door Frouke | feb 12, 2021 | Eetbuien |
Eén van de thema’s in mijn groepstraining “stap uit de vicieuze cirkel van eetbuiten” gaat het over zelfsabotage, angst en over weerstand. Ik startte de bijeenkomst met de stelling “ik weet het wel maar ik doet het niet, wat houdt me nou echt tegen?”. Alle deelnemers waren bevestigend aan het ja-knikken. Ook stelde ik op Instagram Stories de vraag wie deze stelling herkende. En daar kwam uit dat 100% van de mensen die reageerden het herkenden. Ik weet het wel, maar ik doe het niet!
Je hebt de kennis, maar niet de skills
Je weet vaak wel hoe het zit qua eetbuien, emotie eten, lichaamsacceptatie. Je hebt kennis opgedaan uit boeken, gesprekken met anderen, via online trainingen. Maar als puntje bij paaltje komt stap je toch weer in die ene valkuil. Je hebt misschien met jezelf afgesproken dat je bepaalde eetregels loslaat. En dat lukt voor een tijdje heel goed. Maar toch zak je uiteindelijk weer terug in een oude gewoonte.
Dat komt omdat je de kennis wellicht wel in pacht hebt, echter betekent dat niet dat je ook de skills hebt om het te veranderen. Om het vol te houden. Eigen te maken. Om uit bepaalde oude patronen te komen. Ik herken dat ook bij mezelf. Ik heb een rijk verleden wat betreft zelfhulpboeken en online cursussen die ik volgde van zelfbenoemde goeroes. Maar ik liep toch telkens weer vast. Ik merkte dat echt contact met de juiste (professionele) mensen nodig was. Zij weten precies wat ze doen, wat ze zeggen en welke volgende stap ze jou aan moeten reiken. Dat heeft er dan ook in geresulteerd dat ik echt kon oefenen. Vol kon houden. En bij een terugval iemand had om mee te sparren en te onderzoeken waarom ik een terug val had.
Blinde vlek
Als je van je eetbuien of van emotie eten af wilt, of je gaat een proces door van lichaamsacceptatie of zelfliefde, dan heb je ook gewoon een aantal blinde vlekken voor jezelf. Jij zit in je lijf en in je hoofd en je ziet de dingen dus vanuit je eigen ogen. Je ziet dingen gekleurd. Vanuit je eigen overtuigingen en gedachten. En we nemen die gedachten ook vaak aan voor waarheid. Maar dat is niet zo. Het grootste gedeelte van onze alle gedachten die je hebt zijn onbewuste gedachten. Die komen en gaan en gaan overal over. Het is niet gezegd dat die gedachten ook de waarheid zijn.
Het is niet voor niets dat Henry Ford zei “Whether you think you can or you think you can’t, you’re right”. Want wat je ook tegen jezelf zegt; je hebt gelijk. Krijg je een opdracht en ga je er bij voorbaat al vanuit dat je het niet kunt, dan is de kans zeer groot dat het ook niet lukt. En andersom werkt dat natuurlijk ook zo.
Hoe herken je zelfsabotage?
En dit alles heeft dus te maken met zelfsabotage. Ik noem dat ook wel innerlijke saboteurs. Negatieve stemmetjes in jou die voortkomen uit bepaalde overtuigingen. Dingen die je ergens van vindt, over jezelf.
Een veel voorkomende overtuiging die ik tegenkom is dat de mensen om me heen liever voor anderen zorgen dan voor zichzelf. Ze cijferen zichzelf weg, Zelfsabotage is vaak erg subtiel, dus niet altijd door jezelf te herkennen als zelfsabotage.
Denk bijvoorbeeld aan het maken van excuses:
- Ja maar als ik dat doe dan gebeurd er dit..
- Nee ik kan mijn telefoon niet helemaal uit zetten want voor die en die moet ik bereikbaar blijven
- Er moet nog zoveel gebeuren, dat kan niet blijven liggen
Of er zijn obstakels / beren op de weg:
- Dat kan ik niet
- Dat heb ik nog nooit gedaan
- Als ik dat doe dan denken mensen dat ik lui ben
- Als ik dat nu niet doe dan gebeurd het nooit
En de meest bekende signaal van zelfsabotage is uitstelgedrag vertonen:
- Heb nu geen tijd, doe ik morgen wel
- Ik heb nu geen zin
- Nee nu ben ik te moe
- Ik heb nog zoveel te doen
- Nee eerst moet ik die nog bellen en dat nog doen
Hand in hand met angst
Zelfsabotage gaat hand in hand met angst. Angst om bepaalde dingen te bereiken. Stel je wil op zondag een uur lang een boek lezen en daarvoor je telefoon uit zetten. Dit is een daad van zelfliefde. Iets wat je misschien niet gewend bent. Wanneer je dit dan doet wordt je onrustig. Je voelt je misschien zelfs nutteloos. De reden dat dit gebeurt heeft alles te maken met je reptielenbrein.
In de Podcast “Ik weet het wel maar uiteindelijk doe ik het niet (zelfsabotage) leg ik wat meer uit over het reptielenbrein en ga ik dieper in op de angst.
door Frouke | feb 2, 2021 | Eetbuien |
Je hebt net je avondeten op en een half uur tot een uur naderhand heb je alweer honger. Of eigenlijk is het geen honger maar vooral lekkere trek. Herken je dat? Er zijn veel verschillende redenen waarom dit kan zijn. Er is echter geen pasklaar antwoord voor jou. Want ik ken jou en je geschiedenis niet. Dus ik kan er weinig over zeggen. Wat ik wel kan doen is een aantal redenen opnoemen en je vooral ook vertellen wat je kunt doen om de oorzaken te elimineren.
Hoe ziet je avondeten eruit?
De eerste vraag die ik altijd aan mijn klanten stel wanneer ook zij last hebben van lekkere trek na het eten is hoe hun avondeten eruit ziet. Eet je veel vers? Of gebruik je voornamelijk pakjes, zakjes en potjes met eten? Wanneer je regelmatig uit zakjes en pakjes eet dan kan het zijn dat je teveel zout binnen hebt gehad. Er is namelijk ongemerkt veel zout aan bewerkt voedsel toegevoegd. En zout zorgt voor dorst.
Hoe het dan komt dat je juist lekkere trek krijgt na het eten van (te)veel zout is omdat in je hersenen je honger centrum precies naast je dorst centrum zit. En vaak verwar je daarom dorst met honger.
Tips om het honger/dorst verhaal uit te schakelen
Experimenteer eens een week lang met het eten van vers eten in plaats van pakjes en zakjes. En kijk eens of je dan nog steeds lekkere trek hebt.
Of drink elke keer als je denkt dat je lekkere trek hebt even een glas water en wacht 5 of 10 minuten. Heb je daarna nog steeds lekkere trek of is het gevoel weg? In Podcast aflevering 18 ga ik dieper op deze tip in.
Suiker is een andere veroorzaker
Er zit in bewerkt voedsel (denk hierbij aan Chicken Tonight, Knorr wereldgerechten, enzovoort) vaak veel suikers toegevoegd. En suikers zorgen voor een schommeling in je bloedsuikerspiegel. Door die schommelingen krijg je ook weer lekkere trek. Het kan dus zijn dat je ongemerkt meer suiker hebt gegeten tijdens het avondeten dan je dacht.
Ook hierbij is de tip om zoveel mogelijk vers te eten.
Verzadigings- en hongergevoel
Er kan ook iets mis zijn met je verzadigingsgevoel. Dit gebeurd vaak wanneer je veel gedieeet hebt in je leven. En je dus geluisterd hebt naar eetregels zoals die van Sonja Bakker en Intermitted Fasting. Je bent dan namelijk gestopt met het luisteren naar de signalen van je lijf. En dus ook naar de signalen van je verzadigingsgevoel en hongergevoel.
In Podcast 18 “Lekkere trek na het eten” vertel ik meer over hoe dit precies werkt qua hormonen en geef ik een heleboel extra tips om hier bewuster mee om te gaan. Ook geef ik nog een aantal andere redenen voor het hebben van lekkere trek plus tips.
Ik ben heel benieuwd of je jezelf in bovenstaande al herkent?
door Frouke | sep 12, 2020 | Eetbuien |
BMI zegt niks over jouw gezondheid.
Zo, dat is effe schrikken, hè!
Misschien geloof je me niet omdat je me niet kent en je meer vertrouwen hebt in de medische wereld. Of omdat je het gewoon zo geleerd hebt. Dàt kan ik me voorstellen. Toch is het goed om niet zomaar alles te geloven wat je verteld wordt!
De kans is groot dat jij wel weet hoe hoog jouw BMI is. En misschien ben jij heel erg gefocust op jouw BMI. Om jouw BMI ‘in het groen te krijgen’.
Body Mass Index
BMI is een afkorting voor Body Mass Index. De BMI heette vroeger de Queteletindex en is een index die enkel de verhouding tussen lengte en gewicht weergeeft. Het zegt niks over de verschillen in lichaamsbouw, spierweefsel, vetweefsel en botten. Ook zegt het niks over je metabole gezondheid (hart, bloed, cholesterol etc).
Queteletindex
BMI is bedacht door de Belgische Adolphe Quetelet die leefde van 1796-1874. Dhr. Quetelet was wiskundige en sterrenkundige (hij was géén dokter, arts of geneeskundige!). Hij had een passie voor sociale statistieken en hield allerlei lijstjes bij met statistieken over groepen mensen, bijvoorbeeld hoeveel mensen er maandelijks overleden in Brussel. Dat inspireerde hem om een beeld van ‘de gemiddelde mens’ te vormen. En zo ontwikkelde hij de Body Mass Index, die hij toendertijd Queteletindex noemde. Het woord Body Mass Index is later pas gekomen.
Witte mannen
De Queteletindex is gebaseerd op statistieken van witte mannen om verschillende witte bevolkingsgroepen te onderzoeken. Adolphe Quetelet heeft er toentertijd ook duidelijk bij vermeld dat het Queteletindex alleen betrekking mag hebben op groepen mannen, niet op vrouwen en zeker niet op individuen. Daarnaast heeft het dus geen betrekking op andere bevolkingsgroepen zoals bijv. Aziaten en Afrikanen.
Zelfs binnen Europa zijn er verschillen: Nederlanders zijn namelijk gemiddeld langer en Italianen zijn gemiddeld korter. Dus hoe verhoudt zich dat eigenlijk in die BMI-formule? Dat is dus niet verwerkt in de Body Mass Index.
De Queteletindex (oftewel BMI) gaat dus niet voor jou persoonlijk op. Als je een individuele ‘witte’ vrouw bent, dan is je ‘witte’ afkomst de enige overeenkomst. Als jij bijvoorbeeld een individuele Afro-Amerikaanse of Indische vrouw bent, dan is er geen enkele overeenkomt.
Waarom gebruiken gezondheidsprofessionals over de hele wereld dan BMI?
Dat is eigenlijk heel simpel: het is gemakkelijk te berekenen voor iedereen. That’s all!
De Amerikaanse hoogleraar Keys onderzocht in 1972 diverse methoden om een gezonde hoeveelheid lichaamsvet te onderzoeken bij verschillende groepen mensen. De huidplooimeter was één van de onderzochte methode maar die vraagt om nauwkeurigheid en daar was geen ruimte voor in het onderzoek (gek eigenlijk hè, bij een wetenschappelijk onderzoek. Dat toont aan dat je wetenschappelijke onderzoeken best in twijfel mag trekken) Het gebruik van huidplooimeters was toen een kostbare aangelegenheid in zijn onderzoek. Daarom koos hoogleraar Keys ervoor om de Queteletindex om te dopen naar ‘Body Mass Index’ oftewel BMI. De BMI was uitsluitend bedoeld om gegevens van verschillende groepen (geen individuen) in zijn onderzoek te vergelijken.
Sinds de jaren ’90 is de BMI opgepakt door o.a. de World Health Organisation en door de Amerikaanse overheid om zo gezondheid aan te duiden. Zo is dat uiteindelijk wereldwijd overgenomen. Iedereen kan BMI bereken met een rekenmachine aan de hand van een simpele rekensom en je kunt jezelf gemakkelijk indelen in een categorie. Is je BMI boven de 25 dan heb je overgewicht en is je BMI onder de 18 dan heb je ondergewicht. Je zou volgens de BMI kunnen afvallen of aankomen om weer ‘gezond’ te worden. Terwijl de BMI dus eigenlijk helemaal niks zegt over jouw gezondheid want daarvoor zijn er te weinig gegevens. Alleen maar iets over de verhouding van je lengte en je gewicht.
Grappig weetjes
Er wordt geen onderscheid gemaakt tussen man/vrouw in de formule. In veel BMI-rekentabellen kun je aanvinken of je man of vrouw bent, maar dit maakt voor de uitkomst geen verschil! Terwijl vrouwen over het algemeen meer vetweefsel hebben en mannen over het algemeen meer spierweefsel. Maar… ook dit is weer gebaseerd op groeps-onderzoek want op individueel niveau kan dat natuurlijk verschillen. Bijzonder toch!
Er zijn mensen met een ‘gezond’ BMI zijn, die allerlei gezondheidsklachten kunnen hebben. En er zijn mensen met een te hoog BMI die gezond en sterk zijn. Volgens de BMI-berekening heeft bokser Rico Verhoeven ernstig overgewicht met een BMI van 30. Terwijl hij kerngezond is.
In 2019 liep Jennifer Smith (160kg) een marathon uit. Er zijn, net zoals ‘slanke mensen’ genoeg ‘dikke mensen’ (met overgewicht volgens de BMI) die een gezond en sterk lijf hebben. In de krachtsport bijvoorbeeld, en dan met name gewichtheffen, zijn veel mensen die in de overgewichtsklasse vallen als je hun BMI bekijkt. Hun spieren zijn juist sterker dan die van slanke mensen. Hopelijk ben je het inmiddels met me eens dat het een achterhaald vooroordeel is dat dikke mensen lui en ongezond zijn en dunne mensen fit en gezond zijn!
BMI is aangeleerd
Feitelijk is het gebruik van BMI voor individuele personen dus onjuist. Maar je moet ook begrijpen dat dit zo in alle zorgopleidingen aangeleerd wordt, dat dit ook is hoe bijv. huisartsen het leren. Ik heb zelf de opleiding tot Gewichtsconsulent gedaan en ook daar heb ik geleerd om de BMI van een individuele klant te berekenen. Het staat in de boeken en er werd verwacht dat ik dat toepaste bij de praktijkopdrachten om mijn diploma te halen. Gelukkig heb ik ook geleerd in diezelfde opleiding om huidplooimetingen te doen en worden Gewichtsconsulenten aangeraden om geavanceerde weegschalen te gebruiken die een beter beeld geven van je metabole gezondheid.
Je gezondheid kan niet enkel worden weergegeven door een BMI. Laat je dus niet van de wijs brengen wanneer jouw BMI niet in de ‘gezonde’ categorie valt. Het zegt namelijk niks over je gezondheid.
BMI en het Corona-virus
Het zal je niet ontgaan zijn dat ‘een te hoge BMI’ in verband wordt gebracht met het Corona-virus. Omdat BMI is ontwikkeld om groepen mensen te onderzoeken, kunnen artsen zeer zeker stellen dat groepen mensen met een verhoogde BMI een risicofactor hebben. Maar ook hier gaat het weer over groepen mensen. Wat belangrijk voor jou is om te weten dat jij niet een hele groep representeert. En dat jouw BMI niet alles zegt over je gezondheid. Het is dus voor jou belangrijk om deze informatie niet persoonlijk op te vatten. Jij weet zelf het beste of je fit bent, een goede conditie hebt, voorzichtig bent met de mensen om je heen, of je een goede persoonlijke hygiëne hebt etc. Je kunt het vergelijken met ‘rokers hebben verhoogde kans op longkanker’. Dan weet je nog niet of iemand een gelegenheidsroker is of een verstokte roker, of kanker al een erfelijkheidsfactor is bij iemand en wat de conditie van iemand z’n longen bijvoorbeeld is.
Maak je je zorgen over je eigen gezondheid? Werk dan aan een fit, soepel en sterk lijf op een manier die bij jou past. Voor de één is dat een dagelijkse korte wandeling en voor de ander is dat lekker dansen of 3x per week een pittige workout.
Het gevaar van BMI
Ik vind dat BMI ook gevaren met zich meebrengt. Als eetbuiencoach ontmoet ik veel mensen die volledig gefocust zijn op dat getal van hun BMI. Dit heeft natuurlijk te maken met het getal op de weegschaal. Ik vind dit vooral schadelijk omdat veel vrouwen zich identificeren met dat getal.
- Op de allereerste plaats ben je veel meer dan het getal op de weegschaal of de kleur van je BMI-getal. Er is meer in het leven dan je lijf!
- Op de tweede plaats geeft het je de overtuiging geeft dat je niet goed genoeg of niet gezond bent. Het maakt je juist onzekerder over jezelf.
- Op de derde plaats houdt het je in een vicieuze cirkel van diëten en eetbuien. Dát is juist ongezond voor je lichaam. Snel of veel afvallen is sowieso slecht voor je lijf want het vertraagt je metabolisme.
- Door alle bovengenoemde punten neemt het BMI-getal, het weegschaalgetal, het lijnen en afvallen en de daarbij behorende eetregels (wat je wel/niet mag eten) en beweegregels (bijv. minimaal 4x per week moeten sporten) zoveel ruimte in beslag, in je hoofd, dat je hele leven er om gaat draaien en je nergens meer van kunt genieten. Gevolg: je denkt de hele dag door aan eten en bewegen en bent de hele dag door aan het bodychecken.
Goede gezondheid
Gezondheid is meer dan alleen je gewicht (en je lengte). Gezondheid is ook een sterk en fit lijf. Daar staat overgewicht los van. Gezondheid is ook mentale gezondheid, bijvoorbeeld een goede relatie met eten, gelukkig zijn met jezelf, een positieve mindset. En bij gezondheid horen ook fijne familierelaties, leuke sociale contacten, voldoende financiële middelen, een leuke baan een veilige thuis.
Onder begeleiding van een gezondheidsprofessional
Ben je onder begeleiding van een arts of personal trainer die uitgaat van BMI? Check dan vooral of zij meerdere testen doen om je gezondheid te bepalen. Bijvoorbeeld een vetmeting of bloedtest. Wees nieuwsgierig en vraag er gerust naar. Jij bent immers de baas van je eigen lijf.
Je mag ook, op basis van jouw mentale gezondheid, weigeren om op de weegschaal te gaan staan (mits het natuurlijk medisch relevant is om bijv. hoeveelheid medicatie te bepalen op basis van je gewicht). Je kunt dan best zeggen dat het voor je psychische gezondheid beter is om je niet te focussen op je gewicht. Is het toch nodig om te wegen, bedenk dan dat je ook kunt vragen of ze het getal afschermen en niet hardop oplezen. Dat het wel in je dossier komt, maar je het niet hoeft te weten.
Ben jij in de ban van jouw BMI of je gewicht en herken je ook de gevaren ervan? Dan is het belangrijk dat je dat los gaat laten. Je kunt beginnen met je weegschaal weg te doen of te gaan verstoppen. En je niet meer te wegen op de sportschool. Check in plaats van te wegen gewoon eens bij jezelf hoe je je voelt. Voel je je fit of stijf? Ben je vandaag in goede conditie of ben je sneller moe? Dit zegt namelijk meer over je gezondheid dan een getal.
Zou je wel wat ondersteuning en support kunnen gebruiken bij het loskomen van je BMI en dat getal op de weegschaal, omdat ze je in de vicieuze cirkel van lijnen en eetbuien houden? Stuur me gerust een bericht voor een vrijblijvend kennismakingsgesprek waarin ik je vertel hoe ik je kan helpen hiermee!
Recente reacties