je onrustig. Je voelt je misschien zelfs nutteloos. De reden dat dit gebeurt heeft alles te maken met je reptielenbrein.

In de Podcast “Ik weet het wel maar uiteindelijk doe ik het niet (zelfsabotage) leg ik wat meer uit over het reptielenbrein en ga ik dieper in op de angst.

Deel deze blog:

Ter info: sinds september 2022 ben ik gestopt met coaching voor mensen die worstelen met eetbuien, lichaamsacceptatie en intuïtief eten.

Hoe kom ik van mijn slechte eetgewoontes af?

Hoe kom ik van mijn slechte eetgewoontes af?

We hebben ze allemaal wel eens: een slechte eetgewoonte. Snoepjes eten in de auto of tijdens het studeren of elke avond om 21.30 uur een wijntje met wat te snacken voor de tv. En wellicht ben jij het type dat de Ikea nooit verlaat zonder een broodje hotdog of softijsje. Niet omdat je er ècht zin in hebt, maar omdat je er nu toch bent (of omdat je je kind hebt aangeleerd dat het altijd een ijsje krijgt als je bij Ikea bent, oooops). Gewoonte dus eigenlijk.  Eetgewoontes kunnen al in hele kleine dingen zitten: het vaste toetje na het eten (terwijl je eigenlijk al genoeg hebt gehad) of altijd weer dat koekje bij de koffie (terwijl je er niet persé zin in hebt).

Gewoontes zijn functioneel

Mensen zijn gewoonte-dieren. Daar gedijen we goed bij. Dan weten we waar we aan toe zijn en dan vormt er zich geen bedreiging. We weten wat er gaat gebeuren en we weten wat we kunnen verwachten. Gewoontes zijn heel functioneel. Alleen zijn slechte gewoontes niet zo heel handig.

Onderzoek

In 2010/2011 is er in op University of Southern California ooit een onderzoek gedaan naar gewoonte-eters. Uit dat onderzoek bleek dat de plek waar je iets eet vaak belangrijker is dan hoe iets smaakt. In dit onderzoek werden bioscoopbezoekers uitgenodigd voor een film met een grote bak popcorn.

“De ene groep kreeg lekkere warme verse gepofte maïs terwijl de andere het moest doen met de restjes van afgelopen week. Na afloop werd er gekeken hoeveel er uit de bakken was gegeten en gevraagd of de testpersonen vaker popcorn aten in de bioscoop. Mensen die niet gewend waren popcorn te eten tijdens de film lieten de oude popcorn staan omdat íe niet lekker was. De groep vaste eters at ook de oude popcorn op.”

Je hersenen leggen een verbinding tussen de locatie en de handeling van iets eten. Zo ontstaan dus vaak gewoontes. Denk maar aan de eerder genoemde situaties: in de auto, bij Ikea, aan je bureau, op de bank voor de tv…

Pavlov

Heb je wel eens gehoord van de hond van Pavlov? De Russische dierenliefhebber Ivan Pavlov was een fysioloog die honden inzette om mensengedrag te onderzoeken.

Pavlov ontdekte dat er een verband kan ontstaan tussen 2 dingen die niets met elkaar te maken hebben. Pavlov had een hond die elke dag eten kreeg. De hond begon al met kwijlen als Pavlov met de voerbak aan kwam lopen. Pavlov voegde er iets extra’s aan toe. Vlak voordat hij de voerbak neerzette, liet hij een belletje rinkelen. Dit herhaalde hij een aantal dagen achter elkaar. Totdat hij een keer met het belletje rinkelde, zonder het eten neer te zetten. Toch ging de hond er van kwijlen, terwijl er geen eten werd neergezet. Het rinkelen van de bel was voor de hond gekoppeld aan eten, waardoor hij ging kwijlen.

Dit noemen ze een geconditioneerde reflex. Een reflex (kwijlen) die gekoppeld wordt aan iets anders (de bel) dat eigenlijk niets met eten te maken heeft. En zo komen onbedoelde patronen en gewoontes tot stand. Ja, ook bij mensen!

Verandering van gewoonte

Stel dat ik nu de komende maand voor jou ga bepalen wat je eet en wanneer je eet. Dan kun je waarschijnlijk nu al bedenken wat voor jou de lastige momenten worden. Meestal zijn dát de gewoonte-momenten. Je merkt het (vaak achteraf) na de vakantie of wanneer je heel druk bent geweest (bijv. een verhuisdag). Dan zijn deze gewoontes even niet aanwezig omdat je dagelijkse structuur dan totaal anders is.

Maar hoe kom je nu van je gewoontes af?

Niet door ze simpelweg af te leren, zoals je waarschijnlijk zou denken. Wanneer je focust op iets af te leren, dan focus je eigenlijk op iets negatiefs. Indirect vertel je jezelf dat je iets niet goed doet, dat iets er niet meer mag zijn. Dat het beter of anders moet. Klinkt heel negatief hè? Als je jezelf vertelt dat iets ‘niet’ meer mag dan is de kans groot dat het kan mislukken en dat je het gevoel krijgt dat je hebt gefaald.

Wat je beter kunt doen is je negatieve gewoonte ‘overschrijven’ (net als bij een computer) door een nieuwe, positieve gewoonte. Ga maar eens bij jezelf na wat je zou voelen als je je zou focussen op het aanleren van iets nieuws. Als je je zou richten op een nieuwe gewoonte. In plaats van snoepen tijdens het autorijden, liedjes van de radio meezingen. Of in plaats van altijd maar een toetje na het eten, even te voelen of je nog wel een toetje zou willen. Dit geldt natuurlijk ook voor grotere ‘gewoontes’: na het werk niet meteen met de neus de koelkast in, maar met een kopje thee bij het raam gaan zitten, bijvoorbeeld.

Eigenlijk maakt het niet eens zoveel uit wát je nieuwe gewoonte wordt, als je je maar focust op dat je jezelf iets nieuws aan het aanleren bent. Iets nieuws leren kan namelijk nooit fout gaan, je kunt daar niet in falen. Je bent aan het leren dus elke keer weer kun je dit opnieuw oppakken. Iets nieuws leren is ook gewoon veel leuker dan iets stoms afleren.

Neem de tijd

Nog even een handig feitje: je hersenen (met name je reptielenbrein) heeft zo’n 42-90 dagen nodig om een nieuwe gewoonte aangeleerd te krijgen. Verwacht dus niet van jezelf dat je dit binnen 1 week onder controle hebt. Zo werkt het namelijk niet in de hersenen. Ook gaan je hersenen (weer dat reptielenbrein) weerstand bieden tegen jouw nieuwe gewoonte. Probeer die weerstand te zien als iets goeds, dat er daadwerkelijk iets aan het veranderen is. Je reptielenbrein zal proberen jouw gedachten en gevoelens te beïnvloeden. Dus probeer daar niet in mee te gaan en blijf je ‘gezonde’, rationele verstand gebruiken.

Deel deze blog:

Ter info: sinds september 2022 ben ik gestopt met coaching voor mensen die worstelen met eetbuien, lichaamsacceptatie en intuïtief eten.

Wat is het verschil tussen vol of verzadigd?

Wat is het verschil tussen vol of verzadigd?

Wanneer je vol zit of verzadigd bent, geeft je lichaam aan dat je in principe op dat moment genoeg hebt gegeten. In deze blog wil ik je het verschil tussen beiden uitleggen omdat het ene goed voor je lijf is en het andere niet.

Vol

Als je vol zit van de maaltijd, dan voel je dat in je maag. Je maag is letterlijk vol gevuld met eten. Dat kan je een opgeblazen gevoel geven of zelfs misselijk maken. Misschien herken je dit gevoel bijvoorbeeld na een kerstdiner. Dat je graag de knoop van je broek open maakt om uit te buiken. Dit volle gevoel is ook herkenbaar voor mensen die last hebben van eetbuien. Zowel emotie-eters als lijngerichte-eters en verleidingseters kunnen zich letterlijk vol ‘vreten’. Dat kan door verschillende redenen komen. Het kan zijn dat je als emotie-eter de stress of frustratie weg eet. Dat je als verleidingseter simpelweg de verleiding van het eten in huis of op tafel niet kunt weerstaan of dat je als lijngerichte eter (als jojo-er) je lichaam in een ‘hongersnood’ hebt laten zijn waardoor je lichaam de dringende behoefte aan voeding laat merken door het hebben van een eetbui. Vaak voel je je moe, futloos en ‘grumpy’. Eén ding is zeker: je hebt door je ‘verzadigingsgevoel’ heen gegeten.
Ben jij benieuwd welke type eetbuien jij het meest hebt? Download dan de test ‘Welk type eter ben jij?’

Verzadiging

Verzadiging is wanneer je lichaam je aangeeft dat je genoeg hebt gehad, zonder een propvolle maag te hebben. Je kunt het gevoel hebben dat je genoeg hebt gehad, dat je niets meer extra hoeft en je daarna nog fit en energiek voelen. Het verzadigingsgevoel helpt je bijvoorbeeld om die zak chips voor de helft terug de kast te leggen, zonder dat je de behoefte hebt om die zak meteen in 1x leeg te eten.
Wanneer je eet, komen er allerlei processen op gang in je lichaam. Bedenk maar eens dat het water je in de mond kan lopen wanneer het eten op tafel komt. Dit is een proces waarbij je lichaam speeksel met enzymen vrijmaakt die belangrijk zijn in het ‘verteringsproces’. Daarom wordt je ook aangeraden om niet te drinken terwijl je eet. Er zijn tientallen verschillende processen gaande in je lichaam en één zo’n belangrijk proces heeft te maken met je hormonen die het verzadigingsgevoel regelen.

Leptine

Wanneer je voedsel eet, wordt er in je vetcellen het verzadigingshormoon Leptine aangemaakt. Leptine wordt via je bloedbaan naar je hersenen gestuurd om daar het signaal af te geven dat je voldoende voedsel hebt binnen gekregen. Dit proces duurt gemiddeld 20 minuten. Daarom is het belangrijk dat je rustig en met aandacht eet. Hoe meer vet je hebt, hoe meer Leptine er wordt aangemaakt, hoe minder je hoeft te eten. Ik hoor je denken: ‘waarom heb ik dan nog steeds trek?’ of ‘waarom ben ik dan toch aangekomen?’
Leptine kan ook tegen je gaan werken! Wanneer je structureel teveel eet, dus wanneer je lichaam structureel teveel Leptine aanmaakt, kan je brein minder gevoelig worden voor Leptine. Dat noemen we Leptine-resistentie. Je kunt dan ervaren dat je je eigen nooit meer echt verzadigd voelt. Dat kan zorgen voor overgewicht. Je blijft veel eten, er blijft veel Leptine worden aangemaakt en zo wordt een vicieuze cirkel in stand gehouden. Let op: Leptine-resistentie komt vaak voor bij mensen met overgewicht, maar ook slanke mensen kunnen hier last van hebben! Bij slankere mensen zit dit vet vaak tussen de organen ‘verstopt’.

Wat nu?

Het kan dus heel erg lastig zijn om van je eetbuien af te komen als je Leptine-resistent bent. Er wordt vaak gedacht dat voldoende wilskracht je helpt bij het hebben van een gebalanceerd eetpatroon, maar je lijf kan je in dit geval flink tegenwerken. Je kunt hierdoor het gevoel krijgen dat je zelf geen wilskracht hebt, dat je hebt gefaald, dat je zelfs dit niet kunt volhouden en misschien voel je zelfs de wanhoop dat het nooit meer goed kan komen met je eetbuien.
Als je het gevoel hebt dat je je nooit meer verzadigd voelt (niet vol, maar tevreden) en je wil je Leptine-gevoeligheid verbeteren, dan kunnen de volgende tips je hierbij helpen.

1. Eet rustig en met aandacht.

Geef je spijsvertering de tijd om het eten te verwerken zodat de Leptine ook de tijd heeft om in je hersenen het verzadigingsgevoel af te geven. Mindful eten kan hierbij goed helpen.

2. Vermijd suikers en snelle koolhydraten.

Suikers en snelle koolhydraten zorgen ervoor dat er meer insuline wordt aangemaakt en insuline blokkeert het Leptine-signaal. Niet handig als je juist je verzadigingsgevoel weer wil leren voelen.

3. Kies eiwitten en vezels.

Als je last hebt van Leptine-resistentie, kan het helpen om de Leptine-gevoeligheid in je lijf te stimuleren. Dat kan door eiwitten en vezels te eten. Deze verhogen de Leptine-gevoeligheid waardoor je je weer eerder verzadigd zult voelen. Ook bladgroenten hebben een positief effect op Leptine-gevoeligheid.

4. Blijf in beweging.

Beweging is voor je hele spijsvertering, hormoonhuishouding en bloedcirculatie goed. Het brengt de hormonen sneller in balans. Moet je dan meer gaan sporten? Niet persé. Een dagelijkse wandeling van 30 minuten geeft al heel veel gezondheidswinst!

5. Zie dit niet als lijnpoging.

Ga je aan de slag met de bovenstaande tips om je weer verzadigd te kunnen voelen voordat je propvol zit? Bedenk dan goed met welke intentie je dit gaat doen. Doe het vooral omdat je lekkerder in je vel wil zitten en je goed voor je lijf, je verzadiging en je hormonen wilt zorgen. Dat helpt je namelijk beter om de keuzes die je maakt ook vol te houden. Zo ontwikkel je een duurzame leefstijl-aanpassing. Zie je dit als een dieet omdat je een aantal kilo’s wilt afvallen? Dan is de kans aanwezig dat je beland in de vicieuze cirkel van eetbuien en eetregels.
Herken jij je jezelf met dat ‘volle’ gevoel en ben jij voornemens om deze tips toepassen in je dagelijkse leven? Ik hoor het graag van je hoe het gaat, onderaan deze pagina in de reacties.

Deel deze blog:

Ter info: sinds september 2022 ben ik gestopt met coaching voor mensen die worstelen met eetbuien, lichaamsacceptatie en intuïtief eten.

Waarom diëten niet goed voor je is.

Waarom diëten niet goed voor je is.

We kennen allemaal wel iemand die op dieet is. Inmiddels bestaan er duizenden verschillende soorten diëten en momenteel zijn vooral het Paleodieet, Ketodieet en het koolhydraatarm-dieet heel populair. Wat we ook weten is dat deze diëten dus op de lange termijn averechts werken, maar dat gaan de dieetguru’s je natuurlijk niet vertellen. Diëten is namelijk een miljardenindustrie. Met jouw dieet verdienen anderen hun brood op de plank. Kookboeken, shake-bekers, nutri-bullets, retraites, gewichtsbeheersing-apps, Atkins-repen en ga zo maar door.

Misschien ben jij zelf ook bezig met een dieet, of overweeg jij nu of vanaf 1 januari te gaan diëten om de kilo’s van de feestdagen te compenseren. Don’t! Niet doen! Stop daar onmiddellijk mee! Ik zal je uitleggen waarom.

Na 20.00 uur niet meer eten?

Jouw lichaam is een soort machine die 24 uur per dag werkt. Nee, jouw spijsvertering, verbranding of stofwisseling stopt niet met werken na 20.00 uur. Sterker nog! Het is beter voor je stofwisseling dat je om de paar uur iets eet. Dus ook ’s avonds. It keeps the motor running.

Je hebt alle voedingstoffen nodig

Maar… eet wel altijd iets voedzaams. Dus iets met vitaminen, mineralen, eiwitten, koolhydraten, plantaardige vetten en vezels. Ook koolhydraten dus? Ja! Want koolhydraten zijn heel belangrijk voor jouw energie, jouw hersenen en jouw rode bloedcellen.

Haaruitval

Elk dieet vertelt je vaak precies wanneer je wat mag eten. En dat is nooit onbeperkt. Je zet jouw lichaam als het ware op rantsoen. Jouw lichaam gaat schaarste ervaren en zal alle voedingsmiddelen preventief op gaan slaan voor het moment dat het weer energie nodig gaat hebben. Je stofwisseling vertraagd bijvoorbeeld, het mag niet teveel verbranden. Het kan zelfs zijn dat je haaruitval, slechtere nagels of een slechter gebit krijgt als je vaak, langdurig of intensief op dieet bent. Want je lichaam haalt energie weg op plekken die minder belangrijk voor je zijn om in leven te blijven.

Spaarstand

Bij een dieet hoort vaak een streefgewicht of een bepaalde periode. Er is een start en een finish. En dat is waar de meeste mensen de mist in gaan. Je bent een hele periode heel streng voor jezelf geweest en dat is nu over. Je staat jezelf weer van alles toe want je hebt je doel bereikt. Je lichaam is nog steeds in de spaarstand en blijft opslaan. De stofwisseling blijft laag. Dit is namelijk de nieuwe overlevingsstrategie van jouw lijf. En dat blijft voorlopig zo, ook al is jouw dieet afgelopen. En dat zul je merken op de weegschaal. Jouw reptielenbrein is hier verantwoordelijk voor.

Innerlijke rebel

Ook mentaal heb je jezelf streng onder controle gehouden tijdens je dieet. In mijn artikel ‘Hoe doorbreek ik de vicieuze cirkel van eetbuien?’ leg ik je uit dat hierdoor jouw ‘innerlijke rebel’ in opstand komt en de kans dus heel groot is dat de remmen los gaan zodra je jouw dieet hebt afgerond. Het voeren van een strak regime maakt namelijk de hunkering naar jouw verboden eten steeds groter. Totdat je de verleiding niet meer kunt weerstaan en de ene eetbui de andere eetbui opvolgt. De innerlijke rebel is los en zegt; “Fuck it! Het maakt nu toch niets meer uit”

Luisteren naar je lichaam

Maar wat eigenlijk het allerbelangrijkste is, is dat je jouw contact met je lichaam verliest. Jouw lichaam vertelt aan jou wat het nodig heeft. Dat gebeurt door middel van allerlei signalen; knorrende maag, moeheid, hoofdpijn, buikpijn, winderigheid etc. Door het volgen van een dieet, neem je de signalen van jouw lichaam niet meer serieus. Je eet namelijk niet wanneer je lichaam het nodig heeft, maar wanneer jouw dieet zegt dat het moet. En je eet niet meer wàt je nodig hebt omdat dat niet in jouw dieet staat.

Misschien herken je wel dat er vroeger als kind regelmatig tegen je gezegd is dat je je bord leeg moest eten en dat je daardoor niet hebt leren voelen wanneer je genoeg hebt gehad. Waardoor je nu nog steeds moeite hebt om ‘op tijd’ te voelen wanneer je moet stoppen en niet wanneer het te laat is en je je inmiddels opgeblazen voelt.

Consequenties

Op dieet zijn heeft dus veel meer consequenties dan je in eerste instantie zou denken. Daarom zal ik je als eetbuien-coach nooit adviseren in wat je wel of niet mag eten. Ik geloof namelijk dat je altijd alles mag eten, zodat er geen strenge regels en verboden producten ontstaan. Want dàt zijn juist de eetbuien-triggers. Wel adviseer ik je om bewust te eten, zodat je het contact met je lichaam kunt herstellen. In mijn artikel ’10 stappen om met aandacht te eten.’ leg ik je uit hoe je dat kunt doen. Ook adviseer ik je om vanuit liefde voor je lijf de voedingsmiddelen te kiezen die jouw lijf nodig heeft. Voeden in plaats van vullen, noem ik dat.

Wil je graag meet hulp om uit jouw dieetpatronen te komen en meer vanuit liefde voor jezelf en je lijf te gaan leven zodat je ook stressvrij kunt genieten van alles wat je eet? Neem dan eens een kijkje op mijn Facebook of Instagram of stuur me een bericht.

Heeft dit artikel je een beetje geholpen in je dieet-strijd? Ik ben benieuwd! Laat gerust een reactie achter.

Deel deze blog:

Ter info: sinds september 2022 ben ik gestopt met coaching voor mensen die worstelen met eetbuien, lichaamsacceptatie en intuïtief eten.