Selecteer een pagina
Tips tegen suikerverslaving

Tips tegen suikerverslaving

“Help ik heb een suikerverslaving, hoe kom ik hiervanaf?” Deze vraag krijg ik regelmatig! Misschien herken je het ook wel bij jezelf. Dat je het idee hebt dat het een soort verslaving voor je is. Dat je de hele tijd bezig bent met eten en niet kunt stoppen met suikerrijk eten. Met snoepen.

Als dat zo is, wil ik je echt stimuleren om deze blog tot het einde te lezen en daarna ook de bijbehorende podcast te beluisteren. Want ik ga je een aantal dingen vertellen waardoor je jouw kennis en/of ideeën over suikerverslaving kunt veranderen. Want als je er anders naar gaat kijken sta je ook meer open voor andere manieren om die zogenaamde suikerverslaving aan te pakken.

Zogenaamde suikerverslaving

Je vraagt je misschien af waarom ik het een zogenaamde suikerverslaving noem. Dat is om de simpele reden dat een suikerverslaving helemaal niet bestaat. Want wanneer ben je nou echt verslaafd?

  • Je bent verslaafd aan iets als je lichamelijk of psychisch echt niet meer zonder kunt. Dat is niet zo met suiker. Het voelt wellicht wel zo maar het is niet zo.
  • Je bent verslaafd als je van iets steeds meer nodig hebt om hetzelfde effect te bereiken. Middelen zoals alcohol of drugs hebben dat effect. Je moet dit steeds vaker gebruiken, steeds meer gebruiken om hetzelfde effect te behalen, om er nog een gelukkig gevoel bij te hebben.
  • Het is ook een verslaving wanneer je ergens ontwenningsverschijnselen van krijgt. Bijvoorbeeld zweten of trillen. Of juist psychische ontwenningsverschijnselen zoals paniekaanvallen of onrustig worden.
  • Het is ook een verslaving als je er meer dan de helft van de dag mee bezig bent. En dat kan natuurlijk best zo zijn qua eten. Maar dat maakt je er niet meteen verslaafd aan.

Verslavende middelen veranderen echt iets in je hersenen. De dopamine receptoren nemen af. En dopamine is het geluksstofje in je hersenen. Dat is ook waarom je in een verslaving steeds meer nodig hebt.

Kijkend naar voedingsmiddelen dan zijn alcohol en cafeïne de enige verslavende middelen die er bestaan. Van suiker raak je niet verslaafd.

Sugar cravings

Je denkt nu misschien wel, hartstikke leuk allemaal maar ik voel dit wel. Ik ben de hele dag door bezig met snoepen of snaaien. Of ik denk er de hele dag aan. Waarom heb je zulke sugar cravings? Er zijn twee mogelijkheden of aanleidingen. Een mentale aanleiding en een fysieke aanleiding.

Fysieke aanleiding voor ‘suikerverslaving’

Fysiek gezien geeft suiker schommelingen in je bloedsuikerspiegel. Wat houd dat precies in? Als je suiker eet dan verhoogt dat het glucose level in je bloed. Om dat te verwerken wordt er in je lijf insuline aangemaakt zodat die glucose ook weer kan dalen. Het aanmaken van je insuline zorgt ervoor dat je bloedsuikerspiegel schommelt. Wat maakt dat je nog meer zin hebt in zoetigheid.

Wat er daarnaast ook gebeurt is dat er cortisol wordt aangemaakt in je lichaam. Cortisol is een hormoon dat ook wel het stresshormoon wordt genoemd. In tijden van stress moet cortisol ervoor zorgen dat jij voldoende energie blijft hebben. En dat doet cortisol door jou trek te geven aan lekker eten. Oftewel suikerrijk en calorierijk eten.

De bloedsuikerspiegel schommeling zorgt er dus voor dat er meer stress in je lichaam ontstaat waardoor er meer cortisol aangemaakt wordt en je lichaam dus ook meer trek krijgt in zoetigheid.

Dit is heel technisch gezien wat er fysiek in je lichaam gebeurt als je suikers eet. Ik zeg ook vaak dat het goed is om je te realiseren dat je eigenlijk niet zoveel suikers wìlt eten. In zijn algemeenheid is het zo dat wanneer je worstelt met eetbuien je vaak ben gefocust op je gewicht. Je wilt afvallen en hebt daarom allerlei eetregels die erop gebaseerd zijn om jezelf te straffen als je ongezond eet. In deze context met suikerverslaving wil ik je inspireren om je bewust te worden van wat je in je lijf stopt. Niet zozeer met betrekking tot het afvallen ,maar met betrekking tot goed voor je lijf te zorgen. En dat is een hele andere intentie om voedselkeuzes op te maken.

Mentale aanleiding voor sugarcravings

Er is ook nog een mentale aanleiding voor de sugarcravings die je hebt. Als we eten worden we namelijk beloond door een fijn gevoel waardoor we nog gemotiveerder raken om te eten. En dat heeft met het dopamine stofje te maken. Dopamine wordt aangemaakt bij gebruik van verslavende middelen, maar ook door beweging, sporten, het aaien van een hond of kat, seks en bij het bekijken van grappige filmpjes. Dat zijn allemaal gebeurtenissen waardoor je dopamine in je hersenen aanmaakt en je je even fijn voelt. Deze bezigheden geven ons een kalmerende en angst verlagende werking.

Het is dus erg belangrijk je te realiseren dat er in je hersenen ook iets gebeurt dat maakt dat je blij wordt wanneer je suikers eet. En dat er dus ook andere dingen zijn die je blij maken, die je ook zou kunnen doen in plaats van suikers eten. Snoep is wat je dat geluksgevoel geeft. Daarom wil je daar de hele tijd van eten. Het is dus niet een verslaving maar de koppeling in je hoofd wat je dat geluksgevoel geeft.

Tips om met deze (niet bestaande) suikerverslaving om te gaan

Je bent natuurlijk benieuwd wat je eraan kunt doen om met deze niet bestaande verslaving om te gaan. Want het feit dat het geen verslaving is doet niets af van dat jij er last van hebt. Daarom heb ik een aantal tips voor je waar je aan kunt werken.

  1. Vervang zoveel mogelijk bewerkte suikers voor onbewerkte suikers. Bij bewerkte suikers zie je niet meer wat het basis product is. Waar de suikers vandaan komen. Denk maar eens aan een kant en klaar magnetronmaaltijd. Daar zitten suikers in die niet meer te herleiden zijn. Wanneer je zelf een verse maaltijd maakt, dan weet je waar de ingrediënten vandaan komen.
  2. Vermijd light producten. Door de zoete smaak van light producten krijgen je hersenen toch het seintje dat er suikers aan komen. Je lijf gaat zich voorbereiden op het verwerken van die suikers, alleen die suikers komen niet. Met als resultaat dat jouw lichaam toch aan jou laat weten dat er suikers binnen moeten komen. En dat maakt dat je lekkere trek krijgt.
  3. Leer beter om te gaan met verleidingen. Vraag jezelf steeds af: wil ik dit? Heeft mijn lijf dit nodig? Heeft mijn lijf extra energie nodig of ben ik eigenlijk moe? Of geïrriteerd? Of ben ik misschien afleiding aan het zoeken omdat ik me verveel?

In de podcast “7 tips tegen suikerverslaving” ga ik uitgebreider hierop in EN deel ik nog vier extra tips tegen die ‘zogenaamde’ suikerverslaving.

Deel deze blog:

Ter info: sinds september 2022 ben ik gestopt met coaching voor mensen die worstelen met eetbuien, lichaamsacceptatie en intuïtief eten.

Stop je eetbuien met een positieve mindset

Stop je eetbuien met een positieve mindset

Een van de hulpmiddelen die ik inzet tijdens coaching is het invullen van ketting analyses. Dat is een soort vragenformulier die coachees* invullen vooraf, tijdens of nadat je een eetbui gehad hebt. Op dat formulier beantwoord je een aantal vragen die helpen om te onderzoeken waarom je die eetbui hebt gehad. Dit bespreken we dan tijdens een sessie. Het is namelijk erg belangrijk om te weten waar de eetbui werkelijk vandaan komt. Dit heeft vrijwel altijd te maken met je mindset. Met bepaalde gedachten die je over en tegen jezelf vertelt.

* De klanten van een coach worden coachees genoemd.

Een klantvoorbeeld

In het formulier die een van mijn klanten had ingevuld vertelde ze dat ze ’s avonds na het avondeten chocolade vla at. Normaal gesproken heeft ze dat niet in huis. Door het eten van de chocolade vla werd ze herinnert aan de doos Merci chocolade die ze in huis had. Dus vervolgens at ze de Merci wat haar weer uitnodigde om later op de avond chips te eten.

Pellen als een ui

We zijn die situatie, met behulp van het formulier, als een ui gaan pellen. Want je wilt weten hoe je uiteindelijk bij die chips bent uitgekomen. Je telt dan als het ware terug. De chips kwam door de chocolade die ze had gegeten. De zoetigheid ervan, de trek die ze voelde, maar ook door het gevoel dat het toch al ‘mislukt’ was en ze daarom ook wel de chips nog kon eten. Maar hoe kwam het dan dat ze acht stuks van de Merci chocolade ging eten?

De trigger

Dat werd getriggerd door de chocoladevla. Dus ik liet haar nadenken over waarom die chocoladevla zo bijzonder was. Ze vertelde me dat ze het niet zo vaak eten, dus het is speciaal. Maar ze herinnerde zich ook nog dat ze de chocoladevla kocht en eigenlijk direct dacht “oh jee dit gaat zeker fout”. En misschien herken jij dat ook wel. Dat je iets lekkers koopt, bijvoorbeeld een toetje of een lekkere cake, en dat je dan denkt “als dat maar goed komt”.

Het is ontzettend belangrijk om dit te ontdekken. Om het besef te krijgen dat deze kettingreactie van chocoladevla naar Merci naar chips veroorzaakt is door die gedachte. Daarom is het ook heel belangrijk dat je bewust bent van wat jij jezelf vertelt.

Een positieve mindset is super belangrijk

Omdat een positieve mindset zo super belangrijk is heb ik daar ook een online mini cursus over gemaakt. Deze heet “Versterk je mindset in 5 stappen”. Maar ik zal je er in deze blog ook wat meer over vertellen.

Het is belangrijk dat je jezelf bewust bent van wat je aan jezelf vertelt. Ik gaf al eerder in een Podcast het voorbeeld van de opdracht “maak een bepaalde tekening ergens van”. Als ik bij voorbaat al zeg dat ik het niet kan, dat ik slecht ben in tekenen, dat ik zoiets nooit doe.. dan is de kans dat het me lukt superklein. Terwijl als ik zou zeggen dat ik het ging proberen, dat ik mijn stinkende best ga doen en dat ik het over een uur klaar hebt.. dan is de kans dat het lukt veel groter. Alleen al in zo’n situatie kun je jezelf voorstellen hoe belangrijk het is dat je jezelf de juiste aandacht geeft. Het juiste verhaal vertelt. Namelijk het verhaal dat alles oké is. Dat jij dit kan. Dat er niks aan de hand is.

Het 5G model

De mensen die me al wat langer kennen of die een groepstraining of traject bij mij volgen of gevolgd hebben die zullen het 5G model wel kennen. Het 5G model vertelt je dat alles begint met de gebeurtenis die impact heeft op je gedachten. De manier hoe je denkt bepaalt hoe jij je voelt. En hoe jij je voelt bepaalt hoe jij je gedraagt. En als je je op een bepaalde manier hebt gedragen dan heeft dat ook weer bepaalde gevolgen.

Wil je jouw gedrag veranderen dan kun je ervoor zorgen dat je gevoel veranderd. En hoe verander je je gevoel? Door je gedachten te beïnvloeden. En dat is iets wat we zelf in de hand hebben.

Taal is belangrijk

Wanneer je je gedachten wilt beïnvloeden is taal super belangrijk. Met taal bedoel ik dat wat jij jezelf vertelt. Vertel je jezelf dat je iets wél kunt of vertel je dat je iets niet kunt? Je brein registreert de inhoud van woorden als ‘geen, niet, nooit’ niet. Dus zeg je tegen jezelf “ik mag geen chips” dan registreert je brein alleen maar “ik mag chips”. En het gevolg hiervan is dat je de hele dag “chips chips chips” in je hoofd hebt. Daarom is het ook heel belangrijk om te letten op woordniveau welke woorden je gebruikt.

Zo betrap ik mijn coachees er ook vaak op dat ze zeggen dingen te moeten. Terwijl je helemaal niets moet. Je mag dingen. Je mag bewuster worden ergens van. Je mag huiswerk maken. Je mag iets pakken. Je mag ook iets laten staan. Het woord ‘moeten’ geeft ons een negatieve lading, het geeft ons veel druk en ballast. Dus corrigeer jezelf daar maar op door het woord ‘moeten’ te vervangen met ‘mogen’. Hetzelfde geldt voor het woordje ‘maar’. Als er ergens achter een zin het woordje ‘maar’ komt dan ben je dus excuses aan het zoeken. Of verantwoording aan het afleggen of beren op de weg aan het zetten.

Vervang het woordje ‘maar’ eens met het woord ‘en’. Dan komt er een hele andere uitkomst achteraan. En dat is heel mooi om zelf mee te oefenen om zo je mindset als het ware te veranderen.

In Podcast 33 Stop eetbuien met een positieve mindset vertel ik nog meer over hoe taal een positieve invloed kan hebben op je mindset en geef ik nog meer tips om je mindset positief te veranderen.

Foto: Anoesjka Minnaard

Deel deze blog:

Ter info: sinds september 2022 ben ik gestopt met coaching voor mensen die worstelen met eetbuien, lichaamsacceptatie en intuïtief eten.

Zelfsabotage houdt jouw eetbuien in stand

Zelfsabotage houdt jouw eetbuien in stand

Eén van de thema’s in mijn groepstraining “stap uit de vicieuze cirkel van eetbuiten” gaat het over zelfsabotage, angst en over weerstand. Ik startte de bijeenkomst met de stelling “ik weet het wel maar ik doet het niet, wat houdt me nou echt tegen?”. Alle deelnemers waren bevestigend aan het ja-knikken. Ook stelde ik op Instagram Stories de vraag wie deze stelling herkende. En daar kwam uit dat 100% van de mensen die reageerden het herkenden. Ik weet het wel, maar ik doe het niet!

Je hebt de kennis, maar niet de skills

Je weet vaak wel hoe het zit qua eetbuien, emotie eten, lichaamsacceptatie. Je hebt kennis opgedaan uit boeken, gesprekken met anderen, via online trainingen. Maar als puntje bij paaltje komt stap je toch weer in die ene valkuil. Je hebt misschien met jezelf afgesproken dat je bepaalde eetregels loslaat. En dat lukt voor een tijdje heel goed. Maar toch zak je uiteindelijk weer terug in een oude gewoonte.

Dat komt omdat je de kennis wellicht wel in pacht hebt, echter betekent dat niet dat je ook de skills hebt om het te veranderen. Om het vol te houden. Eigen te maken. Om uit bepaalde oude patronen te komen. Ik herken dat ook bij mezelf. Ik heb een rijk verleden wat betreft zelfhulpboeken en online cursussen die ik volgde van zelfbenoemde goeroes. Maar ik liep toch telkens weer vast. Ik merkte dat echt contact met de juiste (professionele) mensen nodig was. Zij weten precies wat ze doen, wat ze zeggen en welke volgende stap ze jou aan moeten reiken. Dat heeft er dan ook in geresulteerd dat ik echt kon oefenen. Vol kon houden. En bij een terugval iemand had om mee te sparren en te onderzoeken waarom ik een terug val had.

Blinde vlek

Als je van je eetbuien of van emotie eten af wilt, of je gaat een proces door van lichaamsacceptatie of zelfliefde, dan heb je ook gewoon een aantal blinde vlekken voor jezelf. Jij zit in je lijf en in je hoofd en je ziet de dingen dus vanuit je eigen ogen. Je ziet dingen gekleurd. Vanuit je eigen overtuigingen en gedachten. En we nemen die gedachten ook vaak aan voor waarheid. Maar dat is niet zo. Het grootste gedeelte van onze alle gedachten die je hebt zijn onbewuste gedachten. Die komen en gaan en gaan overal over. Het is niet gezegd dat die gedachten ook de waarheid zijn.

Het is niet voor niets dat Henry Ford zei “Whether you think you can or you think you can’t, you’re right”. Want wat je ook tegen jezelf zegt; je hebt gelijk. Krijg je een opdracht en ga je er bij voorbaat al vanuit dat je het niet kunt, dan is de kans zeer groot dat het ook niet lukt. En andersom werkt dat natuurlijk ook zo.

Hoe herken je zelfsabotage?

En dit alles heeft dus te maken met zelfsabotage. Ik noem dat ook wel innerlijke saboteurs. Negatieve stemmetjes in jou die voortkomen uit bepaalde overtuigingen. Dingen die je ergens van vindt, over jezelf.

Een veel voorkomende overtuiging die ik tegenkom is dat de mensen om me heen liever voor anderen zorgen dan voor zichzelf. Ze cijferen zichzelf weg, Zelfsabotage is vaak erg subtiel, dus niet altijd door jezelf te herkennen als zelfsabotage.

Denk bijvoorbeeld aan het maken van excuses:

  • Ja maar als ik dat doe dan gebeurd er dit..
  • Nee ik kan mijn telefoon niet helemaal uit zetten want voor die en die moet ik bereikbaar blijven
  • Er moet nog zoveel gebeuren, dat kan niet blijven liggen

Of er zijn obstakels / beren op de weg:

  • Dat kan ik niet
  • Dat heb ik nog nooit gedaan
  • Als ik dat doe dan denken mensen dat ik lui ben
  • Als ik dat nu niet doe dan gebeurd het nooit

En de meest bekende signaal van zelfsabotage is uitstelgedrag vertonen:

  • Heb nu geen tijd, doe ik morgen wel
  • Ik heb nu geen zin
  • Nee nu ben ik te moe
  • Ik heb nog zoveel te doen
  • Nee eerst moet ik die nog bellen en dat nog doen

Hand in hand met angst

Zelfsabotage gaat hand in hand met angst. Angst om bepaalde dingen te bereiken. Stel je wil op zondag een uur lang een boek lezen en daarvoor je telefoon uit zetten. Dit is een daad van zelfliefde. Iets wat je misschien niet gewend bent. Wanneer je dit dan doet wordt je onrustig. Je voelt je misschien zelfs nutteloos. De reden dat dit gebeurt heeft alles te maken met je reptielenbrein.

In de Podcast “Ik weet het wel maar uiteindelijk doe ik het niet (zelfsabotage) leg ik wat meer uit over het reptielenbrein en ga ik dieper in op de angst.

Deel deze blog:

Ter info: sinds september 2022 ben ik gestopt met coaching voor mensen die worstelen met eetbuien, lichaamsacceptatie en intuïtief eten.

Hoe kom ik van mijn slechte eetgewoontes af?

Hoe kom ik van mijn slechte eetgewoontes af?

We hebben ze allemaal wel eens: een slechte eetgewoonte. Snoepjes eten in de auto of tijdens het studeren of elke avond om 21.30 uur een wijntje met wat te snacken voor de tv. En wellicht ben jij het type dat de Ikea nooit verlaat zonder een broodje hotdog of softijsje. Niet omdat je er ècht zin in hebt, maar omdat je er nu toch bent (of omdat je je kind hebt aangeleerd dat het altijd een ijsje krijgt als je bij Ikea bent, oooops). Gewoonte dus eigenlijk.  Eetgewoontes kunnen al in hele kleine dingen zitten: het vaste toetje na het eten (terwijl je eigenlijk al genoeg hebt gehad) of altijd weer dat koekje bij de koffie (terwijl je er niet persé zin in hebt).

Gewoontes zijn functioneel

Mensen zijn gewoonte-dieren. Daar gedijen we goed bij. Dan weten we waar we aan toe zijn en dan vormt er zich geen bedreiging. We weten wat er gaat gebeuren en we weten wat we kunnen verwachten. Gewoontes zijn heel functioneel. Alleen zijn slechte gewoontes niet zo heel handig.

Onderzoek

In 2010/2011 is er in op University of Southern California ooit een onderzoek gedaan naar gewoonte-eters. Uit dat onderzoek bleek dat de plek waar je iets eet vaak belangrijker is dan hoe iets smaakt. In dit onderzoek werden bioscoopbezoekers uitgenodigd voor een film met een grote bak popcorn.

“De ene groep kreeg lekkere warme verse gepofte maïs terwijl de andere het moest doen met de restjes van afgelopen week. Na afloop werd er gekeken hoeveel er uit de bakken was gegeten en gevraagd of de testpersonen vaker popcorn aten in de bioscoop. Mensen die niet gewend waren popcorn te eten tijdens de film lieten de oude popcorn staan omdat íe niet lekker was. De groep vaste eters at ook de oude popcorn op.”

Je hersenen leggen een verbinding tussen de locatie en de handeling van iets eten. Zo ontstaan dus vaak gewoontes. Denk maar aan de eerder genoemde situaties: in de auto, bij Ikea, aan je bureau, op de bank voor de tv…

Pavlov

Heb je wel eens gehoord van de hond van Pavlov? De Russische dierenliefhebber Ivan Pavlov was een fysioloog die honden inzette om mensengedrag te onderzoeken.

Pavlov ontdekte dat er een verband kan ontstaan tussen 2 dingen die niets met elkaar te maken hebben. Pavlov had een hond die elke dag eten kreeg. De hond begon al met kwijlen als Pavlov met de voerbak aan kwam lopen. Pavlov voegde er iets extra’s aan toe. Vlak voordat hij de voerbak neerzette, liet hij een belletje rinkelen. Dit herhaalde hij een aantal dagen achter elkaar. Totdat hij een keer met het belletje rinkelde, zonder het eten neer te zetten. Toch ging de hond er van kwijlen, terwijl er geen eten werd neergezet. Het rinkelen van de bel was voor de hond gekoppeld aan eten, waardoor hij ging kwijlen.

Dit noemen ze een geconditioneerde reflex. Een reflex (kwijlen) die gekoppeld wordt aan iets anders (de bel) dat eigenlijk niets met eten te maken heeft. En zo komen onbedoelde patronen en gewoontes tot stand. Ja, ook bij mensen!

Verandering van gewoonte

Stel dat ik nu de komende maand voor jou ga bepalen wat je eet en wanneer je eet. Dan kun je waarschijnlijk nu al bedenken wat voor jou de lastige momenten worden. Meestal zijn dát de gewoonte-momenten. Je merkt het (vaak achteraf) na de vakantie of wanneer je heel druk bent geweest (bijv. een verhuisdag). Dan zijn deze gewoontes even niet aanwezig omdat je dagelijkse structuur dan totaal anders is.

Maar hoe kom je nu van je gewoontes af?

Niet door ze simpelweg af te leren, zoals je waarschijnlijk zou denken. Wanneer je focust op iets af te leren, dan focus je eigenlijk op iets negatiefs. Indirect vertel je jezelf dat je iets niet goed doet, dat iets er niet meer mag zijn. Dat het beter of anders moet. Klinkt heel negatief hè? Als je jezelf vertelt dat iets ‘niet’ meer mag dan is de kans groot dat het kan mislukken en dat je het gevoel krijgt dat je hebt gefaald.

Wat je beter kunt doen is je negatieve gewoonte ‘overschrijven’ (net als bij een computer) door een nieuwe, positieve gewoonte. Ga maar eens bij jezelf na wat je zou voelen als je je zou focussen op het aanleren van iets nieuws. Als je je zou richten op een nieuwe gewoonte. In plaats van snoepen tijdens het autorijden, liedjes van de radio meezingen. Of in plaats van altijd maar een toetje na het eten, even te voelen of je nog wel een toetje zou willen. Dit geldt natuurlijk ook voor grotere ‘gewoontes’: na het werk niet meteen met de neus de koelkast in, maar met een kopje thee bij het raam gaan zitten, bijvoorbeeld.

Eigenlijk maakt het niet eens zoveel uit wát je nieuwe gewoonte wordt, als je je maar focust op dat je jezelf iets nieuws aan het aanleren bent. Iets nieuws leren kan namelijk nooit fout gaan, je kunt daar niet in falen. Je bent aan het leren dus elke keer weer kun je dit opnieuw oppakken. Iets nieuws leren is ook gewoon veel leuker dan iets stoms afleren.

Neem de tijd

Nog even een handig feitje: je hersenen (met name je reptielenbrein) heeft zo’n 42-90 dagen nodig om een nieuwe gewoonte aangeleerd te krijgen. Verwacht dus niet van jezelf dat je dit binnen 1 week onder controle hebt. Zo werkt het namelijk niet in de hersenen. Ook gaan je hersenen (weer dat reptielenbrein) weerstand bieden tegen jouw nieuwe gewoonte. Probeer die weerstand te zien als iets goeds, dat er daadwerkelijk iets aan het veranderen is. Je reptielenbrein zal proberen jouw gedachten en gevoelens te beïnvloeden. Dus probeer daar niet in mee te gaan en blijf je ‘gezonde’, rationele verstand gebruiken.

Deel deze blog:

Ter info: sinds september 2022 ben ik gestopt met coaching voor mensen die worstelen met eetbuien, lichaamsacceptatie en intuïtief eten.

Hoe kom je snel van je eetbuien af?

Hoe kom je snel van je eetbuien af?

Hoe kom je snel van je eetbuien af?

Niet! Dat gaat niet… Je kunt niet ‘even snel’ van je eetbuien afkomen, helaas. Er is geen Quick Fix. Er is geen knop die je even snel om kunt zetten. Stel je voor dat dat zo was.. dan leefden we in een wereld waar eigenlijk niemand meer last had van eetbuien. Dat is een Utopie! Maar er is ook goed nieuws hoor! Want in deze blog vertel ik je hoe je wèl van eetbuien af kunt komen.

Vorige week deed ik een onderzoek op Instagram en in de besloten Facebookgroep ’Stop eetbuien en emotie-eten’. Ik vroeg aan de leden en volgers of ze zich konden herinneren hoe oud ze waren toen ze voor het eerst op dieet gingen. De antwoorden waren schokkend!

8 jaar
10 jaar
11 jaar
12 jaar
14 jaar
Groep 4/5
Pubertijd

Ik ben eetbuiencoach en bij mij komen dus vooral vrouwen die geholpen willen worden met hun eetbuien. Ze willen er snel van af en zijn jaren lang bezig geweest met bijv. diëtisten en personal traininers. Toch komen ze op de langere termijn steeds niet uit die vicieuze cirkel van eetbuien. Ze zijn er klaar mee.

Één vrouw vroeg mij vorige week: ‘Frouke, denk je dat ik over een half jaar helemaal verlost kan zijn van eetbuien?’ Ik stelde haar de volgende vraag:

‘Weet jij nog hoe oud je was toen je jouw eerste dieetpoging deed?’

Ze realiseerde zich dat ze 10 jaar was toen ze voor het eerst op dieet moest van de schoolarts. Inmiddels is ze 40 en heeft dus inmiddels al 30 jaar lang een slechte relatie met eten opgebouwd. 30 jaar jang jojo-en, heel veel diëten geprobeerd en altijd ongelukkig met haar lijf geweest. Ik keek haar indringend aan in haar ogen. ‘Shit’, zei ze, ‘Dit gaat niet zomaar in een half jaartje over’.

Realiseer je dat eetbuien niet gaan om wat je eet, hoeveel je eet en wanneer je eet. Als dat zo was, dan had je ook niet al die dieet-pogingen hoeven doen want dan bleven de eetbuien na je eerste dieet-poging gewoon weg.

Eetbuien komen ook niet door een gebrek aan doorzettingsvermogen en daadkracht. Mensen die namelijk een dieet-carrière hebben van enkele jaren hebben JUIST heel veel doorzettingsvermogen want ze beginnen steeds opnieuw en laten zich niet uit het veld slaan!

Dingen als diëten, sporten, afvalprogramma’s, pillen, poeders en zelfs maagverkleiningsoperaties zijn slechts een pleister op de wond. Symptoombestrijding. Ze bestrijden de symptonen als overgewicht, snaaien, futloosheid maar pakken niet de onderliggende echte oorzaak aan.

Eetbuien gaan juist over jouw ‘relatie’ met eten. “Waarom” je eet. Dat zaadje is dan al vaak in je jeugd, na je allereerste dieet, gepland. En het is in de loop der jaren ontkiemt door dieetcultuur en slankheidsideeal. Vaak liggen hier gevoelens onder die te maken hebben met zelfliefde, grenzen aangeven, gezien worden, lichaamsacceptatie, vertrouwen in jezelf, vertrouwen op anderen, zorgen voor anderen en jezelf pas op de 2e/3e of 4e plek zetten.

De allereerste stap in het zetten naar een eetbui-vrij leven is om de eetbuien niet meer te zien als een vijand maar om samen te leren werken met je eetbuien. Luister ernaar: wat willen ze je vertellen? Is er emotioneel, mentaal of fysiek iets aan de hand? Ben je moe, lage bloedsuikerspiegel, boos, in de war of het je slechte gedachten over jezelf? Bedenk dan hoe je dát aan kun pakken in plaats van dat je de eetbuien gaat onderdrukken en wegstoppen. Want net als een bal onder water komt die toch wel weer naar boven geduwd.

De tweede stap is dat je de tijd neemt voor jezelf om te helen van je eetbuien. Inmiddels zul je wel begrepen hebben dat dat niet over één jaar gaat. Zeker niet als je al jong was toen je met je uiterlijk of je gewicht bezig was. Ik heb er zelf 4 jaar over gedaan om van mijn eetbuien af te komen, met hulp van heel veel verschillende mensen. Het was namelijk ook nog een zoektocht om de juiste personen te vinden met wie ìk een klik voelde. En in mijn eentje had ik het ècht niet gered.

Misschien vind je het zwak om hulp te zoeken, maar als je beter nadenkt is het juist supersterk om hulp in te schakelen voor jezelf! Je hoeft dit namelijk niet alleen te doen. Je kunt dit ook niet alleen doen, anders had je deze blog waarschijnlijk ook niet hoeven te lezen want dan was je nu zelf al eetbui-vrij 😉

De derde stap is om je aan te sluiten bij de besloten Facebookgroep ‘Stop eetbuien en emotie-eten’. In deze groep zitten meer dan 300 mensen die allemaal worstelen met hun eetbuien. We helpen elkaar, we steunen elkaar en we geven goede tips en adviezen, gebaseerd op onze eigen ervaringen. Het is een besloten groep, dus niemand van jouw Facebookvrienden zal merken dat je lid bent. En als het je toch niet bevalt in de groep, kun je er altijd weer uitgaan. Door lid te worden van deze groep zul je zien dat je niet de enige bent! Uit persoonlijke ervaring weet ik hoe eenzaam het kan zijn wanneer je eetbuien hebt. Het voelde voor mij echt als een bevrijding toen ik er achter kwam dat er mensen waren die ècht begrepen wat ik voelde.

Oké, dit is pas het begin. Hiermee ben je nog niet voorgoed van je eetbuien af. En hoe het verder zal lopen is voor iedereen anders. Maar 1 ding is zeker: grote veranderingen komen tot stand door kleine stapjes te zetten. Wat wordt jouw eerste kleine stap?

Deel deze blog:

Ter info: sinds september 2022 ben ik gestopt met coaching voor mensen die worstelen met eetbuien, lichaamsacceptatie en intuïtief eten.