06-24677265 frouke@spicypepper.nl
De waarheid achter BMI

De waarheid achter BMI

door | sep 12, 2020 | Eetbuien | 4 reacties

BMI zegt niks over jouw gezondheid.

Zo, dat is effe schrikken, hè!

Misschien geloof je me niet omdat je me niet kent en je meer vertrouwen hebt in de medische wereld. Of omdat je het gewoon zo geleerd hebt. Dàt kan ik me voorstellen. Toch is het goed om niet zomaar alles te geloven wat je verteld wordt!

De kans is groot dat jij wel weet hoe hoog jouw BMI is. En misschien ben jij heel erg gefocust op jouw BMI. Om jouw BMI ‘in het groen te krijgen’.

Body Mass Index

BMI is een afkorting voor Body Mass Index. De BMI heette vroeger de Queteletindex en is een index die enkel de verhouding tussen lengte en gewicht weergeeft. Het zegt niks over de verschillen in lichaamsbouw, spierweefsel, vetweefsel en botten. Ook zegt het niks over je metabole gezondheid (hart, bloed, cholesterol etc).

Queteletindex

BMI is bedacht door de Belgische Adolphe Quetelet die leefde van 1796-1874. Dhr. Quetelet was wiskundige en sterrenkundige (hij was géén dokter, arts of geneeskundige!). Hij had een passie voor sociale statistieken en hield allerlei lijstjes bij met statistieken over groepen mensen, bijvoorbeeld hoeveel mensen er maandelijks overleden in Brussel. Dat inspireerde hem om een beeld van ‘de gemiddelde mens’ te vormen. En zo ontwikkelde hij de Body Mass Index, die hij toendertijd Queteletindex noemde. Het woord Body Mass Index is later pas gekomen.

Witte mannen

De Queteletindex is gebaseerd op statistieken van witte mannen om verschillende witte bevolkingsgroepen te onderzoeken. Adolphe Quetelet heeft er toentertijd ook duidelijk bij vermeld dat het Queteletindex alleen betrekking mag hebben op groepen mannen, niet op vrouwen en zeker niet op individuen. Daarnaast heeft het dus geen betrekking op andere bevolkingsgroepen zoals bijv. Aziaten en Afrikanen.

Zelfs binnen Europa zijn er verschillen: Nederlanders zijn namelijk gemiddeld langer en Italianen zijn gemiddeld korter. Dus hoe verhoudt zich dat eigenlijk in die BMI-formule? Dat is dus niet verwerkt in de Body Mass Index.

De Queteletindex (oftewel BMI) gaat dus niet voor jou persoonlijk op. Als je een individuele ‘witte’ vrouw bent, dan is je ‘witte’ afkomst de enige overeenkomst. Als jij bijvoorbeeld een individuele Afro-Amerikaanse of Indische vrouw bent, dan is er geen enkele overeenkomt.

Waarom gebruiken gezondheidsprofessionals over de hele wereld dan BMI?

Dat is eigenlijk heel simpel: het is gemakkelijk te berekenen voor iedereen. That’s all!

De Amerikaanse hoogleraar Keys onderzocht in 1972 diverse methoden om een gezonde hoeveelheid lichaamsvet te onderzoeken bij verschillende groepen mensen. De huidplooimeter was één van de onderzochte methode maar die vraagt om nauwkeurigheid en daar was geen ruimte voor in het onderzoek (gek eigenlijk hè, bij een wetenschappelijk onderzoek. Dat toont aan dat je wetenschappelijke onderzoeken best in twijfel mag trekken) Het gebruik van huidplooimeters was toen een kostbare aangelegenheid in zijn onderzoek. Daarom koos hoogleraar Keys ervoor om de Queteletindex om te dopen naar ‘Body Mass Index’ oftewel BMI. De BMI was uitsluitend bedoeld om gegevens van verschillende groepen (geen individuen) in zijn onderzoek te vergelijken.

Sinds de jaren ’90 is de BMI opgepakt door o.a. de World Health Organisation en door de Amerikaanse overheid om zo gezondheid aan te duiden. Zo is dat uiteindelijk wereldwijd overgenomen. Iedereen kan BMI bereken met een rekenmachine aan de hand van een simpele rekensom en je kunt jezelf gemakkelijk indelen in een categorie. Is je BMI boven de 25 dan heb je overgewicht en is je BMI onder de 18 dan heb je ondergewicht. Je zou volgens de BMI kunnen afvallen of aankomen om weer ‘gezond’ te worden. Terwijl de BMI dus eigenlijk helemaal niks zegt over jouw gezondheid want daarvoor zijn er te weinig gegevens. Alleen maar iets over de verhouding van je lengte en je gewicht.

Grappig weetjes

Er wordt geen onderscheid gemaakt tussen man/vrouw in de formule. In veel BMI-rekentabellen kun je aanvinken of je man of vrouw bent, maar dit maakt voor de uitkomst geen verschil! Terwijl vrouwen over het algemeen meer vetweefsel hebben en mannen over het algemeen meer spierweefsel. Maar… ook dit is weer gebaseerd op groeps-onderzoek want op individueel niveau kan dat natuurlijk verschillen. Bijzonder toch!

Er zijn mensen met een ‘gezond’ BMI zijn, die allerlei gezondheidsklachten kunnen hebben. En er zijn mensen met een te hoog BMI die gezond en sterk zijn. Volgens de BMI-berekening heeft bokser Rico Verhoeven ernstig overgewicht met een BMI van 30. Terwijl hij kerngezond is.

In 2019 liep Jennifer Smith (160kg) een marathon uit. Er zijn, net zoals ‘slanke mensen’ genoeg ‘dikke mensen’ (met overgewicht volgens de BMI) die een gezond en sterk lijf hebben. In de krachtsport bijvoorbeeld, en dan met name gewichtheffen, zijn veel mensen die in de overgewichtsklasse vallen als je hun BMI bekijkt. Hun spieren zijn juist sterker dan die van slanke mensen. Hopelijk ben je het inmiddels met me eens dat het een achterhaald vooroordeel is dat dikke mensen lui en ongezond zijn en dunne mensen fit en gezond zijn!

BMI is aangeleerd

Feitelijk is het gebruik van BMI voor individuele personen dus onjuist. Maar je moet ook begrijpen dat dit zo in alle zorgopleidingen aangeleerd wordt, dat dit ook is hoe bijv. huisartsen het leren. Ik heb zelf de opleiding tot Gewichtsconsulent gedaan en ook daar heb ik geleerd om de BMI van een individuele klant te berekenen. Het staat in de boeken en er werd verwacht dat ik dat toepaste bij de praktijkopdrachten om mijn diploma te halen. Gelukkig heb ik ook geleerd in diezelfde opleiding om huidplooimetingen te doen en worden Gewichtsconsulenten aangeraden om geavanceerde weegschalen te gebruiken die een beter beeld geven van je metabole gezondheid.

Je gezondheid kan niet enkel worden weergegeven door een BMI. Laat je dus niet van de wijs brengen wanneer jouw BMI niet in de ‘gezonde’ categorie valt. Het zegt namelijk niks over je gezondheid.

BMI en het Corona-virus

Het zal je niet ontgaan zijn dat ‘een te hoge BMI’ in verband wordt gebracht met het Corona-virus. Omdat BMI is ontwikkeld om groepen mensen te onderzoeken, kunnen artsen zeer zeker stellen dat groepen mensen met een verhoogde BMI een risicofactor hebben. Maar ook hier gaat het weer over groepen mensen. Wat belangrijk voor jou is om te weten dat jij niet een hele groep representeert. En dat jouw BMI niet alles zegt over je gezondheid. Het is dus voor jou belangrijk om deze informatie niet persoonlijk op te vatten. Jij weet zelf het beste of je fit bent, een goede conditie hebt, voorzichtig bent met de mensen om je heen, of je  een goede persoonlijke hygiëne hebt etc. Je kunt het vergelijken met ‘rokers hebben verhoogde kans op longkanker’. Dan weet je nog niet of iemand een gelegenheidsroker is of een verstokte roker, of kanker al een erfelijkheidsfactor is bij iemand en wat de conditie van iemand z’n longen bijvoorbeeld is.

Maak je je zorgen over je eigen gezondheid? Werk dan aan een fit, soepel en sterk lijf op een manier die bij jou past. Voor de één is dat een dagelijkse korte wandeling en voor de ander is dat lekker dansen of 3x per week een pittige workout.

Het gevaar van BMI

Ik vind dat BMI ook gevaren met zich meebrengt. Als eetbuiencoach ontmoet ik veel mensen die volledig gefocust zijn op dat getal van hun BMI. Dit heeft natuurlijk te maken met het getal op de weegschaal. Ik vind dit vooral schadelijk omdat veel vrouwen zich identificeren met dat getal.

  1. Op de allereerste plaats ben je veel meer dan het getal op de weegschaal of de kleur van je BMI-getal. Er is meer in het leven dan je lijf!
  2. Op de tweede plaats geeft het je de overtuiging geeft dat je niet goed genoeg of niet gezond bent. Het maakt je juist onzekerder over jezelf.
  3. Op de derde plaats houdt het je in een vicieuze cirkel van diëten en eetbuien. Dát is juist ongezond voor je lichaam. Snel of veel afvallen is sowieso slecht voor je lijf want het vertraagt je metabolisme.
  4. Door alle bovengenoemde punten neemt het BMI-getal, het weegschaalgetal, het lijnen en afvallen en de daarbij behorende eetregels (wat je wel/niet mag eten) en beweegregels (bijv. minimaal 4x per week moeten sporten) zoveel ruimte in beslag, in je hoofd, dat je hele leven er om gaat draaien en je nergens meer van kunt genieten. Gevolg: je denkt de hele dag door aan eten en bewegen en bent de hele dag door aan het bodychecken.

Goede gezondheid

Gezondheid is meer dan alleen je gewicht (en je lengte). Gezondheid is ook een sterk en fit lijf. Daar staat overgewicht los van. Gezondheid is ook mentale gezondheid, bijvoorbeeld een goede relatie met eten, gelukkig zijn met jezelf, een positieve mindset. En bij gezondheid horen ook fijne familierelaties, leuke sociale contacten, voldoende financiële middelen, een leuke baan een veilige thuis.

Onder begeleiding van een gezondheidsprofessional

Ben je onder begeleiding van een arts of personal trainer die uitgaat van BMI? Check dan vooral of zij meerdere testen doen om je gezondheid te bepalen. Bijvoorbeeld een vetmeting of bloedtest. Wees nieuwsgierig en vraag er gerust naar. Jij bent immers de baas van je eigen lijf.

Je mag ook, op basis van jouw mentale gezondheid, weigeren om op de weegschaal te gaan staan (mits het natuurlijk medisch relevant is om bijv. hoeveelheid medicatie te bepalen op basis van je gewicht). Je kunt dan best zeggen dat het voor je psychische gezondheid beter is om je niet te focussen op je gewicht. Is het toch nodig om te wegen, bedenk dan dat je ook kunt vragen of ze het getal afschermen en niet hardop oplezen. Dat het wel in je dossier komt, maar je het niet hoeft te weten.

Ben jij in de ban van jouw BMI of je gewicht en herken je ook de gevaren ervan? Dan is het belangrijk dat je dat los gaat laten. Je kunt beginnen met je weegschaal weg te doen of te gaan verstoppen. En je niet meer te wegen op de sportschool. Check in plaats van te wegen gewoon eens bij jezelf hoe je je voelt. Voel je je fit of stijf? Ben je vandaag in goede conditie of ben je sneller moe? Dit zegt namelijk meer over je gezondheid dan een getal.

Zou je wel wat ondersteuning en support kunnen gebruiken bij het loskomen van je BMI en dat getal op de weegschaal, omdat ze je in de vicieuze cirkel van lijnen en eetbuien houden? Stuur me gerust een bericht voor een vrijblijvend kennismakingsgesprek waarin ik je vertel hoe ik je kan helpen hiermee!

Hoe kom je snel van je eetbuien af?

Hoe kom je snel van je eetbuien af?

door | jun 16, 2020 | Eetbuien | 0 Reacties

Hoe kom je snel van je eetbuien af?

Niet! Dat gaat niet… Je kunt niet ‘even snel’ van je eetbuien afkomen, helaas. Er is geen Quick Fix. Er is geen knop die je even snel om kunt zetten. Stel je voor dat dat zo was.. dan leefden we in een wereld waar eigenlijk niemand meer last had van eetbuien. Dat is een Utopie! Maar er is ook goed nieuws hoor! Want in deze blog vertel ik je hoe je wèl van eetbuien af kunt komen.

Vorige week deed ik een onderzoek op Instagram en in de besloten Facebookgroep ’Stop eetbuien en emotie-eten’. Ik vroeg aan de leden en volgers of ze zich konden herinneren hoe oud ze waren toen ze voor het eerst op dieet gingen. De antwoorden waren schokkend!

8 jaar
10 jaar
11 jaar
12 jaar
14 jaar
Groep 4/5
Pubertijd

Ik ben eetbuiencoach en bij mij komen dus vooral vrouwen die geholpen willen worden met hun eetbuien. Ze willen er snel van af en zijn jaren lang bezig geweest met bijv. diëtisten en personal traininers. Toch komen ze op de langere termijn steeds niet uit die vicieuze cirkel van eetbuien. Ze zijn er klaar mee.

Één vrouw vroeg mij vorige week: ‘Frouke, denk je dat ik over een half jaar helemaal verlost kan zijn van eetbuien?’ Ik stelde haar de volgende vraag:

‘Weet jij nog hoe oud je was toen je jouw eerste dieetpoging deed?’

Ze realiseerde zich dat ze 10 jaar was toen ze voor het eerst op dieet moest van de schoolarts. Inmiddels is ze 40 en heeft dus inmiddels al 30 jaar lang een slechte relatie met eten opgebouwd. 30 jaar jang jojo-en, heel veel diëten geprobeerd en altijd ongelukkig met haar lijf geweest. Ik keek haar indringend aan in haar ogen. ‘Shit’, zei ze, ‘Dit gaat niet zomaar in een half jaartje over’.

Realiseer je dat eetbuien niet gaan om wat je eet, hoeveel je eet en wanneer je eet. Als dat zo was, dan had je ook niet al die dieet-pogingen hoeven doen want dan bleven de eetbuien na je eerste dieet-poging gewoon weg.

Eetbuien komen ook niet door een gebrek aan doorzettingsvermogen en daadkracht. Mensen die namelijk een dieet-carrière hebben van enkele jaren hebben JUIST heel veel doorzettingsvermogen want ze beginnen steeds opnieuw en laten zich niet uit het veld slaan!

Dingen als diëten, sporten, afvalprogramma’s, pillen, poeders en zelfs maagverkleiningsoperaties zijn slechts een pleister op de wond. Symptoombestrijding. Ze bestrijden de symptonen als overgewicht, snaaien, futloosheid maar pakken niet de onderliggende echte oorzaak aan.

Eetbuien gaan juist over jouw ‘relatie’ met eten. “Waarom” je eet. Dat zaadje is dan al vaak in je jeugd, na je allereerste dieet, gepland. En het is in de loop der jaren ontkiemt door dieetcultuur en slankheidsideeal. Vaak liggen hier gevoelens onder die te maken hebben met zelfliefde, grenzen aangeven, gezien worden, lichaamsacceptatie, vertrouwen in jezelf, vertrouwen op anderen, zorgen voor anderen en jezelf pas op de 2e/3e of 4e plek zetten.

De allereerste stap in het zetten naar een eetbui-vrij leven is om de eetbuien niet meer te zien als een vijand maar om samen te leren werken met je eetbuien. Luister ernaar: wat willen ze je vertellen? Is er emotioneel, mentaal of fysiek iets aan de hand? Ben je moe, lage bloedsuikerspiegel, boos, in de war of het je slechte gedachten over jezelf? Bedenk dan hoe je dát aan kun pakken in plaats van dat je de eetbuien gaat onderdrukken en wegstoppen. Want net als een bal onder water komt die toch wel weer naar boven geduwd.

De tweede stap is dat je de tijd neemt voor jezelf om te helen van je eetbuien. Inmiddels zul je wel begrepen hebben dat dat niet over één jaar gaat. Zeker niet als je al jong was toen je met je uiterlijk of je gewicht bezig was. Ik heb er zelf 4 jaar over gedaan om van mijn eetbuien af te komen, met hulp van heel veel verschillende mensen. Het was namelijk ook nog een zoektocht om de juiste personen te vinden met wie ìk een klik voelde. En in mijn eentje had ik het ècht niet gered.

Misschien vind je het zwak om hulp te zoeken, maar als je beter nadenkt is het juist supersterk om hulp in te schakelen voor jezelf! Je hoeft dit namelijk niet alleen te doen. Je kunt dit ook niet alleen doen, anders had je deze blog waarschijnlijk ook niet hoeven te lezen want dan was je nu zelf al eetbui-vrij 😉

De derde stap is om je aan te sluiten bij de besloten Facebookgroep ‘Stop eetbuien en emotie-eten’. In deze groep zitten meer dan 300 mensen die allemaal worstelen met hun eetbuien. We helpen elkaar, we steunen elkaar en we geven goede tips en adviezen, gebaseerd op onze eigen ervaringen. Het is een besloten groep, dus niemand van jouw Facebookvrienden zal merken dat je lid bent. En als het je toch niet bevalt in de groep, kun je er altijd weer uitgaan. Door lid te worden van deze groep zul je zien dat je niet de enige bent! Uit persoonlijke ervaring weet ik hoe eenzaam het kan zijn wanneer je eetbuien hebt. Het voelde voor mij echt als een bevrijding toen ik er achter kwam dat er mensen waren die ècht begrepen wat ik voelde.

Oké, dit is pas het begin. Hiermee ben je nog niet voorgoed van je eetbuien af. En hoe het verder zal lopen is voor iedereen anders. Maar 1 ding is zeker: grote veranderingen komen tot stand door kleine stapjes te zetten. Wat wordt jouw eerste kleine stap?

’Een eetbuistoornis is een psychische kwetsbaarheid

’Een eetbuistoornis is een psychische kwetsbaarheid

door | mei 4, 2020 | Eetbuien | 0 Reacties

Dit artikel is geschreven door Laura van Horik voor vrouw.nl

Zo’n 180.000 Nederlanders hebben een eetbuistoornis. Pas sinds 2013 is dit een officieel erkende psychische stoornis. Eetbuiencoach/gewichtsconsulent én ervaringsdeskundige Frouke van Overveld (39) van Spicy Pepper Coaching praat ons bij.

Frouke: „Als je een eetbuistoornis hebt, houdt dat in dat je voor een periode van minimaal drie maanden achter elkaar en minimaal drie keer per week in korte tijd heel veel eet. Dit doe je zonder het te compenseren. Bij boulimia zie je dat mensen gaan overgeven of extreem gaan sporten. Dat is bij een eetbuistoornis niet het geval. Een ander belangrijk verschil is dat je bij deze stoornis echt het gevoel hebt dat je er geen controle meer over hebt.”

Ervaringsdeskundige

Frouke is ervaringsdeskundige: zij vond van haar 13de tot haar 26ste troost in eten en ontdekte pas later dat dit voortkwam uit een eetbuistoornis. Het duurde uiteindelijk vier jaar voor zij het onder controle had. „’Snoepen, snacken, snaaien’, noem ik het altijd. Doordat mensen met deze stoornis alles heel snel eten, voelen ze niet wanneer ze vol zitten. Ze distantiëren zich als het ware van hun lijf, en eten door hun verzadigingsgevoel heen.”

Vaak heeft de persoon die een eetbuistoornis heeft, hier geen weet van. Opmerkelijk, want tegelijkertijd is het de meest aanwezige eetstoornis in Nederland. „Het is de grootste, maar ook meest onbekende eetstoornis. Veel mensen die eetbuien hebben, denken dat ze de enige zijn en schamen zich ervoor. Ze denken dat anders eten of diëten de enige oplossing is.”

Dieet

„Het ene na het andere dieet wordt geprobeerd, in de hoop dat dat eetbuien buiten de deur houdt. In werkelijkheid houdt afvallen je juist in de greep van eetbuien. Een eetstoornis gaat namelijk niet over wát je eet, maar waarom je eet.”

Je zou het daarom ook wel mentale kortsluiting kunnen noemen, zegt Frouke. ,,Een eetbuistoornis is echt een psychische stoornis. Maar liefst 60% van de mensen met deze stoornis heeft ook last van een depressie. Dat is niet gek; als je zó met eten worstelt, kun je behoorlijk depressief raken. En soms is het andersom: dan kan een depressie juist de aanleiding zijn voor eetbuien.”

Onstabiele thuissituatie

Of je één oorzaak kunt aanwijzen voor een eetbuistoornis? „Nee. Het is een psychische kwetsbaarheid, dus het kan zo zijn dat het in je familie zit. Ook kan het voortkomen uit traumatische ervaringen. In mijn geval werd eten een ’goede vriend’ door een onstabiele thuissituatie en psychologische trauma’s. Want van mijn 13e tot mijn 18e jaar woonde ik in vier verschillende internaten vanwege dus die onstabiele thuissituatie. Mijn ouders scheidden op mijn 6de en mijn moeder heeft mij en mijn broertje vanaf mijn 12de verwaarloosd: ik heb als 12-jarige een half jaar in mijn eentje voor mijn broertje moeten zorgen. Ik zat toen net in de brugklas. Daarom werden we door Bureau Jeugdzorg uit huis geplaatst.”

„Anderen ontwikkelen het nadat ze in een burn-out hebben gezeten, en weer anderen doordat ze vroeger ergens een tekort aan hebben ervaren. Om wat voor reden dan ook hebben zij het gevoel dat ze als kind ergens iets te weinig van hebben gehad. Dat manifesteert zich dan in bijvoorbeeld alles kopen wat ze willen als ze eenmaal uit huis gaan. De basis van zo’n stoornis is hoe dan ook hoe je omgaat met emoties. Je zou eigenlijk kunnen zeggen dat het een manier is om níet met emoties om te gaan, en dat compenseer je door te gaan eten. En het lastige met eten is: je kunt dat natuurlijk niet volledig uitbannen.”

Psychische hulp

Inmiddels bestaan er diverse behandelingen. „Iedereen is anders en doordat de stoornis verschillende oorzaken kan hebben, kun je het niet op één en dezelfde manier behandelen. Mensen met een eetbuistoornis willen het vaak alleen oplossen, maar dat gaat simpelweg niet.”

„Omdat ze specialisten om zich heen moeten hebben die kritisch kijken naar hun (eet)gedrag. Als je jezelf herkent in zo’n stoornis, kun je het beste eerst naar de huisarts gaan en uitleggen dat je geen diëtist wilt maar psychische hulp. Er zijn tegenwoordig genoeg klinieken, (groeps)therapieën en psychologen die hierbij kunnen helpen.”

De relatie met eten moet als het ware worden hersteld, zegt Frouke. „Eten is voor deze mensen zowel vriend als vijand. Eten moet weer functioneel eten worden en jij moet weer kunnen luisteren naar je lijf en van jezelf gaan houden. Dat is lastig, maar zolang je jezelf niet waardevol genoeg vindt, blijf je steeds terugvallen. Doordat je voorbijgaat aan emoties, moet je weer opnieuw in contact komen met je lichaam en gevoel.”

Tips

Hiervoor heeft Frouke een paar tips. „Een goede eerste stap zou zijn: mindful eten. Leer te voelen wanneer je verzadigd bent, zodat je leert op tijd te stoppen. Belangrijk daarbij is het gebruiken van je zintuigen. Wanneer je middenin een eetbui zit, sta dan even stil bij wat er op je bord ligt, hoe dat ruikt en wat je met je handen voelt.”

Dan worden er processen in gang gezet die heel belangrijk zijn bij het gevoel van verzadiging. Als je een hap neemt, proef dan écht even voordat je doorslikt. Kauw een paar keer extra en eet rustiger. Wat mij ook helpt, is af en toe even mijn bestek neerleggen. Dat je er heel even aan herinnerd wordt dat er geen haast is bij eten.”

Veel eetbuien ontstaan door patronen

Veel eetbuien ontstaan door patronen

door | apr 16, 2020 | Eetbuien | 0 Reacties

“Dikke mensen zijn lui en hebben geen discipline. Ze moeten gewoon wat minder eten en meer bewegen.”

Dik zijn.

Dat is het stigma dat er is in onze ‘obese’ samenleving. Wees eens heel eerlijk naar jezelf: wat is jouw eerste gedachte als je een dik iemand ziet? Zelfs ik betrap mijzelf wel eens op een negatieve gedachte over een dik persoon. Ondanks dat ik zelf ooit 145kg heb gewogen.

Dat komt omdat onze samenleving erop ingericht is om slank te zijn. Er zijn weinig winkels met kleding vanaf maat 46 of vanaf maat XL. Terrasstoelen zijn niet voor mensen met een omtrek groter dan 90cm en zelfs een keukentrap kan slechts een maximaal gewicht van 120kg aan. Bizarre constatering als je weet dat inmiddels méér dan 50% van alle Nederlanders zogenaamd ‘te dik’ is.

Er zijn verschillende redenen dat iemand overgewicht kan hebben:

  • Medicijnen (betablockers, anti-psychotica)

  • Mentale klachten (stress, depressie, eetbuien)

  • Hormonale oorzaken (bijv. schildklier)

  • Genetische factoren

  • Afwijking in de hypothalamus (stofwisseling)

Het is in ieder geval NOOIT omdat iemand lui is of geen discipline heeft. Nouja, misschien ook wel, maar je moet je dan afvragen waar de luiheid vandaan komt. Waarom kan iemand iets moeilijk vol houden?

Patronen

Mensen zorgen vaak niet goed voor zichzelf omdat ze zichzelf hebben aangeleerd om bijvoorbeeld beter voor anderen te zorgen of omdat ze de overtuiging hebben dat ze niet goed genoeg zijn. Dat noemen we ‘patronen’.

Deze patronen zijn vaak in de kindertijd ontstaan. Het is niet zo dat je persé een heftige of traumatische kindertijd moet hebben gehad, om zo’n patroon te ontwikkelen. Zelfs met een veilige jeugd kun je een patroon ontwikkelen omdat je misschien wel te beschermend bent opgevoed of omdat je alles kreeg wat je wilde. Misschien ben je een paar keer verhuisd waardoor je steeds weer afscheid moest nemen van mensen.

Alle kinderen maken gebeurtenissen in hun kindertijd mee, die impact hebben op het latere leven. De meeste mensen kunnen prima omgaan met deze ervaringen. Maar wanneer iets een dagelijkse last wordt, of je er slapeloze nachten van krijgt, zul je er iets aan moeten doen.

Schemagerichte coaching

Schemagerichte coaching kan hierbij helpen. Schemagerichte coaching leert je om je gedragspatronen te herkennen en te veranderen. Dat klinkt misschien een beetje abracadabra, maar ik zal het je uitleggen aan de hand van Simone’s verhaal. In mijn coachingpraktijk gebruik ik namelijk, wanneer het nodig is, schemagerichte coaching.

Voor jezelf zorgen

Eetbuien zijn vaak een ‘coping-mechanisme’ oftewel een manier om met gevoelens om te gaan. Of beter gezegd; om gevoelens even niet te voelen. Dat kan gaan over eenzaamheid, onzekerheid of stress, maar je kunt ook een eetbui hebben als je je moe voelt. Meestal zijn eetbuien een teken dat je niet goed luistert naar jezelf. Een eetbui heeft je altijd wat te vertellen!

Gedachten

Door middel van huiswerkopdrachten gaan we onderzoeken welke gedachten er opkomen als je een eetbui hebt. Simone heeft zich door mij laten coachen en ik mocht haar voorbeelden gebruiken in dit blog.

Dit waren de gedachten van Simone: “Ik heb het superdruk qua werk, maar het thuiswerken vind ik lastig en ik heb het gevoel dat ik weinig gedaan heb. Ben ik wel geschikt voor dit werk? Stel je voor dat mijn baas ontevreden over me is en ik door de mand val. En zijn mijn collega’s eigenlijk wel blij met mij? Zie je wel, ik ben een slechte werknemer”

Kind-patroon

We onderzoeken waar deze onzekerheid vandaan komt. Simone vertelde dat ze zich altijd onzeker heeft gevoeld, zelfs al in haar kindertijd. Op school werd ze gepest en haar ouders hielden Simone altijd binnen om haar te beschermen tegen de ‘grote, boze wereld’. Ze mocht dus niet buitenspelen of bij vriendinnen spelen.

Simone leeft door deze ervaring al haar hele leven in het patroon van een ‘angstig kind’. In de coaching bespreken we haar angstige gevoel en kreeg Simone tools om zich minder angstig te voelen en meer te durven vertrouwen op haarzelf.

Ouder-patroon

Naast een kind-patroon speelt er vaak ook een ouder-patroon dat invloed heeft op het kind-patroon. Simone had vooral last van een ‘veeleisend ouderpatroon’ waardoor ze heel veel verwacht van haarzelf. Doordat ze hoge eisen aan zichzelf stelt, zal ze steeds weer falen waardoor haar ‘angstige kind’ weer tevoorschijn komt. Haar ouderpatroon kon ze onder controle krijgen door het te begrenzen. Simone heeft hierdoor kunnen leren om liever en milder voor zichzelf te zijn.

Overlevingsstrategie

Dan zijn er ook nog verschillende overlevingsstrategieën die je helpen ‘overleven in het dagelijkse leven’ met zo’n kind- en ouderpatroon. Voor Simone was dat ‘vermijding’. Ze vermeed lastige situaties en sociale bijeenkomsten en ze had eetbuien zodat ze niet hoefde te voelen.

Als je dus, net als Simone, last hebt van een veeleisend ouder-patroon en je hebt een vermijdende overlevingsstrategie door eetbuien, dan is het op de lange termijn schadelijker voor je gezondheid dat je in gewicht aankomt als dat je leert d.m.v. coaching om realistischere en mildere eisen aan jezelf te stellen.

Resultaat

Simone is met deze schemagerichte coaching heel goed geholpen. Ik vroeg haar aan het einde van haar coaching traject een testimonial te schrijven en dit is wat ze me mailde:

“Frouke, je hebt me echt enorm geholpen met mijn snaaibuien. Ik was deze krampachtig onder controle aan het houden, maar juist omdat jij me leerde de controle los te laten, bleven ze weg. Ik zie nu in dat het loslaten van regels en restricties over eten me echt heeft geholpen. Ik durf nu voluit alles te eten zonder een schuldgevoel te krijgen. Door jouw oefeningen kan ik nu sneller en beter luisteren naar wat mijn lijf (en soms mijn hoofd) echt nodig heeft. Ik heb mezelf weer wat beter leren kennen en dat had ik echt niet verwacht. Ik hoef niet meer te snacken als ik moe of gestresst ben. Ik kan zelfs chips eten zonder dat de hele zak leeg moet. Dat is echt zo lang geleden!”

Wil jij meer weten over deze manier van coachen of wil je een keer bespreken of coaching jou ook kan helpen bij jouw eetbuien? Stuur me dan gerust een bericht via mijn website, Facebook of Instagram. Ik maak graag even tijd voor je vrij!

Help! Ik heb altijd honger!

Help! Ik heb altijd honger!

door | mrt 17, 2020 | Eetbuien | 0 Reacties

Je bent net klaar met avondeten. Eigenlijk heb je wel genoeg gehad. Tenminste, normale mensen hebben meestal genoeg aan één bord. Maar jij hebt een half uurtje na het eten ALWEER trek. Het lijkt wel of jouw maag een bodemloze put is die voortdurend eten nodig heeft. De hele dag door denk je aan eten. Dat is misschien ook wel de aanleiding voor jouw eetbuien. Je zou je kunnen afvragen of je wel genoeg eet, maar daar twijfel je eigenlijk niet aan. Het maakt het in ieder geval lastiger om alle verleidingen van eten om jou heen te weerstaan.

Hormonen

De kans is aanwezig dat jouw hormonen uit balans zijn en dat je last hebt van je hongerhormoon Ghreline. In mijn vorige blog ‘Wat is het verschil tussen vol en verzadigd?’ schreef ik over het verzadigingshormoon Leptine. Dit hormoon vertelt je wanneer je verzadigd bent. De tegenhanger van dit hormoon is het honger-hormoon Ghreline.

Balans

Wanneer al je voedsel je maag heeft verlaten, wordt er door je maag, via je bloedbaan, het hormoonstofje Ghreline afgegeven. Dat stofje reist in je lichaam naar je hersenen om daar vervolgens het signaal af te geven dat de maag leeg is en dat er weer voedsel in moet komen. Zo ontstaat het hongergevoel. Is je maag weer gevuld, dan stopt de aanmaak van Ghreline en dan start de aanmaak van Leptine (die je hersenen het seintje geven dat je genoeg hebt gehad). Leptine en Ghreline vormen (in principe) samen een mooie balans.

Uit balans

Wanneer je voortdurend het hongergevoel hebt, is de kans groot dat deze hormonen uit balans zijn. Dat kan o.a. komen doordat je veel voedsel eet dat te snel verteert in je lijf. Daardoor is je maag sneller leeg, heb je meer honger en eet je meer dan je nodig hebt (door bijvoorbeeld een eetbui of snaaien). Slechte nachtrust, stress en onregelmatig eten zorgen er ook voor dat je overmatig Ghreline aan kunt maken.

Gevecht met je lijf

Je snapt nu hopelijk ook dat je door te diëten (minder te eten, dus vaker een lege maag) ook meer Ghreline aanmaakt. Met als resultaat dat je nóg meer honger krijgt. Het is dus niet gek dat je een dieet niet goed vol kunt houden. Dat heeft niks te maken met wilskracht of doorzettingsvermogen. Jouw lichaam is bij jouw geboorte een perfect systeem dat heel goed in balans kan blijven, als jij gewoon luistert naar de signalen die het afgeeft. Maar zodra je met diëten, lijnen en eetregels zelf aan je lijf gaat ‘sleutelen’, zal het lichaam een tegenreactie geven. Je belandt als het ware in gevecht met je lijf en dat gevecht ga je nooit winnen. Het gevolg van diëten en lijnen is dat je lijf overmatig Ghreline gaat produceren om jou te vertellen dat je meer moet eten.

Gewicht

Naast het afgeven van een hongergevoel zorgt overmatige aanwezigheid van Ghreline er ook voor dat je een lagere energieverbranding krijgt. Naast de continue honger is het dus lastiger om overmatig energie (vet) te verbranden. Niet alleen in het moment dat je aan het lijnen of diëten bent, maar zelfs járen daarna. Is het dus alweer 5 jaar geleden dat jij jouw laatste crash-dieet hebt gehad en heb je gezworen dat je noooooit meer gaat lijnen? Dan kun je nu nog steeds last hebben van je honger-hormoon en een trage verbranding.
Heb jij opgroeiende kinderen? Laat je kind daarom nooit en te nimmer op dieet gaan. Daar krijgt hij/zij in het latere leven alleen nog maar meer last van! Ook al denk je dat het voor de korte termijn de juiste oplossing is. Dat is het niet!

Wat nu?

Er zijn veel mensen die last hebben dat voortdurende hongergevoel en die lage energie-verbranding omdat ze vroeger ooit op dieet zijn geweest (of nu nog steeds lijnen). Vooropgesteld zijn er meer verschillende redenen om altijd maar trek te hebben. Bijvoorbeeld wanneer je een emotie-eter of een lijngerichte eter bent.
Wil je weten wat voor type eter jij bent? Download dan de gratis test.
Ongeacht het soort eetbuien of snaaibuien die je hebt, kan er een soort vicieuze cirkel ontstaan waarbij de hormonen Ghreline en Leptine uit balans raken. Gelukkig zijn er wel een paar manieren om de productie van Ghreline in jouw lijf te beperken, zodat het hongergevoel een beetje minder kan worden.

1. Zorg voor goede nachtrust

Eén slechte nacht kan al invloed op je hongerhormoon hebben. Zorg dat je voldoende slaapt en dat je ook diep slaapt. Neem verduisterende gordijnen in je slaapkamer, slaap op een goed matras en zorg voor voldoende frisse lucht.

2. Verminder stress en ontspan regelmatig

Stress zorgt voor een verhoging van het hormoon Cortisol. Dit hormoon zorgt ervoor dat de eetlust toeneemt. Door verhoogde Cortisol heb je meer trek in calorierijk voedsel. Wanneer we zin hebben in comfort-food of emotie-eten is het Cortisol vaak te hoog. Niet handig in combinatie met te hoge Ghreline.

3. Eet langzaam verteerbaar voedsel

Hierdoor blijft je maag langer gevuld en kunnen je hormonen beter in balans komen. Langzaam verteerbaar voedsel is o.a. eiwitrijk voedsel, gezonde vetten, volkoren producten, vezels en noten en zaden. Het allerbelangrijkst is dat je eiwitten, (langzame) koolhydraten en (gezonde) vetten in balans zijn en dat je elke dag gevarieerd eet.

4. Vermijd lightproducten en zoetstoffen

Kunstmatige zoetstoffen zijn heel slecht voor je lichaam omdat ze allerlei ‘valse’ signalen afgeven. Ze verstoren je eetlust dus je kunt deze maar beter vermijden.

5. Eet met regelmaat

Door je lichaam te laten wennen aan een gestructureerd patroon, zal het minder snel Ghreline af gaan geven. Dit kost tijd omdat je lichaam moet wennen. Eet dus in ieder geval je ontbijt, lunch en avondeten op vaste tijden. Je lijf leert dat het om 18.00 uur eten krijgt en zal van te voren minder Ghreline gaan produceren. Dit kan helpen om minder eetbuien en snaaibuien te hebben.
Deze tips kunnen je helpen om je Ghreline-productie te verlagen, met een positief effect op je hongergevoel. Als je dagelijks kampt met een voortdurend hongergevoel kunnen er meerdere aanleidingen zijn. Als emotie-eter of verleidings-eter verdwijnen je eetbuien niet door alleen je Ghreline-hormoon te verlagen. Je mag altijd contact met mij opnemen om te bespreken wat jou nog meer kan helpen om je eetbuien en snaaibuien aan te pakken.
Mijn bezoek aan de Nationale Gezondheidsbeurs

Mijn bezoek aan de Nationale Gezondheidsbeurs

door | feb 10, 2020 | Eetbuien | 0 Reacties

Van 6 februari t/m 9 februari was ik te gast op de jaarlijkse Nationale Gezondheidsbeurs in de Jaarbeurs in Utrecht. Deze gezondheidsbeurs werd bezocht door maar liefst 45.000 bezoekers. Naast een grote beursvloer met meer dan 325 exposanten op het gebied van voeding, beweging, gezondheid en lifestyle waren er verschillende presentatie-zalen waar een groot aanbod in presentaties werden gegeven. Als spreker was ik alle 4 de dagen aanwezig om een presentatie van 30 minuten te geven over de vicieuze cirkel van eetbuien.

Spreker

In mijn leven heb ik vaak voor groepen gestaan. Dat is iets wat ik heel erg leuk vind. Ik heb vroeger ook veel in bandjes gespeeld en gezongen en popquizzen gepresenteerd, dus voor mij geen podiumvrees. Ik pak alle ruimte en ben niet bang om mijzelf te laten zien. Ik heb hoogstens last van een te hoge ademhaling. Waar ik wel wat onzekerder over kan zijn is de presentatie zelf. Is het duidelijk, niet te ingewikkeld, kun je het makkelijk volgen, is het niet saai, zijn mijn slides ondersteunend, moet ik interactie met het publiek etc. etc. Met dit soort activiteiten ben ik al snel een perfectionist. Dat is goed, want dat helpt me bij het voorbereiden. Het moet ook een goede presentatie zijn.

Presentatie

Mijn presentatie heette ‘Stap uit de vicieuze cirkel van eetbuien’. Misschien heb je deze titel al vaker gehoord. In maart 2019 startte ik met het geven van workshops over deze vicieuze cirkel van eetbuien. Al snel groeide deze workshop uit naar een training en in januari 2020 ben ik gestart met het geven van een 4-delige groepstraining over hoe je uit de vicieuze cirkel van eetbuien stapt. Je vind er ook een artikel over op mijn website.

Wat zijn eetbuien

Ik startte de presentatie met het uitleggen wat eetbuien zijn. Daar zijn namelijk nogal wat verschillende opvattingen van. Vervolgens heb ik uitgelegd dat er 4 verschillende typen eetbuien zijn:
– Emotionele eetbuien
– Lijngerichte eetbuien
– Verleidings eetbuien
– Gewoonte eetbuien.
Ben je benieuwd wat jij voor eetbuien hebt? Dan kan ik je deze gratis test ‘Welk type eter ben jij?’ aanbevelen.

De vicieuze cirkel

Alle verschillende typen eetbuien hebben 1 ding gemeen: ze hebben allemaal dezelfde vicieuze cirkel. De vicieuze cirkel van eetbuien is gebaseerd op het 5G-model. Dat heeft niets met mobiele netwerken te maken, maar met 5 opeenvolgende begrippen die allemaal beginnen met de letter G:
– Gebeurtenis
– Gedachten
– Gevoelens
– Gedrag
– Gevolg
Kort uitgelegd: het begint altijd met een bepaalde situatie (een gebeurtenis). Deze situatie zorgt dat er bepaalde gedachten in je op komen. Meestal is dat een ‘automatische’ gedachte. We hebben gemiddeld 60.000 automatische gedachten op een dag en veel minder ‘bewuste’ gedachten. Zo’n automatische gedachten is vaak de aanjager voor een bepaald gevoel. Zo kan de gedachte ‘zie je nou wel, ik kan het toch niet’ zorgen voor een verdrietig of teleurgesteld gevoel. En jouw gevoelens zorgen er vaak voor dat je op een bepaalde manier reageert of een bepaalde actie uitvoert. Door het verdrietige gevoel ga je jezelf misschien troosten met eten. De eetbui nemen is dan het ‘gedrag’. Het gevolg van de eetbui is dan weer dat je je nòg verdrietiger voelt, dat je in gewicht aankomt en dat je gedachten niet zijn veranderd maar misschien wel zijn verergerd. Bij de volgende gebeurtenis is er niet veel in de positieve zin veranderd dus begint de vicieuze cirkel weer opnieuw.
Het doorbreken van de vicieuze cirkel kan op verschillende plekken. Dit is vooral afhankelijk van wat voor soort type eetbui je aanpakt. Het is namelijk helemaal niet zinvol om als emotie-eter geen lekkere dingen in huis te halen. Het neemt namelijk de onrust in je lijf niet weg. Als je emotie-eter of een lijngerichte eter bent, dan zul je vooral bij je gevoel en gedachten de vicieuze cirkel moeten doorbreken. Het is dan nuttig om je gevoelens en gedachten te onderzoeken en je gedachten over jezelf proberen om te buigen naar positieve gedachten. Maar als je een gewoonte eter of een verleidings eter bent, kun je beter kijken wat je in je gedrag aan kunt passen. Hoe kun je zorgen dat je beter de verleidingen kunt weerstaan en welke slechte eetgewoontes kun je ‘overschrijven’ met goede eetgewoontes? Bij een lijngerichte eter is het juist belangrijk om te leren eetregels los te laten, terwijl een emotie-eter juist baat kan hebben bij een wat gestructureerder eetpatroon.

Tips

En dát is nou ook precies de reden dat die ‘5 tips tegen eetbuien’ in elk willekeurig tijdschrift vaak volledig te plank misslaan. In mijn persoonlijke visie kun je beter eerst onderzoeken welke type eetbuien jij in je dagelijkse leven hebt. Sommige mensen hebben alle 4 de typen eetbuien in 1 dag en weer andere mensen hebben 1x per week een verleidings eetbui.
Om die reden vind ik het waardevoller om mensen met eetbuien 1-op-1 te coachen en niet, zoals je tegenwoordig bij veel ‘coaches’ ziet, in online groepen.

Coaching

Ik heb een HBO-beroepsopleiding gedaan waarbij ik veel over coaching heb geleerd. Zo’n thema als eetbuien vraagt nou eenmaal om een persoonlijke aanpak. Wil je ècht aan de slag met jouw eetbuien, dan is 1-op-1 coaching de meest effectieve optie. Alle aandacht is dan voor jou. Er wordt gekeken naar jouw persoonlijke situatie.
Er zit ook veel kracht in het delen van leed en frustraties, maar ook het delen van tips en trucs van gelijkgestemden. Van andere mensen die ook met eetbuien worstelen. Daarom is er voor jou speciaal een besloten Facebookgroep waar inmiddels meer dan 240 mensen lid van zijn. Allemaal mensen die worstelen met- en werken aan hun eetbuien. Jij bent natuurlijk van harte welkom bij deze Facebookgroep. Het is een besloten groep, wat betekent dat jouw FB-vrienden niet zullen zien dat jij lid bent van deze groep. Fijn toch?
Ik heb ook een leuke vlog gemaakt over mijn deelname als spreker bij de Nationale Gezondheidsbeurs. Ik ben benieuwd wat jij er van vindt!