Selecteer een pagina
Hoe kom ik van mijn slechte eetgewoontes af?

Hoe kom ik van mijn slechte eetgewoontes af?

door | jul 1, 2020 | Coaching | 0 Reacties

We hebben ze allemaal wel eens: een slechte eetgewoonte. Snoepjes eten in de auto of tijdens het studeren of elke avond om 21.30 uur een wijntje met wat te snacken voor de tv. En wellicht ben jij het type dat de Ikea nooit verlaat zonder een broodje hotdog of softijsje. Niet omdat je er ècht zin in hebt, maar omdat je er nu toch bent (of omdat je je kind hebt aangeleerd dat het altijd een ijsje krijgt als je bij Ikea bent, oooops). Gewoonte dus eigenlijk.  Eetgewoontes kunnen al in hele kleine dingen zitten: het vaste toetje na het eten (terwijl je eigenlijk al genoeg hebt gehad) of altijd weer dat koekje bij de koffie (terwijl je er niet persé zin in hebt).

Gewoontes zijn functioneel

Mensen zijn gewoonte-dieren. Daar gedijen we goed bij. Dan weten we waar we aan toe zijn en dan vormt er zich geen bedreiging. We weten wat er gaat gebeuren en we weten wat we kunnen verwachten. Gewoontes zijn heel functioneel. Alleen zijn slechte gewoontes niet zo heel handig.

Onderzoek

In 2010/2011 is er in op University of Southern California ooit een onderzoek gedaan naar gewoonte-eters. Uit dat onderzoek bleek dat de plek waar je iets eet vaak belangrijker is dan hoe iets smaakt. In dit onderzoek werden bioscoopbezoekers uitgenodigd voor een film met een grote bak popcorn.

“De ene groep kreeg lekkere warme verse gepofte maïs terwijl de andere het moest doen met de restjes van afgelopen week. Na afloop werd er gekeken hoeveel er uit de bakken was gegeten en gevraagd of de testpersonen vaker popcorn aten in de bioscoop. Mensen die niet gewend waren popcorn te eten tijdens de film lieten de oude popcorn staan omdat íe niet lekker was. De groep vaste eters at ook de oude popcorn op.”

Je hersenen leggen een verbinding tussen de locatie en de handeling van iets eten. Zo ontstaan dus vaak gewoontes. Denk maar aan de eerder genoemde situaties: in de auto, bij Ikea, aan je bureau, op de bank voor de tv…

Pavlov

Heb je wel eens gehoord van de hond van Pavlov? De Russische dierenliefhebber Ivan Pavlov was een fysioloog die honden inzette om mensengedrag te onderzoeken.

Pavlov ontdekte dat er een verband kan ontstaan tussen 2 dingen die niets met elkaar te maken hebben. Pavlov had een hond die elke dag eten kreeg. De hond begon al met kwijlen als Pavlov met de voerbak aan kwam lopen. Pavlov voegde er iets extra’s aan toe. Vlak voordat hij de voerbak neerzette, liet hij een belletje rinkelen. Dit herhaalde hij een aantal dagen achter elkaar. Totdat hij een keer met het belletje rinkelde, zonder het eten neer te zetten. Toch ging de hond er van kwijlen, terwijl er geen eten werd neergezet. Het rinkelen van de bel was voor de hond gekoppeld aan eten, waardoor hij ging kwijlen.

Dit noemen ze een geconditioneerde reflex. Een reflex (kwijlen) die gekoppeld wordt aan iets anders (de bel) dat eigenlijk niets met eten te maken heeft. En zo komen onbedoelde patronen en gewoontes tot stand. Ja, ook bij mensen!

Verandering van gewoonte

Stel dat ik nu de komende maand voor jou ga bepalen wat je eet en wanneer je eet. Dan kun je waarschijnlijk nu al bedenken wat voor jou de lastige momenten worden. Meestal zijn dát de gewoonte-momenten. Je merkt het (vaak achteraf) na de vakantie of wanneer je heel druk bent geweest (bijv. een verhuisdag). Dan zijn deze gewoontes even niet aanwezig omdat je dagelijkse structuur dan totaal anders is.

Maar hoe kom je nu van je gewoontes af?

Niet door ze simpelweg af te leren, zoals je waarschijnlijk zou denken. Wanneer je focust op iets af te leren, dan focus je eigenlijk op iets negatiefs. Indirect vertel je jezelf dat je iets niet goed doet, dat iets er niet meer mag zijn. Dat het beter of anders moet. Klinkt heel negatief hè? Als je jezelf vertelt dat iets ‘niet’ meer mag dan is de kans groot dat het kan mislukken en dat je het gevoel krijgt dat je hebt gefaald.

Wat je beter kunt doen is je negatieve gewoonte ‘overschrijven’ (net als bij een computer) door een nieuwe, positieve gewoonte. Ga maar eens bij jezelf na wat je zou voelen als je je zou focussen op het aanleren van iets nieuws. Als je je zou richten op een nieuwe gewoonte. In plaats van snoepen tijdens het autorijden, liedjes van de radio meezingen. Of in plaats van altijd maar een toetje na het eten, even te voelen of je nog wel een toetje zou willen. Dit geldt natuurlijk ook voor grotere ‘gewoontes’: na het werk niet meteen met de neus de koelkast in, maar met een kopje thee bij het raam gaan zitten, bijvoorbeeld.

Eigenlijk maakt het niet eens zoveel uit wát je nieuwe gewoonte wordt, als je je maar focust op dat je jezelf iets nieuws aan het aanleren bent. Iets nieuws leren kan namelijk nooit fout gaan, je kunt daar niet in falen. Je bent aan het leren dus elke keer weer kun je dit opnieuw oppakken. Iets nieuws leren is ook gewoon veel leuker dan iets stoms afleren.

Neem de tijd

Nog even een handig feitje: je hersenen (met name je reptielenbrein) heeft zo’n 42-90 dagen nodig om een nieuwe gewoonte aangeleerd te krijgen. Verwacht dus niet van jezelf dat je dit binnen 1 week onder controle hebt. Zo werkt het namelijk niet in de hersenen. Ook gaan je hersenen (weer dat reptielenbrein) weerstand bieden tegen jouw nieuwe gewoonte. Probeer die weerstand te zien als iets goeds, dat er daadwerkelijk iets aan het veranderen is. Je reptielenbrein zal proberen jouw gedachten en gevoelens te beïnvloeden. Dus probeer daar niet in mee te gaan en blijf je ‘gezonde’, rationele verstand gebruiken.

Deel deze blog:

Facebook
Twitter
LinkedIn
Share
WhatsApp

Ben jij, net al ik, ook zo fan van zelfhulp-boeken? Ik heb er heel veel gelezen en heb mijn persoonlijke life-savers voor je in een lijstje gezet. Thema's: eetbuien, zelfliefde en body positivity (lichaamsaccepatie). Hier vind je mijn boekentips!

Ter info: sinds september 2022 ben ik gestopt met coaching voor mensen die worstelen met eetbuien, lichaamsacceptatie en intuïtief eten. Tot en met februari 2023 begeleid ik enkel nog het Intuitief Eten Intensive Groepsprogramma. Je kunt wèl bij mij terecht voor Human Design.

Hoe kom je snel van je eetbuien af?

Hoe kom je snel van je eetbuien af?

door | jun 16, 2020 | Eetbuien | 0 Reacties

Hoe kom je snel van je eetbuien af?

Niet! Dat gaat niet… Je kunt niet ‘even snel’ van je eetbuien afkomen, helaas. Er is geen Quick Fix. Er is geen knop die je even snel om kunt zetten. Stel je voor dat dat zo was.. dan leefden we in een wereld waar eigenlijk niemand meer last had van eetbuien. Dat is een Utopie! Maar er is ook goed nieuws hoor! Want in deze blog vertel ik je hoe je wèl van eetbuien af kunt komen.

Vorige week deed ik een onderzoek op Instagram en in de besloten Facebookgroep ’Stop eetbuien en emotie-eten’. Ik vroeg aan de leden en volgers of ze zich konden herinneren hoe oud ze waren toen ze voor het eerst op dieet gingen. De antwoorden waren schokkend!

8 jaar
10 jaar
11 jaar
12 jaar
14 jaar
Groep 4/5
Pubertijd

Ik ben eetbuiencoach en bij mij komen dus vooral vrouwen die geholpen willen worden met hun eetbuien. Ze willen er snel van af en zijn jaren lang bezig geweest met bijv. diëtisten en personal traininers. Toch komen ze op de langere termijn steeds niet uit die vicieuze cirkel van eetbuien. Ze zijn er klaar mee.

Één vrouw vroeg mij vorige week: ‘Frouke, denk je dat ik over een half jaar helemaal verlost kan zijn van eetbuien?’ Ik stelde haar de volgende vraag:

‘Weet jij nog hoe oud je was toen je jouw eerste dieetpoging deed?’

Ze realiseerde zich dat ze 10 jaar was toen ze voor het eerst op dieet moest van de schoolarts. Inmiddels is ze 40 en heeft dus inmiddels al 30 jaar lang een slechte relatie met eten opgebouwd. 30 jaar jang jojo-en, heel veel diëten geprobeerd en altijd ongelukkig met haar lijf geweest. Ik keek haar indringend aan in haar ogen. ‘Shit’, zei ze, ‘Dit gaat niet zomaar in een half jaartje over’.

Realiseer je dat eetbuien niet gaan om wat je eet, hoeveel je eet en wanneer je eet. Als dat zo was, dan had je ook niet al die dieet-pogingen hoeven doen want dan bleven de eetbuien na je eerste dieet-poging gewoon weg.

Eetbuien komen ook niet door een gebrek aan doorzettingsvermogen en daadkracht. Mensen die namelijk een dieet-carrière hebben van enkele jaren hebben JUIST heel veel doorzettingsvermogen want ze beginnen steeds opnieuw en laten zich niet uit het veld slaan!

Dingen als diëten, sporten, afvalprogramma’s, pillen, poeders en zelfs maagverkleiningsoperaties zijn slechts een pleister op de wond. Symptoombestrijding. Ze bestrijden de symptonen als overgewicht, snaaien, futloosheid maar pakken niet de onderliggende echte oorzaak aan.

Eetbuien gaan juist over jouw ‘relatie’ met eten. “Waarom” je eet. Dat zaadje is dan al vaak in je jeugd, na je allereerste dieet, gepland. En het is in de loop der jaren ontkiemt door dieetcultuur en slankheidsideeal. Vaak liggen hier gevoelens onder die te maken hebben met zelfliefde, grenzen aangeven, gezien worden, lichaamsacceptatie, vertrouwen in jezelf, vertrouwen op anderen, zorgen voor anderen en jezelf pas op de 2e/3e of 4e plek zetten.

De allereerste stap in het zetten naar een eetbui-vrij leven is om de eetbuien niet meer te zien als een vijand maar om samen te leren werken met je eetbuien. Luister ernaar: wat willen ze je vertellen? Is er emotioneel, mentaal of fysiek iets aan de hand? Ben je moe, lage bloedsuikerspiegel, boos, in de war of het je slechte gedachten over jezelf? Bedenk dan hoe je dát aan kun pakken in plaats van dat je de eetbuien gaat onderdrukken en wegstoppen. Want net als een bal onder water komt die toch wel weer naar boven geduwd.

De tweede stap is dat je de tijd neemt voor jezelf om te helen van je eetbuien. Inmiddels zul je wel begrepen hebben dat dat niet over één jaar gaat. Zeker niet als je al jong was toen je met je uiterlijk of je gewicht bezig was. Ik heb er zelf 4 jaar over gedaan om van mijn eetbuien af te komen, met hulp van heel veel verschillende mensen. Het was namelijk ook nog een zoektocht om de juiste personen te vinden met wie ìk een klik voelde. En in mijn eentje had ik het ècht niet gered.

Misschien vind je het zwak om hulp te zoeken, maar als je beter nadenkt is het juist supersterk om hulp in te schakelen voor jezelf! Je hoeft dit namelijk niet alleen te doen. Je kunt dit ook niet alleen doen, anders had je deze blog waarschijnlijk ook niet hoeven te lezen want dan was je nu zelf al eetbui-vrij 😉

De derde stap is om je aan te sluiten bij de besloten Facebookgroep ‘Stop eetbuien en emotie-eten’. In deze groep zitten meer dan 300 mensen die allemaal worstelen met hun eetbuien. We helpen elkaar, we steunen elkaar en we geven goede tips en adviezen, gebaseerd op onze eigen ervaringen. Het is een besloten groep, dus niemand van jouw Facebookvrienden zal merken dat je lid bent. En als het je toch niet bevalt in de groep, kun je er altijd weer uitgaan. Door lid te worden van deze groep zul je zien dat je niet de enige bent! Uit persoonlijke ervaring weet ik hoe eenzaam het kan zijn wanneer je eetbuien hebt. Het voelde voor mij echt als een bevrijding toen ik er achter kwam dat er mensen waren die ècht begrepen wat ik voelde.

Oké, dit is pas het begin. Hiermee ben je nog niet voorgoed van je eetbuien af. En hoe het verder zal lopen is voor iedereen anders. Maar 1 ding is zeker: grote veranderingen komen tot stand door kleine stapjes te zetten. Wat wordt jouw eerste kleine stap?

Deel deze blog:

Facebook
Twitter
LinkedIn
Share
WhatsApp

Ben jij, net al ik, ook zo fan van zelfhulp-boeken? Ik heb er heel veel gelezen en heb mijn persoonlijke life-savers voor je in een lijstje gezet. Thema's: eetbuien, zelfliefde en body positivity (lichaamsaccepatie). Hier vind je mijn boekentips!

Ter info: sinds september 2022 ben ik gestopt met coaching voor mensen die worstelen met eetbuien, lichaamsacceptatie en intuïtief eten. Tot en met februari 2023 begeleid ik enkel nog het Intuitief Eten Intensive Groepsprogramma. Je kunt wèl bij mij terecht voor Human Design.

Doe een braindump tegen eetbuien

Doe een braindump tegen eetbuien

door | jun 10, 2020 | Coaching | 0 Reacties

Wanneer je bezig met afvallen of aankomen, dan kun je je successen heel goed meten aan de hand van de weegschaal, een meetlint of je kledingmaat.

Maar wanneer je bezig bent met persoonlijke ontwikkeling, dan is dat een stuk moeilijker te meten. Het is niet dat je brein groeit wanneer jij zelfbewuster en slimmer wordt.

In mijn coachingpraktijk zie ik dat mensen het vaak lastig vinden om te zien dat ze al hele grote stappen hebben gezet. Ik adviseer dan ook altijd bij de start van coaching een mooi schrift te kopen waar je alle huiswerk in op kunt schrijven, maar waar je ook je braindumps in doet.

Wat is een braindump?

Soms zit je hoofd tjokkievol met hersenspinsels, ideeën, positieve of negatieve gedachten en overtuigingen. Dat kan heel onrustig voelen. Veel mensen gaan dan ook snoepen, snacken of snaaien om die onrust even te temperen. Maar word jouw hoofd daar nu echt stiller van? Nee!

Een braindump is wèl een goede manier om wat rust in dat koppie te krijgen. Met een braindump maak je namelijk letterlijk je hoofd leeg door al jouw hersenspinsels op te schrijven. Alles? Ja, inclusief scheldwoorden, stiltes, namen, boodschappenlijstjes en je to-do list.

Dump die shit!

Je pakt je schrift en een pen. Zodra de pen het papier raakt, begin je met op te schrijven wat er in je hoofd opkomt. Dat is even wennen en een kwestie van oefenen. En als je eenmaal het eerste woord hebt opgeschreven is het de bedoeling dat je blijft schrijven. Dat je pen niet meer van het papier afkomt. Je schrijft alles op wat er in je op komt. Er hoeft geen verhaallijn of logica in te zitten. Het gaat nu even niet om wàt je allemaal denkt, maar dat alles er uit komt. Blijven schrijven dus. Wanneer je het even niet meer weet, schrijf je op ‘ik weet het even niet meer’… net zolang tot het volgende onderwerp in je op komt.

Je kunt beginnen door dit 1 minuut te doen. Zet dan je wekker op je telefoon op 1 minuut. Merk je dat er na die minuut nog meer te schrijven is? Schrijf dan gerust lekker door. Je voelt vanzelf wel wanneer je alles uit je hoofd hebt opgeschreven. Ben je klaar? Sta eens stil bij hoe je je nu voelt? Grote kans dat er weer ruimte is ontstaan in je hoofd en dat je je opgelucht voelt. Of misschien voel je je juist moe en uitgeput. Ga dan even rusten.

Breng de logica terug.

Wanneer je je braindump terug gaat lezen, zul je veel inzichten krijgen over je gedachten en gevoelens. Pak maar eens een stift en omcirkel de 3 onderwerpen die de meeste ruimte in je hoofd in beslag nemen. Schrijf deze op een nieuwe pagina en denk er eens over na. Je kunt er ook over doorschrijven in je schrift. Waarom nemen deze 3 onderwerpen/gedachten zoveel ruimte in beslag? Vind je het lastig om je grenzen aan te geven? Vind je het lastig om jezelf op de eerste plek te zetten? Voel je je aangevallen of bekritiseerd? Of is er iets anders aan de hand?

Doe er wat mee.

Bedenk eens voor jezelf of dat er een rode lijn zit in al deze gedachten? Mijn eigen braindumps gaan vaak over onzekerheid. Ik heb dan vooral gedachten over

– ‘doe ik het wel goed’,
– ‘wie gelooft mij nou’,
– ‘ik kan dat toch niet’,
– ‘dat past toch niet bij mij’
– ‘wat zal hij/zij er van vinden dat ik…’.

Lukt het niet om meteen jouw rode draad te zien? Leg je schrift even een dagje aan de kant. Misschien zit je teveel in je hoofd. Lees het op een ander moment door en ik weet zeker dat je het gaat zien.

Zodra je de rode lijn hebt gezien, is het belangrijk dat je positieve tegen-argumenten op gaat schrijven. Ik schrijf dan voor mezelf op:

– (‘doe ik het wel goed’) >> Ik doe het heel erg goed!
– (‘wie gelooft mij nou’) >> Heel veel mensen geloven in mij, bijvoorbeeld mijn vader die… en mijn beste vriendin die…
– (‘ik kan dat toch niet’) >> Ik kan dat wel, ik ga het in ieder geval proberen en ik ga mijn best doen.
– (‘dat past toch niet bij mij’) >> Ik hoef niets te doen wat ik niet wil.
– (‘wat zal hij/zij er van vinden dat ik…’) >> Het is niet belangrijk wat een ander er van vind. Het gaat er om wat ìk er van vind.

Je kunt, als je dit wilt, er zelfs nog concrete acties uit halen voor jezelf. Acties waarin je meer voor jezelf gaat zorgen (bijv. me-time), acties waarin je je grenzen aan gaat geven (bijv. een afspraak maken of juist afzeggen) of een andere concrete actie die past bij jouw uitkomsten.

De braindump is juist heel erg geschikt voor emotie-eters die zich onrustig voelen. Precies wanneer je die onrust voelt, is een braindump een goed alternatief voor een eetbui. En het levert je nog meer op dan die eetbui, namelijk ruimte in je hoofd, nieuwe inzichten en acties die je weer verder kunnen brengen.

Deel deze blog:

Facebook
Twitter
LinkedIn
Share
WhatsApp

Ben jij, net al ik, ook zo fan van zelfhulp-boeken? Ik heb er heel veel gelezen en heb mijn persoonlijke life-savers voor je in een lijstje gezet. Thema's: eetbuien, zelfliefde en body positivity (lichaamsaccepatie). Hier vind je mijn boekentips!

Ter info: sinds september 2022 ben ik gestopt met coaching voor mensen die worstelen met eetbuien, lichaamsacceptatie en intuïtief eten. Tot en met februari 2023 begeleid ik enkel nog het Intuitief Eten Intensive Groepsprogramma. Je kunt wèl bij mij terecht voor Human Design.

Veel eetbuien ontstaan door patronen

Veel eetbuien ontstaan door patronen

door | apr 16, 2020 | Eetbuien | 0 Reacties

“Dikke mensen zijn lui en hebben geen discipline. Ze moeten gewoon wat minder eten en meer bewegen.”

Dik zijn.

Dat is het stigma dat er is in onze ‘obese’ samenleving. Wees eens heel eerlijk naar jezelf: wat is jouw eerste gedachte als je een dik iemand ziet? Zelfs ik betrap mijzelf wel eens op een negatieve gedachte over een dik persoon. Ondanks dat ik zelf ooit 145kg heb gewogen.

Dat komt omdat onze samenleving erop ingericht is om slank te zijn. Er zijn weinig winkels met kleding vanaf maat 46 of vanaf maat XL. Terrasstoelen zijn niet voor mensen met een omtrek groter dan 90cm en zelfs een keukentrap kan slechts een maximaal gewicht van 120kg aan. Bizarre constatering als je weet dat inmiddels méér dan 50% van alle Nederlanders zogenaamd ‘te dik’ is.

Er zijn verschillende redenen dat iemand overgewicht kan hebben:

  • Medicijnen (betablockers, anti-psychotica)

  • Mentale klachten (stress, depressie, eetbuien)

  • Hormonale oorzaken (bijv. schildklier)

  • Genetische factoren

  • Afwijking in de hypothalamus (stofwisseling)

Het is in ieder geval NOOIT omdat iemand lui is of geen discipline heeft. Nouja, misschien ook wel, maar je moet je dan afvragen waar de luiheid vandaan komt. Waarom kan iemand iets moeilijk vol houden?

Patronen

Mensen zorgen vaak niet goed voor zichzelf omdat ze zichzelf hebben aangeleerd om bijvoorbeeld beter voor anderen te zorgen of omdat ze de overtuiging hebben dat ze niet goed genoeg zijn. Dat noemen we ‘patronen’.

Deze patronen zijn vaak in de kindertijd ontstaan. Het is niet zo dat je persé een heftige of traumatische kindertijd moet hebben gehad, om zo’n patroon te ontwikkelen. Zelfs met een veilige jeugd kun je een patroon ontwikkelen omdat je misschien wel te beschermend bent opgevoed of omdat je alles kreeg wat je wilde. Misschien ben je een paar keer verhuisd waardoor je steeds weer afscheid moest nemen van mensen.

Alle kinderen maken gebeurtenissen in hun kindertijd mee, die impact hebben op het latere leven. De meeste mensen kunnen prima omgaan met deze ervaringen. Maar wanneer iets een dagelijkse last wordt, of je er slapeloze nachten van krijgt, zul je er iets aan moeten doen.

Schemagerichte coaching

Schemagerichte coaching kan hierbij helpen. Schemagerichte coaching leert je om je gedragspatronen te herkennen en te veranderen. Dat klinkt misschien een beetje abracadabra, maar ik zal het je uitleggen aan de hand van Simone’s verhaal. In mijn coachingpraktijk gebruik ik namelijk, wanneer het nodig is, schemagerichte coaching.

Voor jezelf zorgen

Eetbuien zijn vaak een ‘coping-mechanisme’ oftewel een manier om met gevoelens om te gaan. Of beter gezegd; om gevoelens even niet te voelen. Dat kan gaan over eenzaamheid, onzekerheid of stress, maar je kunt ook een eetbui hebben als je je moe voelt. Meestal zijn eetbuien een teken dat je niet goed luistert naar jezelf. Een eetbui heeft je altijd wat te vertellen!

Gedachten

Door middel van huiswerkopdrachten gaan we onderzoeken welke gedachten er opkomen als je een eetbui hebt. Simone heeft zich door mij laten coachen en ik mocht haar voorbeelden gebruiken in dit blog.

Dit waren de gedachten van Simone: “Ik heb het superdruk qua werk, maar het thuiswerken vind ik lastig en ik heb het gevoel dat ik weinig gedaan heb. Ben ik wel geschikt voor dit werk? Stel je voor dat mijn baas ontevreden over me is en ik door de mand val. En zijn mijn collega’s eigenlijk wel blij met mij? Zie je wel, ik ben een slechte werknemer”

Kind-patroon

We onderzoeken waar deze onzekerheid vandaan komt. Simone vertelde dat ze zich altijd onzeker heeft gevoeld, zelfs al in haar kindertijd. Op school werd ze gepest en haar ouders hielden Simone altijd binnen om haar te beschermen tegen de ‘grote, boze wereld’. Ze mocht dus niet buitenspelen of bij vriendinnen spelen.

Simone leeft door deze ervaring al haar hele leven in het patroon van een ‘angstig kind’. In de coaching bespreken we haar angstige gevoel en kreeg Simone tools om zich minder angstig te voelen en meer te durven vertrouwen op haarzelf.

Ouder-patroon

Naast een kind-patroon speelt er vaak ook een ouder-patroon dat invloed heeft op het kind-patroon. Simone had vooral last van een ‘veeleisend ouderpatroon’ waardoor ze heel veel verwacht van haarzelf. Doordat ze hoge eisen aan zichzelf stelt, zal ze steeds weer falen waardoor haar ‘angstige kind’ weer tevoorschijn komt. Haar ouderpatroon kon ze onder controle krijgen door het te begrenzen. Simone heeft hierdoor kunnen leren om liever en milder voor zichzelf te zijn.

Overlevingsstrategie

Dan zijn er ook nog verschillende overlevingsstrategieën die je helpen ‘overleven in het dagelijkse leven’ met zo’n kind- en ouderpatroon. Voor Simone was dat ‘vermijding’. Ze vermeed lastige situaties en sociale bijeenkomsten en ze had eetbuien zodat ze niet hoefde te voelen.

Als je dus, net als Simone, last hebt van een veeleisend ouder-patroon en je hebt een vermijdende overlevingsstrategie door eetbuien, dan is het op de lange termijn schadelijker voor je gezondheid dat je in gewicht aankomt als dat je leert d.m.v. coaching om realistischere en mildere eisen aan jezelf te stellen.

Resultaat

Simone is met deze schemagerichte coaching heel goed geholpen. Ik vroeg haar aan het einde van haar coaching traject een testimonial te schrijven en dit is wat ze me mailde:

“Frouke, je hebt me echt enorm geholpen met mijn snaaibuien. Ik was deze krampachtig onder controle aan het houden, maar juist omdat jij me leerde de controle los te laten, bleven ze weg. Ik zie nu in dat het loslaten van regels en restricties over eten me echt heeft geholpen. Ik durf nu voluit alles te eten zonder een schuldgevoel te krijgen. Door jouw oefeningen kan ik nu sneller en beter luisteren naar wat mijn lijf (en soms mijn hoofd) echt nodig heeft. Ik heb mezelf weer wat beter leren kennen en dat had ik echt niet verwacht. Ik hoef niet meer te snacken als ik moe of gestresst ben. Ik kan zelfs chips eten zonder dat de hele zak leeg moet. Dat is echt zo lang geleden!”

Wil jij meer weten over deze manier van coachen of wil je een keer bespreken of coaching jou ook kan helpen bij jouw eetbuien? Stuur me dan gerust een bericht via mijn website, Facebook of Instagram. Ik maak graag even tijd voor je vrij!

Deel deze blog:

Facebook
Twitter
LinkedIn
Share
WhatsApp

Ben jij, net al ik, ook zo fan van zelfhulp-boeken? Ik heb er heel veel gelezen en heb mijn persoonlijke life-savers voor je in een lijstje gezet. Thema's: eetbuien, zelfliefde en body positivity (lichaamsaccepatie). Hier vind je mijn boekentips!

Ter info: sinds september 2022 ben ik gestopt met coaching voor mensen die worstelen met eetbuien, lichaamsacceptatie en intuïtief eten. Tot en met februari 2023 begeleid ik enkel nog het Intuitief Eten Intensive Groepsprogramma. Je kunt wèl bij mij terecht voor Human Design.

Hoe herken je de echte emotie?

Hoe herken je de echte emotie?

door | dec 3, 2018 | emotie-eten | 0 Reacties

Het is niet altijd gemakkelijk om emoties te uiten. We hebben vaak als kind geleerd om onszelf groot te houden, onszelf niet aan te stellen en niet te zeuren. “Doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg!” In de pubertijd, waar juist veel emoties opspelen, houden we onszelf groot uit angst om gepest te worden of buiten de boot te vallen.

Opnieuw je emoties leren voelen

In onze volwassen levens is het daarom vaak lastig om de emotie te voelen, die er op dat moment ècht aanwezig is. We voelen ons bijvoorbeeld eenzaam, maar we uiten het als boosheid. Ik zal je een persoonlijk voorbeeld geven:

Ik heb me verheugd op een date met mijn beste vriendin. Ik heb haar al een poos niet meer gezien en er is veel gebeurd. Ik ben blij om haar te zien omdat ik de laatste tijd eigenlijk niet veel mensen meer zie en spreek. Mijn vriendin belt op dat ze onze date moet afzeggen omdat ze moet werken. Veel zieken op haar werk, dus ze moet invallen. Ik word boos op haar omdat dit niet de eerste keer is dat ze afbelt. En ze belt ook nog eens op het allerlaatste moment af. Belachelijk! Lekkere vriendin, zeg! Alsof haar hele leven om haar werk draait. Boos hang ik de telefoon op. Ik beland op de bank met hele pak koekjes.

Wat is nou de èchte emotie?

In deze situatie is mijn boosheid eigenlijk een ‘secundaire’ emotie. Het is niet de emotie die ik, als ik diep naar mijn gevoel kijk, ècht voel. De boosheid gaat over mijn vriendin. Ik ben boos op haar. Maar waarom ben ik boos? Wat heeft deze emotie met mij te maken? Ik voel me (weer) in de steek gelaten. Ik schreef eerder in dit voorbeeld dat ik de laatste tijd al niet veel mensen meer heb gesproken en gezien. Ik voel me eigenlijk best eenzaam. Ik ben eigenlijk vooral teleurgesteld dat onze afspraak niet doorgaat. Ik wilde graag met haar kletsen, want ik heb al een poosje niemand meer ècht gesproken. Ik voel me vooral verdrietig en dat is mijn ‘primaire’ emotie.

Eetbuien-alarm!

Je merkt, nu we iets dieper naar het gevoel kijken, dat verdriet de onderliggende emotie is. Verdriet dat te maken heeft met eenzaamheid. En als je dat weet, kun je beter leren omgaan met je emoties. Door bijvoorbeeld jezelf af te vragen wat je nu nodig zou hebben. Vanuit je boosheid zul je wellicht bedenken dat je voorlopig even niks meer van je vriendin wil horen en kan het zijn dat je denkt dat iedereen je in de steek laat (Oei! Eetbuien-alarm!). Maar als je doorhebt dat het je verdrietig maakt omdat je je eenzaam voelt, kun je je bedenken dat jullie de afspraak heel snel opnieuw moeten plannen omdat je haar toch ècht als vriendin nodig hebt.

Niet mijn schuld…

Als je een emotie-eter bent, zijn emoties je grootste trigger om te gaan snoepen, snacken en snaaien. Als je niet de primaire emotie herkent, wordt het lastig om grip te krijgen op je eetbuien. Emoties zijn vaak lastig om te herkennen omdat we er vanuit onze gedachten andere labels aanhangen. Vaak geven we meteen anderen de schuld ergens van. We zijn niet gewend om aan onszelf en onze gevoelens te denken omdat we dat egoïstisch vinden of omdat we bang zijn voor wat andere van ons vinden.

Maar wat dan wel?

Het aanpakken van emotie-eten heeft, zoals je kunt lezen, heel wat voeten in de aarde. Het gaat niet om eten, maar om de emoties die de trigger zijn. Dat kun je ook terug lezen in mijn blog ‘Hoe doorbreek ik de vicieuze cirkel van eetbuien’. Het heeft als emotie-eter dus geen zin om een dieet te gaan volgen of naar een voedingsdeskundige te gaan. In de blog ‘Waarom diëten niet goed voor je is’ lees je nog eens waarom. Ik kan je als eetbuien-coach wel helpen om samen met jou je gedachten en emoties te onderzoeken, zodat ik je kan leren om geen eetbuien meer te hebben.

Stel je voor… dat je je emoties sneller herkent, je gedachten er op aan leert passen en je nooit meer een uitvlucht hoeft te zoeken in snoepen, snacken en snaaien. Dat je één koekje kunt eten, er van kan genieten en de rest weer in de kast kunt leggen omdat één koekje genoeg voor je is. En dat je niet meer de hele dag aan eten hoeft te denken! Hoe zou jouw leven er dan uitzien?

Ik kan je uit eigen ervaring vertellen dat het me een gelukkiger mens heeft gemaakt. Ik ben een vrolijkere vriendin voor mijn vrienden, een liefdevollere partner voor mijn man en een behulpzamere buurvrouw van geworden.  Het heeft rust in mijn leven, in mijn hoofd en in mijn gevoel gebracht. Het heeft er zelfs voor gezorgd dat ik nu een ervaringsdeskundige professional ben, die jou graag helpt om ook een vrolijker vriend(in), liefdevollere partner, behulpzamere buurman/-vrouw en misschien ook wel blijere ouder voor jouw kids te worden. Maar natuurlijk vooral de beste versie van jezelf, voor jezelf.

Weet jij nog welke emotie je ècht voelde bij je laatste eetbui? Durf je het me te vertellen? Laat gerust je reactie achter, onder deze blog.

Deel deze blog:

Facebook
Twitter
LinkedIn
Share
WhatsApp

Ben jij, net al ik, ook zo fan van zelfhulp-boeken? Ik heb er heel veel gelezen en heb mijn persoonlijke life-savers voor je in een lijstje gezet. Thema's: eetbuien, zelfliefde en body positivity (lichaamsaccepatie). Hier vind je mijn boekentips!

Ter info: sinds september 2022 ben ik gestopt met coaching voor mensen die worstelen met eetbuien, lichaamsacceptatie en intuïtief eten. Tot en met februari 2023 begeleid ik enkel nog het Intuitief Eten Intensive Groepsprogramma. Je kunt wèl bij mij terecht voor Human Design.