Waarom ik doorwerkte toen ik ziek was: de invloed van mijn ongedefinieerde miltcentrum

Je herkent het vast wel: je voelt je niet helemaal fit, maar besluit toch door te werken. “Het valt wel mee,” zeg je tegen jezelf, terwijl je snothoofd bonkt en je energie al sinds de ochtend op een laag pitje staat. Dat overkwam mij halverwege januari. Pas later realiseerde ik me dat mijn ongedefinieerde miltcentrum hierin een grote rol speelde. In deze blog deel ik mijn ervaring en inzichten over hoe het ongedefinieerde miltcentrum je gezondheid kan beïnvloeden en wat ik ga doen om beter voor mezelf te zorgen.

Wat betekent een ongedefinieerd miltcentrum?

In Human Design staat het miltcentrum symbool voor intuïtie, gezondheid en overleving. Het vertelt je wat goed en gezond voor je is, in het moment. Het miltcentrum heeft een bijzondere intelligentie waarmee het jou wil beschermen en veilig wil houden. Als je een gedefinieerd miltcentrum hebt, heb je in potentie consistente toegang tot deze intuïtieve signalen. Maar met een ongedefinieerd miltcentrum, zoals ik, is er geen consistente toegang. Je bent hierdoor alerter op het welzijn van je lichaam waardoor je sneller pijntjes, ongemak en ziektes kunt waarnemen.

Imuunsysteem

Het miltcentrum is ons immuunsysteem-bescherming tegen ziekten. Het is ‘de wasmachine’ van het lichaam. Omdat het immuunsysteem niet consistent en sterk is, kun je gemakkelijker ziek worden, vooral wanneer je je in stressvolle of ongezonde omgevingen bevindt. Je kunt zeggen dat ‘de wasmachine’ niet consistent draait bij het ongedefinieerde miltcentrum. Je bent, door het kwetsbare immuunsysteem, ook gevoeliger voor de ziektes van anderen en dus ook beïnvloedbaarder door je omgeving. Dit betekent dat je niet altijd helder voelt wat je eigen lichaam nodig heeft.

Veilig en goed voelen

Mensen met een ongedefinieerd miltcentrum kunnen zich diep van binnen onveilig voelen in hun lichaam en daarom geneigd zijn om houvast te zoeken bij mensen of dingen buiten zichzelf. Zij voelen zich fysiek beter in de buurt van iemand met een gedefinieerd miltcentrum. Dit komt doordat het gedefinieerde miltcentrum een constante, stabiele energie uitstraalt die tijdelijk wordt overgenomen door het ongedefinieerde miltcentrum. Hierdoor kan het lijken alsof je je bij die persoon veiliger en gezonder voelt, wat kan leiden tot een onbewust vertrouwen. Maar hier schuilt een valkuil: het feit dat je je goed voelt in iemands aanwezigheid, betekent niet automatisch dat die persoon goed voor je is. Dit kan ertoe leiden dat je blijft hangen in situaties of relaties die eigenlijk niet gezond voor je zijn. Enfin, in mijn geval heb ik houvast gezocht in mijn werk. Ik wil me graag goed voelen en denk dat te bereiken door bezig te zijn met mijn mooie, waardevolle en belangrijke werkzaamheden.

Mijn strijd met grenzen herkennen

Ik voelde me dus totaal niet lekker. Ik had hoofdpijn, voelde me moe en had eigenlijk nergens energie voor. Ik was ‘ziekjes’ maar sprak hardop uit dat ik mezelf niet ziek genoeg vond om me ziek te melden. Want ja, ik had geen koorts (hallo overtuiging!). Dus besloot ik om door te werken.

Voor iemand met een ongedefinieerd miltcentrum is dat niet zo gek. Mijn lichaam stuurde misschien subtiele signalen, maar die voelde ik niet duidelijk genoeg aan. Ik vraag me af of ik in dit geval een symptoom van één van mijn collega’s hebt opgepikt. Dat zou, met een ongedefinieerd miltcentrum, goed mogelijk kunnen zijn. Ik ben immers eerder ziek geweest, opvolgend na een zieke collega.

Samenspel, de bredere context

Terugkijkend voelde ik in ieder geval een grote drive om met mijn werk bezig te zijn. Het enige dat ik ervan kan zeggen is dat het een mentale drive was (het mentale bewustzijn (ajna) en het emotionele bewustzijn (solar plexus) is sterker dan het intuïtieve (milt) bewustzijn) èn dat er druk van een motor achter zat. Ook dat voelde ik duidelijk. Terwijl ik hierop reflecteer komt het hart/ego centrum in mij op. Ik kan hiervoor rationeel ook wel wat mogelijke aanknopingspunten aangeven.

  1. Mijn huidige werk past inhoudelijk enorm goed met mij. Er zijn verschillende grote en kleine aspecten in mijn design die dit ook benadrukken. Ik doe dit werk met liefde en vanuit mijn hart. Ik ben erg toegewijd aan mijn werk. Sidenote: er zijn echter ook dingen in mijn werk die niet goed meer voor me zijn. Deze dingen wegen voor mijn mind nu alleen nog niet zwaar genoeg. Ik ben me er bewust van dat ik mogelijk vasthoud aan iets dat niet meer gezond voor me is, ookal vind ik mijn werk inhoudelijk nog wel superleuk.
  1. Het slagen op materiële vlak en het maken van deals, contracten en beloften zijn belangrijke drijfveren voor het hart/ego centrum. Mijn werk geeft me op het materiele vlak een goede beloning. Ik ben onlangs gevraagd om namens mijn werk op een congres in London te gaan spreken en er zijn nog 3 andere sprekersklussen bevestigd (op events met hele grote, bekende sprekers). Dit is heel vleiend en vergroot mijn egokracht en eigenwaarde. Ik heb consistente wiskracht om me te binden aan deze werkzaamheden en opdrachten.

Niet-zelf

Mogelijk ben ik in de niet-zelf van dit centrum terecht gekomen waardoor ik mezelf indirect meer onder druk heb gezet en me krachtiger deed voelen dan dat ik fysiek was in die ‘ziekte’ week. Bleef ik doorwerken om te bewijzen dat ik het waard ben om daadwerkelijk naar London te gaan om op een internationaal congres te spreken? Misschien is dit mijn houvast geweest vanuit mijn ongedefinieerde miltcentrum.

Wat ik heb ik nu geleerd?

Dit proces heeft voor mij weer een aantal dingen op scherp gezet. Dingen uit mijn design die ik wel ‘weet’ maar ook weer naar de achtergrond zijn geraakt:

Luisteren naar het lichaam

Het herinnerde me weer aan het belang van luisteren naar mijn lichaam, juist als de signalen niet sterk of duidelijk zijn. Het heeft me ook weer laten zien hoe belangrijk het is om preventieve keuzes te maken, omdat ik weet dat mijn intuïtieve waarschuwingssysteem niet altijd betrouwbaar is.

Niet luisteren naar de mind

Ook heeft het me weer geattendeerd op het sneller onderzoeken van de motivaties van de mind. De mind wordt binnen Human Design gezien als een uiterlijke autoriteit. Alles wat de mind (vanuit je hoofd- en ajna center) bedenkt, is goed om te delen voor anderen maar niet voor jezelf. Voor je eigen ‘adviezen’ luister je het beste naar jouw innerlijke autoriteit. Voor mij is dat de Solar Plexus, de emotionele autoriteit.

Natuur

Ik heb in mijn onderzoek voor mijn reflectie ook nog belangrijke informatie opgedaan. Iets dat ik wel eens gehoord of gelezen had, maar totaal niet bewust mee leefde. Waarschijnlijk weet jij wel dat niet alleen mensen, maar ook andere levensvormen een ‘design’ hebben. Naast Human Design bestaat er ook o.a. Animal Design en Plant Design (The Design of Forms).

De meeste planten en bomen hebben allemaal een gedefinieerd miltcentrum. Wanneer je door een bos loopt, bevind je je dus in een enorm veld van gedefinieerd miltcentrum. In tegenstelling tot een persoon kan het bos je niet verlaten, beïnvloeden of misleiden – het is er altijd en werkt puur en onvoorwaardelijk. Tijdens zo’n boswandeling ervaart je lichaam een diepe, fysieke reiniging. Het miltcentrum fungeert als een wasmachine voor het lichaam, maar met een ongedefinieerd miltcentrum is die wasmachine onvoorspelbaar: we weten niet wanneer hij werkt. In het bos draait hij echter altijd. Daarom zou een wekelijkse wandeling in de natuur bijna net zo vanzelfsprekend moeten zijn als douchen of in bad gaan, voor mensen met een ongedefinieerd miltcentrum. Het helpt je lichaam te reinigen en versterkt je onafhankelijkheid, zonder dat je daarvoor afhankelijk hoeft te zijn van anderen. Bijzonder he!

Design of Forms Plants Jovian Archive

Mijn goede voornemens:

  • Check-ins met mezelf: Ik wil vaker de signalen van mijn lichaam serieus nemen. Het helpt mij om dan vaker even pauzes te nemen en ‘in mijn lijf te zakken’ door bijvoorbeeld te gronden met mijn voeten of te schudden met mijn lijf.
  • Grenzen stellen: Wanneer ik last heb van mijn lijf of moe ben zal ik toch vaker in de ruststand willen. Iets dat mij daarbij kan helpen is om vaker uit te spreken hoe ik me fysiek voel. Dat helpt me om mijn omgeving beter te informeren en dichter bij mezelf te blijven (in plaats van druk te maken of ik voor anderen wel ziek genoeg ben).
  • Gebruik maken van routine: Ik ga experimenteren met korte boswandelingen meer onderdeel te maken van mijn dagelijkse of wekelijkse leven. Ik ga ervaren of vaste momenten werken, misschien mezelf belonen of bijvoorbeeld een wandelmaatje te vinden.

Reflectie: Een ongoing experiment

Human Design is geen one-size-fits-all oplossing, maar een experiment dat je helpt om jezelf beter te begrijpen. Voor mij is het ongedefinieerde miltcentrum een uitdaging, maar ook een kans om bewuster te leven en mijn fysieke grenzen te respecteren. En ik heb deze ervaring van ziek-zijn aangegrepen om mijn Human Design-experiment te verdiepen.