Body positivity en kilo’s afvallen om slanker te worden

Body positivity en kilo’s afvallen om slanker te worden

Kun je bodypositive zijn en de wens hebben om af te vallen? Dit is een onderwerp waar ik veel over te zeggen heb. Waar ik echt wel een mening over heb. Maar het is ook een onderwerp waar ik me extra aan verbonden voel. Daarbij komt dat ik heel veel klanten coach die altijd aan het begin van het traject nog heel erg de wens hebben om af te vallen. Ik coach mensen die last hebben van eetbuien en voor heel veel mensen komen die eetbuien voort uit lijn- en dieetgedrag. En waarom vertoon je dat gedrag? Omdat je af wil vallen.

Dit is best een ingewikkelde materie en omdat ik heel veel de vraag krijg hoe je bodypositivity kunt combineren met de wens om af te vallen besloot ik om er een Podcast en dus ook deze blog van te maken.

Uitleg over bodypositivity

Als eerste wil ik graag wat meer uitleggen over bodypositivity. Misschien zit je er al wat langer in en weet je heel goed wat het betekent. Of misschien is het heel nieuw voor je.

Ik gebruik zelf de term bodypositivity vaak wanneer ik ‘lichaamsacceptatie’ bedoel. Dat doe ik eigenlijk uit gemakzucht. Want bodypositivity is niet alleen maar het leren accepteren van je lichaam, het leren houden van je lijf en stoppen met haten van je lijf. Maar bodypositivity is eigenlijk meer een maatschappelijke beweging. Iets groters en overkoepelends. Bodypositivity staat eigenlijk voor geven van bestaansrecht aan alle vormen en lichamen. Dus niet eens alleen aan dikke lijven, maar ook aan dunne lijven, incomplete lijven, gekleurde lijven, bevlekte lijven, alle lijven dus. Bodypositivity is echt een maatschappelijk ding, want het is namelijk niet zo dat alle lijven een plek krijgen in onze samenleving.

Wanneer ik uit eigen ervaring spreek vind ik het bijvoorbeeld spannend om op een terrasje een stoel uit te zoeken, want pas ik er wel in? Daarom kies ik liever voor een stoel zonder armleuning. En de eerste keer dat ik in een vliegtuig zat kreeg ik mijn riem niet om. Moest ik als enige een riemverlenging vragen bij de stewardess. Op dat moment vond ik mijn lijf te groot voor de riem. Inmiddels heb ik het omgedacht en realiseer ik mij dat het de fouten van de samenleving zijn waardoor dit gebeurd. Nu kan ik zeggen dat de stoel te klein voor mij is. En de riem te klein voor mij is. Want ik heb het recht om alle ruimte in te nemen die ik nodig heb. En dat geldt voor iedereen. Dat is ook wat je tegen je beste vriendin of tegen je kinderen zou zeggen. Je mag er gewoon zijn. Je mag alle ruimte innemen die je nodig hebt. Alleen is dat in onze samenleving helaas niet zo.

Daar gaat bodypositivity dus over. Het is heel belangrijk om allerlei verschillende lichamen vertegenwoordigd te zien in de media, op tv, in films en series.  De vertegenwoordiging dat iedereen er mag zijn in de samenleving.

Van bodypositivity naar lichaamsacceptatie

Wanneer je dit doortrekt naar jezelf dan gaat het natuurlijk over jouw lijf en hoe jij naar je eigen lijf kijkt. En dan heb je het dus eigenlijk over lichaamsacceptatie. Lichaamsacceptatie hoeft ook niet perse te zijn dat je leert houden van je lijf. Want soms is dat echt nog vijf bruggen te ver. Het kan wel gaan over dat je in ieder geval stopt met het haten van je lijf. En dat je kunt accepteren dat het nu even is zoals het is.

Misschien is je lijf de laatste jaren heel erg veranderd. Door ziekte, medicijngebruik of een verandering van leefstijl. Je mag gewoon leren accepteren dat het nu even is zoals het is. En dat vinden mensen vaak heel lastig. Ik merk dat ook in mijn coachingspraktijk. Dat mensen geneigd zijn te denken dat ze hun lichaam moeten accepteren voor de rest van hun leven. En dat is natuurlijk niet zo. Het gaat er alleen maar om dat het nu is zoals het nu is. En hoe het over drie jaar is dat weet je niet.

We willen controle hebben

Al is dat natuurlijk wel wat we graag willen. We willen controle, weten waar we aan werken. Doelen stellen, ergens heen gaan met wat we doen. En dat is wat lijnen en diëten je natuurlijk op de korte termijn geeft. Wanneer je op korte termijn een paar kilo afvalt dan worden er in je hersenen geluksstofjes aangemaakt. Ook krijg je allerlei beloningen en complimenten vanuit je omgeving. De dingen zijn meetbaar.

En dat is iets waar wij mensen van smullen, doordat het in de samenleving is geïdealiseerd. Gewichtsverlies, afvallen, dun zijn, slank zijn, dat is iets wat mooi gemaakt is in onze samenleving. Het is dus ook echt het probleem van de samenleving dat jij er zo’n last van hebt. Het is niet je eigen schuld. Je hoeft het jezelf niet kwalijk te nemen wanneer je het moeilijk vindt om je lichaam te accepteren. Het is superlogisch dat het moeilijk is. En dat het een hele weg is om te leren jezelf te accepteren. Dat komt door de samenleving.

Lichaamsacceptatie en de wens om af te vallen

De blog gaat dus eigenlijk over lichaamsacceptatie in combinatie met de wens om af te vallen. Zelf heb ik zes jaar geleden een maagverkleinende operatie gehad waarmee ik veel ben afgevallen. Zes jaar geleden was ik ook nog helemaal niet zo bezig met mijn lijf, bodypositivity en lichaamsacceptatie. Ik stond anders in het leven en wist niet wat ik nu weet en heb geleerd. Ik weet nu bijvoorbeeld dat mijn maagverkleinende operatie eigenlijk het allergrootste crashdieet was wat ik mezelf heb gegeven. En als er één ding is dat je nooit moet doen is dat wel crash diëten. Het verkloot je hele lichaam, maakt het eigenlijk alleen maar erger. Het verhoogd je setpoint, vertraagd je metabolisme, enzovoort. Ik heb hier nog andere Podcasts over gemaakt en blogs over geschreven die je kunt lezen als je hier meer over wilt weten.

Zes jaar geleden was ik echter blij en dankbaar voor de operatie. Ik deed het niet om mijn lijf te veranderen in hoe het eruit zag. Maar ik merkte fysiek dat ik snel buiten adem was, ik zakte door campingstoelen heen, kreeg knie klachten, hielspoor. Mijn lijf werd te zwaar voor mijn gewrichten. Doordat ik op hele jonge leeftijd al begon met eetbuien en emotie eten vanwege dingen die ik meemaakte in mijn tienertijd kwam ik in een jojo modus. Dertien jaar lang kwam ik aan, viel ik af, kwam ik aan, viel ik af en zo door. Op een gegeven moment had ik echt niet meer voor ogen wat ik nou nog kon doen om mijn lijf te ontlasten. En dus koos ik voor die operatie.

Een andere keus

Ik weet niet of ik dezelfde keuze zou maken met alles wat ik nu weet. Ik denk het niet. Maar wat ik al zei, ik wist toen niet wat ik nu wel weet. En wat ik nu weet is dat bij mensen met overgewicht de meeste gezondheidsklachten op het overgewicht wordt gegooid. Terwijl er heel veel gezondheidsklachten ook op een andere manier te verbeteren zijn.

Als ik bijvoorbeeld kijk naar het overbelasten van mijn knieën had ik achteraf gezien veel beter mijn benen en rugspieren kunnen trainen. Het buiten adem raken had ik kunnen verbeteren door aan mijn conditie te werken. Dan had ik mijn lichaam verbetert zonder zo’n mega schadelijke ingreep te doen. En ik zeg schadelijk omdat het ook heel veel narigheid met zich heeft meegebracht. Narigheid waar ik nu na zes jaar nog steeds mee te maken heb.

Ik wil je inspireren

Ik wil je dan ook inspireren om goed te kijken naar de lichamelijke klachten die je hebt, waardoor je geneigd bent te zeggen ‘ik moet afvallen’, of je die klachten ook op een andere manier kunt aanpakken. Door bijvoorbeeld meer rust te nemen. Of bepaalde spiergroepen te trainen. Het is dus echt niet zo dat gewicht verliezen super gezond voor je is. Dat is wel wat de samenleving je vertelt.

Ik ben er een voorstander van dat het oké is wanneer je dik bent en klachten hebt je daar iets aan wilt doen. Maar kijk dan goed wat je kunt doen om je lichaam sterker, flexibeler, weerbaarder te maken. Naast het, door de samenleving geïdealiseerde, afvallen.

In Podcast aflevering 22 “Bodypositivity en de wens om af te vallen” vertel ik je hier meer over. Onder andere waarom afvallen eigenlijk helemaal niet gezond voor je lijf is.

Wil je een leuk boek lezen over bodypositivity? Dan raad ik je ‘Body Positive Power’ van Megan Crabbe Jayne aan!

(foto: Anoesjka Minnaard)

Deel deze blog:

Ter info: sinds september 2022 ben ik gestopt met coaching voor mensen die worstelen met eetbuien, lichaamsacceptatie en intuïtief eten.

Zelfsabotage houdt jouw eetbuien in stand

Zelfsabotage houdt jouw eetbuien in stand

Eén van de thema’s in mijn groepstraining “stap uit de vicieuze cirkel van eetbuiten” gaat het over zelfsabotage, angst en over weerstand. Ik startte de bijeenkomst met de stelling “ik weet het wel maar ik doet het niet, wat houdt me nou echt tegen?”. Alle deelnemers waren bevestigend aan het ja-knikken. Ook stelde ik op Instagram Stories de vraag wie deze stelling herkende. En daar kwam uit dat 100% van de mensen die reageerden het herkenden. Ik weet het wel, maar ik doe het niet!

Je hebt de kennis, maar niet de skills

Je weet vaak wel hoe het zit qua eetbuien, emotie eten, lichaamsacceptatie. Je hebt kennis opgedaan uit boeken, gesprekken met anderen, via online trainingen. Maar als puntje bij paaltje komt stap je toch weer in die ene valkuil. Je hebt misschien met jezelf afgesproken dat je bepaalde eetregels loslaat. En dat lukt voor een tijdje heel goed. Maar toch zak je uiteindelijk weer terug in een oude gewoonte.

Dat komt omdat je de kennis wellicht wel in pacht hebt, echter betekent dat niet dat je ook de skills hebt om het te veranderen. Om het vol te houden. Eigen te maken. Om uit bepaalde oude patronen te komen. Ik herken dat ook bij mezelf. Ik heb een rijk verleden wat betreft zelfhulpboeken en online cursussen die ik volgde van zelfbenoemde goeroes. Maar ik liep toch telkens weer vast. Ik merkte dat echt contact met de juiste (professionele) mensen nodig was. Zij weten precies wat ze doen, wat ze zeggen en welke volgende stap ze jou aan moeten reiken. Dat heeft er dan ook in geresulteerd dat ik echt kon oefenen. Vol kon houden. En bij een terugval iemand had om mee te sparren en te onderzoeken waarom ik een terug val had.

Blinde vlek

Als je van je eetbuien of van emotie eten af wilt, of je gaat een proces door van lichaamsacceptatie of zelfliefde, dan heb je ook gewoon een aantal blinde vlekken voor jezelf. Jij zit in je lijf en in je hoofd en je ziet de dingen dus vanuit je eigen ogen. Je ziet dingen gekleurd. Vanuit je eigen overtuigingen en gedachten. En we nemen die gedachten ook vaak aan voor waarheid. Maar dat is niet zo. Het grootste gedeelte van onze alle gedachten die je hebt zijn onbewuste gedachten. Die komen en gaan en gaan overal over. Het is niet gezegd dat die gedachten ook de waarheid zijn.

Het is niet voor niets dat Henry Ford zei “Whether you think you can or you think you can’t, you’re right”. Want wat je ook tegen jezelf zegt; je hebt gelijk. Krijg je een opdracht en ga je er bij voorbaat al vanuit dat je het niet kunt, dan is de kans zeer groot dat het ook niet lukt. En andersom werkt dat natuurlijk ook zo.

Hoe herken je zelfsabotage?

En dit alles heeft dus te maken met zelfsabotage. Ik noem dat ook wel innerlijke saboteurs. Negatieve stemmetjes in jou die voortkomen uit bepaalde overtuigingen. Dingen die je ergens van vindt, over jezelf.

Een veel voorkomende overtuiging die ik tegenkom is dat de mensen om me heen liever voor anderen zorgen dan voor zichzelf. Ze cijferen zichzelf weg, Zelfsabotage is vaak erg subtiel, dus niet altijd door jezelf te herkennen als zelfsabotage.

Denk bijvoorbeeld aan het maken van excuses:

  • Ja maar als ik dat doe dan gebeurd er dit..
  • Nee ik kan mijn telefoon niet helemaal uit zetten want voor die en die moet ik bereikbaar blijven
  • Er moet nog zoveel gebeuren, dat kan niet blijven liggen

Of er zijn obstakels / beren op de weg:

  • Dat kan ik niet
  • Dat heb ik nog nooit gedaan
  • Als ik dat doe dan denken mensen dat ik lui ben
  • Als ik dat nu niet doe dan gebeurd het nooit

En de meest bekende signaal van zelfsabotage is uitstelgedrag vertonen:

  • Heb nu geen tijd, doe ik morgen wel
  • Ik heb nu geen zin
  • Nee nu ben ik te moe
  • Ik heb nog zoveel te doen
  • Nee eerst moet ik die nog bellen en dat nog doen

Hand in hand met angst

Zelfsabotage gaat hand in hand met angst. Angst om bepaalde dingen te bereiken. Stel je wil op zondag een uur lang een boek lezen en daarvoor je telefoon uit zetten. Dit is een daad van zelfliefde. Iets wat je misschien niet gewend bent. Wanneer je dit dan doet wordt je onrustig. Je voelt je misschien zelfs nutteloos. De reden dat dit gebeurt heeft alles te maken met je reptielenbrein.

In de Podcast “Ik weet het wel maar uiteindelijk doe ik het niet (zelfsabotage) leg ik wat meer uit over het reptielenbrein en ga ik dieper in op de angst.

Deel deze blog:

Ter info: sinds september 2022 ben ik gestopt met coaching voor mensen die worstelen met eetbuien, lichaamsacceptatie en intuïtief eten.

3 tips om te ontdekken waar jouw eetbuien vandaan komen

3 tips om te ontdekken waar jouw eetbuien vandaan komen

We denken vaak dat eetbuien er zijn omdat we geen doorzettingsvermogen of daadkracht hebben om ze te weerstaan. Door te diëten, hopen we grip te krijgen op die eetbuien. Je raakt gefrustreerd, je wordt zwaarder en raakt gefocust op je gewicht. Dan zit je in de vicieuze cirkel van eetbuien.

Dan kom je op het punt dat je je realiseert dat diëten niet helpt en alles alleen maar erger maakt. Je gaat op zoek naar boeken, artikelen, podcast en coaches die beweren dat je af kunt vallen zonder te diëten. En wellicht val je af, maar je bent nog steeds gefocust op je gewicht en op je eetregels. Dit is nog steeds een grote trigger voor eetbuien want echt om leren gaan met je diepgewortelde overtuigingen heb je niet. Het komt niet verder dan ‘mindset’. Nieuwe pleister op de wond, maar de ontevredenheid over jezelf of de voortdurende onrust in je hoofd gaat maar niet weg.

Dan ontdek je dat de wortels van jouw verstoorde relatie met eten vaak al in je kinder- of tienertijd zijn gepland; een diëtende moeder, de schoolarts die je te dik vond, die pestkoppen die je uitkafferden. Zij gaven je de overtuiging dat je niet goed bent, dat dik zijn verkeerd is en dat je er niet bij hoort. Zij veroordeelden jou al terwijl (als je je foto’s terugkijkt) jij eigenlijk helemaal niet ongezond of dik was.

Turn your mess into a message! Wat zeggen jouw eetbuien jou? Welke overtuigingen overschaduwen jouw eetbuien? Leer luisteren naar het verhaal van jouw eetbuien! Want ze zijn er niet voor niks?

Heb jij een verstoorde relatie met eten, bijvoorbeeld de hele dag aan eten denken, eten in goed/slecht indelen, op maandag steeds weer opnieuw beginnen met lijnen?

Dan wil ik je de volgende tips meegegeven:

1. Denk eens na over hou oud je was toen je voor het eerst onzeker was over je uiterlijk of toen je voor het eerst op dieet ging!

2. Welk gevoel had je toen vooral over jezelf? Kijk eens heel eerlijk naar je zelf; is er toen al een fictief zaadje gepland in je hoofd waardoor je nu nog steeds soms denkt dat je niet goed genoeg bent, dat je gelukkiger bent als je slanker bent en dat dik zijn ongezond is?

3. Realiseer je dan dat je járen met deze overtuigingen hebt rondgelopen over jezelf en dat deze overtuigingen de oorzaken zijn van de reden dat je steeds weer controle uit wilt oefenen op je lijf door te diëten of de reden dat je een emotie-eter bent geworden. Of dat deze overtuigingen nu misschien nog steeds de redenen zijn dat het je maar niet lukt om vrede te sluiten met het lijf dat je nu hebt!

4. Bonustip: als je ècht van je eetbuien of je lage zelfbeeld af wilt, dan mag je behoorlijk wat de tijd uittrekken om hiervan te ‘helen’, zodat je geen last meer zult hebben van eetbuien. Zoek daar hulp voor! Als eetbuiencoach kan ik je daar heel goed bij helpen! Wacht niet te lang, want hoe langer je wacht, hoe langer het gaat duren voordat het einde van jouw eetbuien in zicht komt!

Deel deze blog:

Ter info: sinds september 2022 ben ik gestopt met coaching voor mensen die worstelen met eetbuien, lichaamsacceptatie en intuïtief eten.

Hoe kom je snel van je eetbuien af?

Hoe kom je snel van je eetbuien af?

Hoe kom je snel van je eetbuien af?

Niet! Dat gaat niet… Je kunt niet ‘even snel’ van je eetbuien afkomen, helaas. Er is geen Quick Fix. Er is geen knop die je even snel om kunt zetten. Stel je voor dat dat zo was.. dan leefden we in een wereld waar eigenlijk niemand meer last had van eetbuien. Dat is een Utopie! Maar er is ook goed nieuws hoor! Want in deze blog vertel ik je hoe je wèl van eetbuien af kunt komen.

Vorige week deed ik een onderzoek op Instagram en in de besloten Facebookgroep ’Stop eetbuien en emotie-eten’. Ik vroeg aan de leden en volgers of ze zich konden herinneren hoe oud ze waren toen ze voor het eerst op dieet gingen. De antwoorden waren schokkend!

8 jaar
10 jaar
11 jaar
12 jaar
14 jaar
Groep 4/5
Pubertijd

Ik ben eetbuiencoach en bij mij komen dus vooral vrouwen die geholpen willen worden met hun eetbuien. Ze willen er snel van af en zijn jaren lang bezig geweest met bijv. diëtisten en personal traininers. Toch komen ze op de langere termijn steeds niet uit die vicieuze cirkel van eetbuien. Ze zijn er klaar mee.

Één vrouw vroeg mij vorige week: ‘Frouke, denk je dat ik over een half jaar helemaal verlost kan zijn van eetbuien?’ Ik stelde haar de volgende vraag:

‘Weet jij nog hoe oud je was toen je jouw eerste dieetpoging deed?’

Ze realiseerde zich dat ze 10 jaar was toen ze voor het eerst op dieet moest van de schoolarts. Inmiddels is ze 40 en heeft dus inmiddels al 30 jaar lang een slechte relatie met eten opgebouwd. 30 jaar jang jojo-en, heel veel diëten geprobeerd en altijd ongelukkig met haar lijf geweest. Ik keek haar indringend aan in haar ogen. ‘Shit’, zei ze, ‘Dit gaat niet zomaar in een half jaartje over’.

Realiseer je dat eetbuien niet gaan om wat je eet, hoeveel je eet en wanneer je eet. Als dat zo was, dan had je ook niet al die dieet-pogingen hoeven doen want dan bleven de eetbuien na je eerste dieet-poging gewoon weg.

Eetbuien komen ook niet door een gebrek aan doorzettingsvermogen en daadkracht. Mensen die namelijk een dieet-carrière hebben van enkele jaren hebben JUIST heel veel doorzettingsvermogen want ze beginnen steeds opnieuw en laten zich niet uit het veld slaan!

Dingen als diëten, sporten, afvalprogramma’s, pillen, poeders en zelfs maagverkleiningsoperaties zijn slechts een pleister op de wond. Symptoombestrijding. Ze bestrijden de symptonen als overgewicht, snaaien, futloosheid maar pakken niet de onderliggende echte oorzaak aan.

Eetbuien gaan juist over jouw ‘relatie’ met eten. “Waarom” je eet. Dat zaadje is dan al vaak in je jeugd, na je allereerste dieet, gepland. En het is in de loop der jaren ontkiemt door dieetcultuur en slankheidsideeal. Vaak liggen hier gevoelens onder die te maken hebben met zelfliefde, grenzen aangeven, gezien worden, lichaamsacceptatie, vertrouwen in jezelf, vertrouwen op anderen, zorgen voor anderen en jezelf pas op de 2e/3e of 4e plek zetten.

De allereerste stap in het zetten naar een eetbui-vrij leven is om de eetbuien niet meer te zien als een vijand maar om samen te leren werken met je eetbuien. Luister ernaar: wat willen ze je vertellen? Is er emotioneel, mentaal of fysiek iets aan de hand? Ben je moe, lage bloedsuikerspiegel, boos, in de war of het je slechte gedachten over jezelf? Bedenk dan hoe je dát aan kun pakken in plaats van dat je de eetbuien gaat onderdrukken en wegstoppen. Want net als een bal onder water komt die toch wel weer naar boven geduwd.

De tweede stap is dat je de tijd neemt voor jezelf om te helen van je eetbuien. Inmiddels zul je wel begrepen hebben dat dat niet over één jaar gaat. Zeker niet als je al jong was toen je met je uiterlijk of je gewicht bezig was. Ik heb er zelf 4 jaar over gedaan om van mijn eetbuien af te komen, met hulp van heel veel verschillende mensen. Het was namelijk ook nog een zoektocht om de juiste personen te vinden met wie ìk een klik voelde. En in mijn eentje had ik het ècht niet gered.

Misschien vind je het zwak om hulp te zoeken, maar als je beter nadenkt is het juist supersterk om hulp in te schakelen voor jezelf! Je hoeft dit namelijk niet alleen te doen. Je kunt dit ook niet alleen doen, anders had je deze blog waarschijnlijk ook niet hoeven te lezen want dan was je nu zelf al eetbui-vrij 😉

De derde stap is om je aan te sluiten bij de besloten Facebookgroep ‘Stop eetbuien en emotie-eten’. In deze groep zitten meer dan 300 mensen die allemaal worstelen met hun eetbuien. We helpen elkaar, we steunen elkaar en we geven goede tips en adviezen, gebaseerd op onze eigen ervaringen. Het is een besloten groep, dus niemand van jouw Facebookvrienden zal merken dat je lid bent. En als het je toch niet bevalt in de groep, kun je er altijd weer uitgaan. Door lid te worden van deze groep zul je zien dat je niet de enige bent! Uit persoonlijke ervaring weet ik hoe eenzaam het kan zijn wanneer je eetbuien hebt. Het voelde voor mij echt als een bevrijding toen ik er achter kwam dat er mensen waren die ècht begrepen wat ik voelde.

Oké, dit is pas het begin. Hiermee ben je nog niet voorgoed van je eetbuien af. En hoe het verder zal lopen is voor iedereen anders. Maar 1 ding is zeker: grote veranderingen komen tot stand door kleine stapjes te zetten. Wat wordt jouw eerste kleine stap?

Deel deze blog:

Ter info: sinds september 2022 ben ik gestopt met coaching voor mensen die worstelen met eetbuien, lichaamsacceptatie en intuïtief eten.

Doe een braindump tegen eetbuien

Doe een braindump tegen eetbuien

Wanneer je bezig met afvallen of aankomen, dan kun je je successen heel goed meten aan de hand van de weegschaal, een meetlint of je kledingmaat.

Maar wanneer je bezig bent met persoonlijke ontwikkeling, dan is dat een stuk moeilijker te meten. Het is niet dat je brein groeit wanneer jij zelfbewuster en slimmer wordt.

In mijn coachingpraktijk zie ik dat mensen het vaak lastig vinden om te zien dat ze al hele grote stappen hebben gezet. Ik adviseer dan ook altijd bij de start van coaching een mooi schrift te kopen waar je alle huiswerk in op kunt schrijven, maar waar je ook je braindumps in doet.

Wat is een braindump?

Soms zit je hoofd tjokkievol met hersenspinsels, ideeën, positieve of negatieve gedachten en overtuigingen. Dat kan heel onrustig voelen. Veel mensen gaan dan ook snoepen, snacken of snaaien om die onrust even te temperen. Maar word jouw hoofd daar nu echt stiller van? Nee!

Een braindump is wèl een goede manier om wat rust in dat koppie te krijgen. Met een braindump maak je namelijk letterlijk je hoofd leeg door al jouw hersenspinsels op te schrijven. Alles? Ja, inclusief scheldwoorden, stiltes, namen, boodschappenlijstjes en je to-do list.

Dump die shit!

Je pakt je schrift en een pen. Zodra de pen het papier raakt, begin je met op te schrijven wat er in je hoofd opkomt. Dat is even wennen en een kwestie van oefenen. En als je eenmaal het eerste woord hebt opgeschreven is het de bedoeling dat je blijft schrijven. Dat je pen niet meer van het papier afkomt. Je schrijft alles op wat er in je op komt. Er hoeft geen verhaallijn of logica in te zitten. Het gaat nu even niet om wàt je allemaal denkt, maar dat alles er uit komt. Blijven schrijven dus. Wanneer je het even niet meer weet, schrijf je op ‘ik weet het even niet meer’… net zolang tot het volgende onderwerp in je op komt.

Je kunt beginnen door dit 1 minuut te doen. Zet dan je wekker op je telefoon op 1 minuut. Merk je dat er na die minuut nog meer te schrijven is? Schrijf dan gerust lekker door. Je voelt vanzelf wel wanneer je alles uit je hoofd hebt opgeschreven. Ben je klaar? Sta eens stil bij hoe je je nu voelt? Grote kans dat er weer ruimte is ontstaan in je hoofd en dat je je opgelucht voelt. Of misschien voel je je juist moe en uitgeput. Ga dan even rusten.

Breng de logica terug.

Wanneer je je braindump terug gaat lezen, zul je veel inzichten krijgen over je gedachten en gevoelens. Pak maar eens een stift en omcirkel de 3 onderwerpen die de meeste ruimte in je hoofd in beslag nemen. Schrijf deze op een nieuwe pagina en denk er eens over na. Je kunt er ook over doorschrijven in je schrift. Waarom nemen deze 3 onderwerpen/gedachten zoveel ruimte in beslag? Vind je het lastig om je grenzen aan te geven? Vind je het lastig om jezelf op de eerste plek te zetten? Voel je je aangevallen of bekritiseerd? Of is er iets anders aan de hand?

Doe er wat mee.

Bedenk eens voor jezelf of dat er een rode lijn zit in al deze gedachten? Mijn eigen braindumps gaan vaak over onzekerheid. Ik heb dan vooral gedachten over

– ‘doe ik het wel goed’,
– ‘wie gelooft mij nou’,
– ‘ik kan dat toch niet’,
– ‘dat past toch niet bij mij’
– ‘wat zal hij/zij er van vinden dat ik…’.

Lukt het niet om meteen jouw rode draad te zien? Leg je schrift even een dagje aan de kant. Misschien zit je teveel in je hoofd. Lees het op een ander moment door en ik weet zeker dat je het gaat zien.

Zodra je de rode lijn hebt gezien, is het belangrijk dat je positieve tegen-argumenten op gaat schrijven. Ik schrijf dan voor mezelf op:

– (‘doe ik het wel goed’) >> Ik doe het heel erg goed!
– (‘wie gelooft mij nou’) >> Heel veel mensen geloven in mij, bijvoorbeeld mijn vader die… en mijn beste vriendin die…
– (‘ik kan dat toch niet’) >> Ik kan dat wel, ik ga het in ieder geval proberen en ik ga mijn best doen.
– (‘dat past toch niet bij mij’) >> Ik hoef niets te doen wat ik niet wil.
– (‘wat zal hij/zij er van vinden dat ik…’) >> Het is niet belangrijk wat een ander er van vind. Het gaat er om wat ìk er van vind.

Je kunt, als je dit wilt, er zelfs nog concrete acties uit halen voor jezelf. Acties waarin je meer voor jezelf gaat zorgen (bijv. me-time), acties waarin je je grenzen aan gaat geven (bijv. een afspraak maken of juist afzeggen) of een andere concrete actie die past bij jouw uitkomsten.

De braindump is juist heel erg geschikt voor emotie-eters die zich onrustig voelen. Precies wanneer je die onrust voelt, is een braindump een goed alternatief voor een eetbui. En het levert je nog meer op dan die eetbui, namelijk ruimte in je hoofd, nieuwe inzichten en acties die je weer verder kunnen brengen.

Deel deze blog:

Ter info: sinds september 2022 ben ik gestopt met coaching voor mensen die worstelen met eetbuien, lichaamsacceptatie en intuïtief eten.