Selecteer een pagina
Wat doe je wanneer de huisarts steeds zegt dat je eerst maar moet afvallen?

Wat doe je wanneer de huisarts steeds zegt dat je eerst maar moet afvallen?

Je hebt klachten, bijvoorbeeld aan je knie, je rug of iets anders, en gaat naar de huisarts. Het eerste wat de huisarts dan zegt is dat je te dik bent en moet afvallen. En dat daarmee je klachten vast verdwijnen. Herken je dat? Of weerhoud deze situatie je misschien juist om naar de huisarts te gaan? Van veel mensen die ik spreek weet ik dat dit echt een reden is om niet naar de huisarts te gaan.

Help ik moet van de dokter afvallen!

Ik wil eerst even vooropstellen dat ik geen medisch specialist ben. Ik geef geen medische adviezen. Wat ik wel kan doen is je helpen, je ondersteunen en je leren en inspireren hoe je met dit soort zaken om kunt gaan. En als dit onderwerp je aanspreekt adviseer ik je ook om de blog “De waarheid achter BMI” te lezen of om te luisteren naar de podcast “Hoe bereken ik mijn ideale gewicht”.

Ik noem dit als startpunt omdat het iets is waar veel huisartsen en andere gezondheidsspecialisten onmiddellijk aan refereren. En jij misschien ook wel. Wellicht ben je heel erg bezig met een bepaald getal als je BMI en vind je dat je naar een lager of misschien hoger getal moet.

BMI in het kort

BMI is de afkorting van Body Mass Index. Oftewel lichaamsmassa. Het is niets meer en niets minder dan een sommetje van je lichaamsmassa. BMI is ontworpen om statistisch te gebruiken en is opgezet voor grote groepen witte mannen. Het is dan ook totaal niet om iemands individuele gezondheid te berekenen. Je begrijpt namelijk vast wel dat lichaamsmassa misschien 10% iets zegt over iemands gezondheid.

Er is veel meer wat je gezondheid bepaald. Denk bijvoorbeeld aan hoe fit je je voelt. Hoe je conditie is en of je wel een goede bloeddruk hebt. Ook je cholesterol zegt iets over je gezondheid. En ook het voldoende bewegen en goed slapen. Dit alles heeft te maken met je gezondheid. En dus niet alleen je lichaamsgewicht.

Onderzoeken BMI

Het is goed om je te verdiepen in onderzoeken die gedaan worden rondom BMI. Zelf vind ik dat altijd enorm interessant. Het is wel goed om te kijken naar wat voor een wetenschappelijk onderzoek het is. Want veel onderzoeken claimen wetenschappelijk te zijn en dan blijkt het een onderzoek met 20 personen. Daarnaast is het ook goed om te kijken wie de financiering doet van zo’n onderzoek, want er komt ook veel belangenverstrengeling voor bij dit soort zaken.

Als het gaat om goede onderzoeken is er een aantal jaar geleden een goed onderzoek geweest in Amerika. In dat onderzoek hebben ze het BMI systeem naast de algemene gezondheid van mensen gelegd. Ze keken dus onder andere naar hartslag, bloeddruk, conditie, cholesterol en mentale gezondheid. Het bleek dat mensen in de zogenaamde BMI categorie 25-30 vallen (en dus eigenlijk overgewicht hebben volgens het tabel) de gezondste groep volwassen zijn in Amerika.

Een ander onderzoek uit 2013 van het Natural Center for Healty Statistics heeft gekeken naar 97 van dat soort onderzoeken. Ze hebben deze naast elkaar gelegd en bijna 3 miljoen mensen zijn daarin onderzocht. Een van de conclusies die eruit kwam is dat mensen met overgewicht (dus de BMI categorie 25-30) in een bepaald jaar maar liefst 6% minder kans hadden om te overleden dan mensen met een gezond BMI.

Geen overgewicht promotie

Ik ben er niet om overgewicht of obesitas te promoten. Daar gaat het helemaal niet om. Wat ik wél belangrijk vind is dat je zelf onderzoek doet naar wat nu de waarheid is. Dat je niet zomaar klakkeloos in een BMI systeem geloofd en daardoor ontevreden en ongelukkig word met jezelf. Dat je alleen door die BMI je gevoel laat bepalen, daardoor in een dieet cirkel komt en daardoor eetbuien krijg.

Ik vind het heel belangrijk en deel daarom graag kennis hierover zodat je zelf kunt gaat nadenken. En waarom dit belangrijk is, is omdat jij hiermee invloed uit kunt oefenen op je eigen gedachten. Het maakt je zelfredzamer en zelfbewuster. Je hebt namelijk invloed op je gedachten en je gedachten hebben invloed op je gevoel. Heb je dus last van gedachtes over te zwaar zijn en dat dik ongezond is? Dan adviseer ik je om je te verdiepen in de materie en om te onderzoeken of dat voor jou echt zo is.

Tips voor je bezoek aan de huisarts

Goed. Je hebt dus klachten en je wil naar de huisarts. Uit ervaring weet je dat deze klachten onmiddellijk op je gewicht gegooid wordt. Of je ben er in ieder geval bang voor. Wat moet je dan doen? Ik heb een aantal tips voor je.

Gewichtsneutrale arts

Op de eerste plaats is het een goed idee om zelf op zoek te gaan naar een gewichtsneutrale huisarts. Dit is misschien in een dorp wat moeilijker dan wanneer je in een stad woont. Maar je kunt dus gewoon anoniem opbellen en informeren bij de assistente welke huisarts gewichtsneutraal behandelt. Daarbij is het ook belangrijk dat je vraagt of ze dit in je dossier willen zetten. Dat je een gewichtsneutrale behandeling wil. Dit geldt ook voor de artsen en specialisten waar je naar doorverwezen wordt.

Zeg ‘nee’ tegen de weegschaal

Een andere tip die ik je wil geven is dat je nee mag zeggen tegen je huisarts. Je hoeft niet alles te doen wat de huisarts je zegt. We zijn opgegroeid met het idee dat huisartsen een autoriteit hebben en je daarnaar moet luisteren. Maar dat is niet zo. Vaak vragen huisartsen meteen zodra je binnenkomt om op de weegschaal te staan. En dat hoeft dus niet. Dat is jouw volste recht. Tenzij het medisch noodzakelijk is bijvoorbeeld om de juiste hoeveelheid medicatie te bepalen.

Maar weet dus dat het over het algemeen helemaal niet hoeft of nodig is. Ga daar dan ook vriendelijk met de huisarts in gesprek. Hoe je dat doet vertel ik je in de podcast  “Wanneer je huisarts steeds zegt dat je eerst maar moet afvallen”

 

Deel deze blog:

Ben jij, net al ik, ook zo fan van zelfhulp-boeken? Ik heb er heel veel gelezen en heb mijn persoonlijke life-savers voor je in een lijstje gezet. Thema's: eetbuien, zelfliefde en body positivity (lichaamsaccepatie). Hier vind je mijn boekentips!

Ter info: sinds september 2022 ben ik gestopt met coaching voor mensen die worstelen met eetbuien, lichaamsacceptatie en intuïtief eten. Tot en met februari 2023 begeleid ik enkel nog het Intuitief Eten Intensive Groepsprogramma. Je kunt wèl bij mij terecht voor Human Design.

Body positivity en kilo’s afvallen om slanker te worden

Body positivity en kilo’s afvallen om slanker te worden

Kun je bodypositive zijn en de wens hebben om af te vallen? Dit is een onderwerp waar ik veel over te zeggen heb. Waar ik echt wel een mening over heb. Maar het is ook een onderwerp waar ik me extra aan verbonden voel. Daarbij komt dat ik heel veel klanten coach die altijd aan het begin van het traject nog heel erg de wens hebben om af te vallen. Ik coach mensen die last hebben van eetbuien en voor heel veel mensen komen die eetbuien voort uit lijn- en dieetgedrag. En waarom vertoon je dat gedrag? Omdat je af wil vallen.

Dit is best een ingewikkelde materie en omdat ik heel veel de vraag krijg hoe je bodypositivity kunt combineren met de wens om af te vallen besloot ik om er een Podcast en dus ook deze blog van te maken.

Uitleg over bodypositivity

Als eerste wil ik graag wat meer uitleggen over bodypositivity. Misschien zit je er al wat langer in en weet je heel goed wat het betekent. Of misschien is het heel nieuw voor je.

Ik gebruik zelf de term bodypositivity vaak wanneer ik ‘lichaamsacceptatie’ bedoel. Dat doe ik eigenlijk uit gemakzucht. Want bodypositivity is niet alleen maar het leren accepteren van je lichaam, het leren houden van je lijf en stoppen met haten van je lijf. Maar bodypositivity is eigenlijk meer een maatschappelijke beweging. Iets groters en overkoepelends. Bodypositivity staat eigenlijk voor geven van bestaansrecht aan alle vormen en lichamen. Dus niet eens alleen aan dikke lijven, maar ook aan dunne lijven, incomplete lijven, gekleurde lijven, bevlekte lijven, alle lijven dus. Bodypositivity is echt een maatschappelijk ding, want het is namelijk niet zo dat alle lijven een plek krijgen in onze samenleving.

Wanneer ik uit eigen ervaring spreek vind ik het bijvoorbeeld spannend om op een terrasje een stoel uit te zoeken, want pas ik er wel in? Daarom kies ik liever voor een stoel zonder armleuning. En de eerste keer dat ik in een vliegtuig zat kreeg ik mijn riem niet om. Moest ik als enige een riemverlenging vragen bij de stewardess. Op dat moment vond ik mijn lijf te groot voor de riem. Inmiddels heb ik het omgedacht en realiseer ik mij dat het de fouten van de samenleving zijn waardoor dit gebeurd. Nu kan ik zeggen dat de stoel te klein voor mij is. En de riem te klein voor mij is. Want ik heb het recht om alle ruimte in te nemen die ik nodig heb. En dat geldt voor iedereen. Dat is ook wat je tegen je beste vriendin of tegen je kinderen zou zeggen. Je mag er gewoon zijn. Je mag alle ruimte innemen die je nodig hebt. Alleen is dat in onze samenleving helaas niet zo.

Daar gaat bodypositivity dus over. Het is heel belangrijk om allerlei verschillende lichamen vertegenwoordigd te zien in de media, op tv, in films en series.  De vertegenwoordiging dat iedereen er mag zijn in de samenleving.

Van bodypositivity naar lichaamsacceptatie

Wanneer je dit doortrekt naar jezelf dan gaat het natuurlijk over jouw lijf en hoe jij naar je eigen lijf kijkt. En dan heb je het dus eigenlijk over lichaamsacceptatie. Lichaamsacceptatie hoeft ook niet perse te zijn dat je leert houden van je lijf. Want soms is dat echt nog vijf bruggen te ver. Het kan wel gaan over dat je in ieder geval stopt met het haten van je lijf. En dat je kunt accepteren dat het nu even is zoals het is.

Misschien is je lijf de laatste jaren heel erg veranderd. Door ziekte, medicijngebruik of een verandering van leefstijl. Je mag gewoon leren accepteren dat het nu even is zoals het is. En dat vinden mensen vaak heel lastig. Ik merk dat ook in mijn coachingspraktijk. Dat mensen geneigd zijn te denken dat ze hun lichaam moeten accepteren voor de rest van hun leven. En dat is natuurlijk niet zo. Het gaat er alleen maar om dat het nu is zoals het nu is. En hoe het over drie jaar is dat weet je niet.

We willen controle hebben

Al is dat natuurlijk wel wat we graag willen. We willen controle, weten waar we aan werken. Doelen stellen, ergens heen gaan met wat we doen. En dat is wat lijnen en diëten je natuurlijk op de korte termijn geeft. Wanneer je op korte termijn een paar kilo afvalt dan worden er in je hersenen geluksstofjes aangemaakt. Ook krijg je allerlei beloningen en complimenten vanuit je omgeving. De dingen zijn meetbaar.

En dat is iets waar wij mensen van smullen, doordat het in de samenleving is geïdealiseerd. Gewichtsverlies, afvallen, dun zijn, slank zijn, dat is iets wat mooi gemaakt is in onze samenleving. Het is dus ook echt het probleem van de samenleving dat jij er zo’n last van hebt. Het is niet je eigen schuld. Je hoeft het jezelf niet kwalijk te nemen wanneer je het moeilijk vindt om je lichaam te accepteren. Het is superlogisch dat het moeilijk is. En dat het een hele weg is om te leren jezelf te accepteren. Dat komt door de samenleving.

Lichaamsacceptatie en de wens om af te vallen

De blog gaat dus eigenlijk over lichaamsacceptatie in combinatie met de wens om af te vallen. Zelf heb ik zes jaar geleden een maagverkleinende operatie gehad waarmee ik veel ben afgevallen. Zes jaar geleden was ik ook nog helemaal niet zo bezig met mijn lijf, bodypositivity en lichaamsacceptatie. Ik stond anders in het leven en wist niet wat ik nu weet en heb geleerd. Ik weet nu bijvoorbeeld dat mijn maagverkleinende operatie eigenlijk het allergrootste crashdieet was wat ik mezelf heb gegeven. En als er één ding is dat je nooit moet doen is dat wel crash diëten. Het verkloot je hele lichaam, maakt het eigenlijk alleen maar erger. Het verhoogd je setpoint, vertraagd je metabolisme, enzovoort. Ik heb hier nog andere Podcasts over gemaakt en blogs over geschreven die je kunt lezen als je hier meer over wilt weten.

Zes jaar geleden was ik echter blij en dankbaar voor de operatie. Ik deed het niet om mijn lijf te veranderen in hoe het eruit zag. Maar ik merkte fysiek dat ik snel buiten adem was, ik zakte door campingstoelen heen, kreeg knie klachten, hielspoor. Mijn lijf werd te zwaar voor mijn gewrichten. Doordat ik op hele jonge leeftijd al begon met eetbuien en emotie eten vanwege dingen die ik meemaakte in mijn tienertijd kwam ik in een jojo modus. Dertien jaar lang kwam ik aan, viel ik af, kwam ik aan, viel ik af en zo door. Op een gegeven moment had ik echt niet meer voor ogen wat ik nou nog kon doen om mijn lijf te ontlasten. En dus koos ik voor die operatie.

Een andere keus

Ik weet niet of ik dezelfde keuze zou maken met alles wat ik nu weet. Ik denk het niet. Maar wat ik al zei, ik wist toen niet wat ik nu wel weet. En wat ik nu weet is dat bij mensen met overgewicht de meeste gezondheidsklachten op het overgewicht wordt gegooid. Terwijl er heel veel gezondheidsklachten ook op een andere manier te verbeteren zijn.

Als ik bijvoorbeeld kijk naar het overbelasten van mijn knieën had ik achteraf gezien veel beter mijn benen en rugspieren kunnen trainen. Het buiten adem raken had ik kunnen verbeteren door aan mijn conditie te werken. Dan had ik mijn lichaam verbetert zonder zo’n mega schadelijke ingreep te doen. En ik zeg schadelijk omdat het ook heel veel narigheid met zich heeft meegebracht. Narigheid waar ik nu na zes jaar nog steeds mee te maken heb.

Ik wil je inspireren

Ik wil je dan ook inspireren om goed te kijken naar de lichamelijke klachten die je hebt, waardoor je geneigd bent te zeggen ‘ik moet afvallen’, of je die klachten ook op een andere manier kunt aanpakken. Door bijvoorbeeld meer rust te nemen. Of bepaalde spiergroepen te trainen. Het is dus echt niet zo dat gewicht verliezen super gezond voor je is. Dat is wel wat de samenleving je vertelt.

Ik ben er een voorstander van dat het oké is wanneer je dik bent en klachten hebt je daar iets aan wilt doen. Maar kijk dan goed wat je kunt doen om je lichaam sterker, flexibeler, weerbaarder te maken. Naast het, door de samenleving geïdealiseerde, afvallen.

In Podcast aflevering 22 “Bodypositivity en de wens om af te vallen” vertel ik je hier meer over. Onder andere waarom afvallen eigenlijk helemaal niet gezond voor je lijf is.

Wil je een leuk boek lezen over bodypositivity? Dan raad ik je ‘Body Positive Power’ van Megan Crabbe Jayne aan!

(foto: Anoesjka Minnaard)

Deel deze blog:

Ben jij, net al ik, ook zo fan van zelfhulp-boeken? Ik heb er heel veel gelezen en heb mijn persoonlijke life-savers voor je in een lijstje gezet. Thema's: eetbuien, zelfliefde en body positivity (lichaamsaccepatie). Hier vind je mijn boekentips!

Ter info: sinds september 2022 ben ik gestopt met coaching voor mensen die worstelen met eetbuien, lichaamsacceptatie en intuïtief eten. Tot en met februari 2023 begeleid ik enkel nog het Intuitief Eten Intensive Groepsprogramma. Je kunt wèl bij mij terecht voor Human Design.

De waarheid achter BMI

De waarheid achter BMI

BMI zegt niks over jouw gezondheid.

Zo, dat is effe schrikken, hè!

Misschien geloof je me niet omdat je me niet kent en je meer vertrouwen hebt in de medische wereld. Of omdat je het gewoon zo geleerd hebt. Dàt kan ik me voorstellen. Toch is het goed om niet zomaar alles te geloven wat je verteld wordt!

De kans is groot dat jij wel weet hoe hoog jouw BMI is. En misschien ben jij heel erg gefocust op jouw BMI. Om jouw BMI ‘in het groen te krijgen’.

Body Mass Index

BMI is een afkorting voor Body Mass Index. De BMI heette vroeger de Queteletindex en is een index die enkel de verhouding tussen lengte en gewicht weergeeft. Het zegt niks over de verschillen in lichaamsbouw, spierweefsel, vetweefsel en botten. Ook zegt het niks over je metabole gezondheid (hart, bloed, cholesterol etc).

Queteletindex

BMI is bedacht door de Belgische Adolphe Quetelet die leefde van 1796-1874. Dhr. Quetelet was wiskundige en sterrenkundige (hij was géén dokter, arts of geneeskundige!). Hij had een passie voor sociale statistieken en hield allerlei lijstjes bij met statistieken over groepen mensen, bijvoorbeeld hoeveel mensen er maandelijks overleden in Brussel. Dat inspireerde hem om een beeld van ‘de gemiddelde mens’ te vormen. En zo ontwikkelde hij de Body Mass Index, die hij toendertijd Queteletindex noemde. Het woord Body Mass Index is later pas gekomen.

Witte mannen

De Queteletindex is gebaseerd op statistieken van witte mannen om verschillende witte bevolkingsgroepen te onderzoeken. Adolphe Quetelet heeft er toentertijd ook duidelijk bij vermeld dat het Queteletindex alleen betrekking mag hebben op groepen mannen, niet op vrouwen en zeker niet op individuen. Daarnaast heeft het dus geen betrekking op andere bevolkingsgroepen zoals bijv. Aziaten en Afrikanen.

Zelfs binnen Europa zijn er verschillen: Nederlanders zijn namelijk gemiddeld langer en Italianen zijn gemiddeld korter. Dus hoe verhoudt zich dat eigenlijk in die BMI-formule? Dat is dus niet verwerkt in de Body Mass Index.

De Queteletindex (oftewel BMI) gaat dus niet voor jou persoonlijk op. Als je een individuele ‘witte’ vrouw bent, dan is je ‘witte’ afkomst de enige overeenkomst. Als jij bijvoorbeeld een individuele Afro-Amerikaanse of Indische vrouw bent, dan is er geen enkele overeenkomt.

Waarom gebruiken gezondheidsprofessionals over de hele wereld dan BMI?

Dat is eigenlijk heel simpel: het is gemakkelijk te berekenen voor iedereen. That’s all!

De Amerikaanse hoogleraar Keys onderzocht in 1972 diverse methoden om een gezonde hoeveelheid lichaamsvet te onderzoeken bij verschillende groepen mensen. De huidplooimeter was één van de onderzochte methode maar die vraagt om nauwkeurigheid en daar was geen ruimte voor in het onderzoek (gek eigenlijk hè, bij een wetenschappelijk onderzoek. Dat toont aan dat je wetenschappelijke onderzoeken best in twijfel mag trekken) Het gebruik van huidplooimeters was toen een kostbare aangelegenheid in zijn onderzoek. Daarom koos hoogleraar Keys ervoor om de Queteletindex om te dopen naar ‘Body Mass Index’ oftewel BMI. De BMI was uitsluitend bedoeld om gegevens van verschillende groepen (geen individuen) in zijn onderzoek te vergelijken.

Sinds de jaren ’90 is de BMI opgepakt door o.a. de World Health Organisation en door de Amerikaanse overheid om zo gezondheid aan te duiden. Zo is dat uiteindelijk wereldwijd overgenomen. Iedereen kan BMI bereken met een rekenmachine aan de hand van een simpele rekensom en je kunt jezelf gemakkelijk indelen in een categorie. Is je BMI boven de 25 dan heb je overgewicht en is je BMI onder de 18 dan heb je ondergewicht. Je zou volgens de BMI kunnen afvallen of aankomen om weer ‘gezond’ te worden. Terwijl de BMI dus eigenlijk helemaal niks zegt over jouw gezondheid want daarvoor zijn er te weinig gegevens. Alleen maar iets over de verhouding van je lengte en je gewicht.

Grappig weetjes

Er wordt geen onderscheid gemaakt tussen man/vrouw in de formule. In veel BMI-rekentabellen kun je aanvinken of je man of vrouw bent, maar dit maakt voor de uitkomst geen verschil! Terwijl vrouwen over het algemeen meer vetweefsel hebben en mannen over het algemeen meer spierweefsel. Maar… ook dit is weer gebaseerd op groeps-onderzoek want op individueel niveau kan dat natuurlijk verschillen. Bijzonder toch!

Er zijn mensen met een ‘gezond’ BMI zijn, die allerlei gezondheidsklachten kunnen hebben. En er zijn mensen met een te hoog BMI die gezond en sterk zijn. Volgens de BMI-berekening heeft bokser Rico Verhoeven ernstig overgewicht met een BMI van 30. Terwijl hij kerngezond is.

In 2019 liep Jennifer Smith (160kg) een marathon uit. Er zijn, net zoals ‘slanke mensen’ genoeg ‘dikke mensen’ (met overgewicht volgens de BMI) die een gezond en sterk lijf hebben. In de krachtsport bijvoorbeeld, en dan met name gewichtheffen, zijn veel mensen die in de overgewichtsklasse vallen als je hun BMI bekijkt. Hun spieren zijn juist sterker dan die van slanke mensen. Hopelijk ben je het inmiddels met me eens dat het een achterhaald vooroordeel is dat dikke mensen lui en ongezond zijn en dunne mensen fit en gezond zijn!

BMI is aangeleerd

Feitelijk is het gebruik van BMI voor individuele personen dus onjuist. Maar je moet ook begrijpen dat dit zo in alle zorgopleidingen aangeleerd wordt, dat dit ook is hoe bijv. huisartsen het leren. Ik heb zelf de opleiding tot Gewichtsconsulent gedaan en ook daar heb ik geleerd om de BMI van een individuele klant te berekenen. Het staat in de boeken en er werd verwacht dat ik dat toepaste bij de praktijkopdrachten om mijn diploma te halen. Gelukkig heb ik ook geleerd in diezelfde opleiding om huidplooimetingen te doen en worden Gewichtsconsulenten aangeraden om geavanceerde weegschalen te gebruiken die een beter beeld geven van je metabole gezondheid.

Je gezondheid kan niet enkel worden weergegeven door een BMI. Laat je dus niet van de wijs brengen wanneer jouw BMI niet in de ‘gezonde’ categorie valt. Het zegt namelijk niks over je gezondheid.

BMI en het Corona-virus

Het zal je niet ontgaan zijn dat ‘een te hoge BMI’ in verband wordt gebracht met het Corona-virus. Omdat BMI is ontwikkeld om groepen mensen te onderzoeken, kunnen artsen zeer zeker stellen dat groepen mensen met een verhoogde BMI een risicofactor hebben. Maar ook hier gaat het weer over groepen mensen. Wat belangrijk voor jou is om te weten dat jij niet een hele groep representeert. En dat jouw BMI niet alles zegt over je gezondheid. Het is dus voor jou belangrijk om deze informatie niet persoonlijk op te vatten. Jij weet zelf het beste of je fit bent, een goede conditie hebt, voorzichtig bent met de mensen om je heen, of je  een goede persoonlijke hygiëne hebt etc. Je kunt het vergelijken met ‘rokers hebben verhoogde kans op longkanker’. Dan weet je nog niet of iemand een gelegenheidsroker is of een verstokte roker, of kanker al een erfelijkheidsfactor is bij iemand en wat de conditie van iemand z’n longen bijvoorbeeld is.

Maak je je zorgen over je eigen gezondheid? Werk dan aan een fit, soepel en sterk lijf op een manier die bij jou past. Voor de één is dat een dagelijkse korte wandeling en voor de ander is dat lekker dansen of 3x per week een pittige workout.

Het gevaar van BMI

Ik vind dat BMI ook gevaren met zich meebrengt. Als eetbuiencoach ontmoet ik veel mensen die volledig gefocust zijn op dat getal van hun BMI. Dit heeft natuurlijk te maken met het getal op de weegschaal. Ik vind dit vooral schadelijk omdat veel vrouwen zich identificeren met dat getal.

  1. Op de allereerste plaats ben je veel meer dan het getal op de weegschaal of de kleur van je BMI-getal. Er is meer in het leven dan je lijf!
  2. Op de tweede plaats geeft het je de overtuiging geeft dat je niet goed genoeg of niet gezond bent. Het maakt je juist onzekerder over jezelf.
  3. Op de derde plaats houdt het je in een vicieuze cirkel van diëten en eetbuien. Dát is juist ongezond voor je lichaam. Snel of veel afvallen is sowieso slecht voor je lijf want het vertraagt je metabolisme.
  4. Door alle bovengenoemde punten neemt het BMI-getal, het weegschaalgetal, het lijnen en afvallen en de daarbij behorende eetregels (wat je wel/niet mag eten) en beweegregels (bijv. minimaal 4x per week moeten sporten) zoveel ruimte in beslag, in je hoofd, dat je hele leven er om gaat draaien en je nergens meer van kunt genieten. Gevolg: je denkt de hele dag door aan eten en bewegen en bent de hele dag door aan het bodychecken.

Goede gezondheid

Gezondheid is meer dan alleen je gewicht (en je lengte). Gezondheid is ook een sterk en fit lijf. Daar staat overgewicht los van. Gezondheid is ook mentale gezondheid, bijvoorbeeld een goede relatie met eten, gelukkig zijn met jezelf, een positieve mindset. En bij gezondheid horen ook fijne familierelaties, leuke sociale contacten, voldoende financiële middelen, een leuke baan een veilige thuis.

Onder begeleiding van een gezondheidsprofessional

Ben je onder begeleiding van een arts of personal trainer die uitgaat van BMI? Check dan vooral of zij meerdere testen doen om je gezondheid te bepalen. Bijvoorbeeld een vetmeting of bloedtest. Wees nieuwsgierig en vraag er gerust naar. Jij bent immers de baas van je eigen lijf.

Je mag ook, op basis van jouw mentale gezondheid, weigeren om op de weegschaal te gaan staan (mits het natuurlijk medisch relevant is om bijv. hoeveelheid medicatie te bepalen op basis van je gewicht). Je kunt dan best zeggen dat het voor je psychische gezondheid beter is om je niet te focussen op je gewicht. Is het toch nodig om te wegen, bedenk dan dat je ook kunt vragen of ze het getal afschermen en niet hardop oplezen. Dat het wel in je dossier komt, maar je het niet hoeft te weten.

Ben jij in de ban van jouw BMI of je gewicht en herken je ook de gevaren ervan? Dan is het belangrijk dat je dat los gaat laten. Je kunt beginnen met je weegschaal weg te doen of te gaan verstoppen. En je niet meer te wegen op de sportschool. Check in plaats van te wegen gewoon eens bij jezelf hoe je je voelt. Voel je je fit of stijf? Ben je vandaag in goede conditie of ben je sneller moe? Dit zegt namelijk meer over je gezondheid dan een getal.

Zou je wel wat ondersteuning en support kunnen gebruiken bij het loskomen van je BMI en dat getal op de weegschaal, omdat ze je in de vicieuze cirkel van lijnen en eetbuien houden? Stuur me gerust een bericht voor een vrijblijvend kennismakingsgesprek waarin ik je vertel hoe ik je kan helpen hiermee!

Deel deze blog:

Ben jij, net al ik, ook zo fan van zelfhulp-boeken? Ik heb er heel veel gelezen en heb mijn persoonlijke life-savers voor je in een lijstje gezet. Thema's: eetbuien, zelfliefde en body positivity (lichaamsaccepatie). Hier vind je mijn boekentips!

Ter info: sinds september 2022 ben ik gestopt met coaching voor mensen die worstelen met eetbuien, lichaamsacceptatie en intuïtief eten. Tot en met februari 2023 begeleid ik enkel nog het Intuitief Eten Intensive Groepsprogramma. Je kunt wèl bij mij terecht voor Human Design.