Maar eerst wil ik je laten lezen wat Wikipedia er van vindt:
Must-Read: The Fuck It Diet!
Verschillende stories met quotes uit het boek The Fuck It Diet kwamen voorbij op mijn Instagram. De quotes maakten me nieuwsgierig want ze gingen over het loslaten van eetregels en het vergroten van zelfliefde. Ik wilde het boek graag lezen, maar het is tot op heden (okt’19) nog niet vertaald naar het Nederlands. Dus ik besloot de Engelse versie te kopen.
Ik heb zelf tientallen jaren geworsteld met diëten en afvallen. Niets werkte en ik was ten einde raad. Zodanig dat ik besloot een maagverkleinende operatie uit te laten voeren. Ik viel er 60kg mee af en kwam ook weer 20kg aan. Nu ben ik redelijk stabiel in mijn gewicht.
De reden voor al die oplopende kilo’s waren eetbuien. Traumatische gebeurtenissen in mijn jeugd zorgde dat ik emotie-eter werd en later ook een lijngerichter eter. Veel van mijn eetbuien zijn gewoontes geworden. Ik ben dus ook een gewoonte-eter. Ben jij benieuwd wat al die type ‘eters’ eigenlijk betekenen en wat jij zelf voor een type eter bent? Ik heb hier een simpele test voor je ontwikkeld die je kunt downloaden.
Inmiddels heb ik mijn kwetsbaarheid omgezet tot mijn kracht en ben ik een gecertificeerde coach die is gespecialiseerd in eetbuien en emotie-eten. Ik help mensen om hun relatie met voeding te verbeteren. Ik ben altijd nieuwsgierig naar opinie, onderzoeken en nieuwe inzichten op het gebied van psychologie en voeding.
Met veel plezier begon ik aan dit boek. Het was zo interessant dat ik er veel aantekeningen bij heb gemaakt. Met deze aantekeningen wil ik graag mijn beste inzichten uit dit boek met je delen. Het is geen één-op-één samenvatting, maar een verslag van mijn eigen highlights.
Caroline Dooner heeft The Fuck It Diet (TFID) geschreven omdat ze zelf heeft ervaren dat geen enkel dieet werkt. Diëten maken je op lange termijn alleen maar dikker in plaats van dunner. Tevens vergroten diëten de haat-liefde relatie die je hebt met eten, maar ook met jezelf. Diëten zijn giftig voor je lijf en je hoofd. Zij besloot dat het ook anders moet kunnen en onderzocht op 4 verschillende gebieden wat nou het beste voor je is: lichamelijk, emotioneel, mentaal en je drijfveren. Persoonlijk vond ik het lichamelijke deel het meest interessant. Waarschijnlijk omdat ik hier het minst van af weet.
Ik wil meteen de belangrijke opmerking plaatsen dat dit boek is geschreven voor chronische diëters. Volgens mijn eigen werkwijze (zoals ik uitleg bij de test over eettypes) is dit boek vooral voor lijngerichte eters, gewoonte eters en voor externe eters. Het boek is niet helemaal geschikt voor emotie-eters omdat deze eetbuien een emotionele lading hebben en niet alleen een lichamelijke aanleiding hebben. Sterker nog: ben jij een echte emotie-eter? Lees dan niet verder, het helpt je niet. Neem contact met mij op als je mijn persoonlijke hulp wil om van jouw eetbuien af te komen.
De manier waarop we, door middel van diëten en lijnen, controle proberen uit te oefenen over ons lichaam is biologisch (zoals ons lichaam gebouwd is) niet oké. Ons lichaam is zodanig biologisch gebouwd dat een dieet gedoemd is om te mislukken. Jouw lichaam werkt hoe dan ook tegen! Dat is het overlevingsmechanisme van ons lijf. Dat overlevingsmechanisme is ALTIJD sterker dan onze wilskracht. Altijd…
Caroline Dooner beschrijft een 5 stappenmodel hoe je TFID kunt volgen:
- Stop met eetregels. Je mag alles eten. Yups, alles… mits je lichaam aangeeft dat het behoefte heeft aan eten. Newsflash: een eetbui is ook gewoon een signaal van je lijf dat het voeding nodig heeft. Hoe beter je leert luisteren, hoe minder vaak je lichaam deze eetbuien-signalen af zal geven.
- Leer vertrouwen op je lichaam met al haar mechanismen. Vertrouw ook op je eetlust en op al je hunkeren. Ze zijn er met een reden.
- Eet lekker en normaal, de rest van je leven.
- Omarm je leven in een niet-dun-lichaam. Accepteer dat je waarschijnlijk nooit je streefgewicht zult halen, want met diëten werkt je lichaam je tegen. Je bent precies goed zoals je bent.
- Doe leuke, toffe dingen en geniet van je leven.
Voor de meesten zal punt 4 het meest heftigst zijn. Dat merk ik ook bij de mensen die ik coach in mijn coachpraktijk. De reden dat je op dieet bent is dat je jezelf niet goed genoeg vindt. Je mist zelfliefde. En jezelf accepteren in het lichaam dat je nu hebt, vraagt om een hele dikke vette pot zelfliefde.
Sta voedsel toe. Voedsel is een fundamentele behoefte. Om die reden kun je er dus ook niet mindful over zijn.
Daar moet ik nog eens goed over nadenken. Caroline bedoelt hier dat langzaam eten en perfect willen eten de ‘verknipte’ relatie in stand houdt. Door mindful te eten ben je toch een beetje obsessief bezig met eten, wat volgens haar ook weer resulteert in eetbuien. Ik vind het een interessante invalshoek, hoewel ik mindful eten nog steeds een goede techniek vind om de eet-obsessie milder te maken.
Caroline schrijft ook: het is goed om langzamer te eten. Maar let goed op, doe dit niet om minder te eten maar om te bewijzen dat je màg eten.
Vervolgens gaat Caroline in haar boek in op ‘set-point gewicht’. Iets waar ik al langer bekend mee ben, maar een best ingewikkelde theorie vind.
Kort uitgelegd: jouw set-point gewicht is het gewicht dat biologisch bij jouw lijf hoort. Waar jouw lichaam zich goed bij voelt. Dat is vaak een heel ander gewicht dan dat jij voor jezelf in je hoofd hebt. Dit gewicht is voor iedereen anders en ook afhankelijk van je bouw en je genetische aanleg. Vaak kun je dit ontdekken aan de hand van jouw groeigegevens. Je setpoint is (als je nooit een dieet hebt gevolgd) het gewicht dat je had op het moment dat je was uitgegroeid. Gemiddeld rond je 20e/22e levensjaar.
Maar… als je dan al minstens 1x een dieet hebt gevolgd, heeft dat invloed op je setpoint. Door te diëten breng je je lichaam in een uithonger-situatie waardoor je stofwisseling vertraagt. Hoe meer je je stofwisseling vertraagt, hoe hoger je setpoint zich ontwikkeld. Heb je dus meer dan 10 verschillende diëten gevolgd, dan is de kans aanwezig dat je setpoint nu misschien wel staat op 100kg in plaats van 60kg. En dan zal je dus mogen accepteren dat 100kg het gewicht is dat bij jouw lichaam hoort. En je ertegen verzetten heeft geen zin, want bij elk dieet geeft je lichaam tegengas door de stofwisseling te verlagen en je setpoint weer te verhogen. En dat is ook precies de reden dat je op de lange termijn altijd dikker wordt van afvallen. En omgekeerd dus ook. Je kent ze vast: die mensen die slank zijn en alles kunnen eten zonder dikker te worden. Die zitten op hun setpoint-gewicht. Als je namelijk op je set-point gewicht bent, zal je gewicht automatisch stabiel blijven.
Lees deze alinea hierboven nog maar eens en bedenk nu ook goed dat het zó belangrijk is dat jouw dochter, buurmeisje, nichtje, oppaskind of elke ander kind of puber dus nooooooooit zou moeten beginnen met een dieet. Het allereerste dieet is al een garantie voor overgewicht op latere leeftijd! Shocking!
Hoe kom je tot je setpoint-gewicht:
- Eet wanneer je honger hebt (5 à 6 keer per dag)
- Stop wanneer je je verzadigd voelt
- Beweeg voldoende (ze zegt ‘beweeg’, niet persé sporten)
Je setpoint kan schommelen tussen 0-10 kg.
Heb je genetische aanleg tot een hoge setpoint? Vraag jezelf dan af of jij je leven laat vergallen door diëten. Of leer je je lijf te aanvaarden en te koesteren? Je kunt je gewicht pas normaliseren als je je over kunt geven dat je misschien nog wat zwaarder gaat worden.
We moeten leren om elk ‘gewenst’ gewicht los te laten. We moeten ook het ‘maximaal gewicht dat we mogen hebben’ loslaten want elke vorm van controle “keeps us stuck”. Dus we moeten leren om gelukkig te zijn met ELK gewicht.
Het is gezond om te eten. Voldoende eten en uitrusten zal je metabolisme (stofwisseling) sneller laten herstellen. Het is gezond om gewoon te eten waar je zin in hebt. Een eetbui is volgens Caroline de bedoeling. Het is namelijk wat je lichaam aangeeft dat het nodig heeft om te overleven.
Zelfs als je bewust bezig bent om eetregels los te laten, ben je over jezelf aan het oordelen en ben je aan het controleren. Hebben of loslaten van eetregels geeft je stress en bij stress wordt het hormoon ‘cortisol’ in je lijf aangemaakt. Cortisol zorgt dat vet wordt vastgehouden in je lijf.
Een eetbui (m.u.v. emotie-eten) is een reactie op restrictie. Hoe stop je eetbuien:
- Stop met weerstand, geef je over.
- Verander de naam van een eetbui in een ‘feest’ of ‘hongersnood-herstel’.
- Slow down en geniet. Sta jezelf toe te eten.
Maar word je dan niet alleen maar dikker van TFID?
Nee, overgewicht is vaak genetisch (komt voort uit de hongersnood van onze voorouders), hormonaal, schildklier of het is een systemische onbalans. Diëten is wat je juist dikker maakt omdat het je metabolisme (stofwisseling) vertraagt en je setpoint verhoogd.
Rust is heel belangrijk bij het herstellen van je setpoint. Al eerder schreef ik over het stresshormoon Cortisol, dat vet opslaat. Ook adrenaline heeft een ongunstig effect op jouw metabolisme. Goede nachtrust en voldoende rust overdag is dus belangrijk. Geef je lijf rust en het zal vanzelf gaan hunkeren naar beweging. Zo leer je luisteren naar de signalen van je lijf.
‘Reframe’ bewegen om calorieën te verbranden naar bewegen om lichamelijk aan te sterken en jezelf te stretchen. Zo krijg je een gezonde relatie met bewegen.
Ga je sporten? Stel jezelf vooraf te vraag: ben ik goed uitgerust en gevoed om te gaan sporten?
Wanneer weer je dat TFID gaat werken?
- Je vergeet de traktaties die je voor jezelf hebt in huis hebt gehaald.
- Je ervaart steeds meer of je iets vies/lekker vindt.
- Soms heb je ‘ergens’ zin in en een andere keer weer niet.
- Je kunt halverwege stoppen omdat je vol bent.
- Je maakt je geen zorgen dat het direct effect op je gewicht heeft.
- Je kunt kieskeurig worden, zelfs met iets dat je vroeger altijd heel graag wilde.
- Je kunt sommige dingen saai gaan vinden om te eten.
Emoties zitten niet in ons hoofd, maar bewegen als energie door ons lichaam (e-motion = energy in motion = energie in beweging). Als we emoties niet voelen, manifesteren zij zich lichamelijk in bijv. stijve spieren, buikpijn, rugpijn etc. Energetische en emotionele stagnatie hoopt zich op in je weefsel en je spieren en komt vrij door beweging, massage of ontspanning (ademen). Je lichaam is je onderbewuste geest.
Het is de bedoeling dat we in ons lijf ‘wonen’ maar mensen met grote emotionele bagage, angsten en uiterlijke onzekerheden voelen zich oncomfortabel in dit lijf dus willen ze zo min mogelijk voelen. In plaats van ‘in ons lijf’ te voelen, zitten we in ons hoofd. In ons hoofd hopen we dat we ons lichaam kunnen veranderen en onze problemen met onze gedachten kunnen oplossen. Dat gaat niet! Emotionele en lichamelijke wonden genees je door weer ‘in je lijf’ te komen.
Je kunt terugkomen in je lichaam door bijv. een bodyscan of een meditatie. Voelt dat ongemakkelijk? Goed zo! Blijf oefenen totdat het comfortabeler wordt.
Diepe ademhalingen kunnen rustgevend zijn, maar ze kunnen ook paniek veroorzaken. Òmdat je meer gaat voelen. Het brengt je weer in contact met je huidige stress.
We denken dat zelfhaat ons helpt om beter te worden in dingen. Zelfhaat drijft ons namelijk om doelen te halen (bijv. af te vallen). En we denken bij zelfliefde meer aan luiheid en lelijkheid accepteren en dat we dan gelukkig kunnen worden terwijl we eigenlijk niet gelukkig zijn.
Tot zover mijn eigen highlights uit dit boek! Het boek is leuk om te lezen. Caroline Donner is naast schrijver en anti-diëter ook nog comedian en dat is terug te lezen. Ze haalt soms hilarische situaties aan. Het boek is luchtig maar zeker ook wetenschappelijk goed onderbouwd met heel veel bronvermeldingen. Leuk voor als je ergens wat dieper in zou willen duiken. Ze haalt veel voorbeelden en vragen aan van coachees die zij begeleid heeft met het TFID en je vindt ook een aantal leuke (schrijf)opdrachten die je zelf zou kunnen doen.
Ik vind het een super-inspirerend boek en ik hoop dat ik jou heb kunnen prikkelen om het ook te gaan lezen. Wellicht is het boek inmiddels in het Nederlands vertaald.
Omdat het zo inspirerend maar ook ‘spannend’ is, heb ik een besloten Facebookgroep geopend waarin iedereen, die het boek gelezen heeft en erover door wil praten/vragen, welkom is. Ook als je zelf aan de slag wilt met TFID ben je van harte welkom in deze groep. Voorwaarde is natuurlijk wel dat je het boek in huis hebt en het ook zelf gaat lezen. Ik help je graag verder volgens het TFID-principe!
12 tips om de snoep-verleidingen tijdens de feestdagen te weerstaan.
Je kunt er niet omheen. Vanaf 29 augustus vind je elk jaar al pepernoten in de winkels, alsof dat een soort officiële datum is, je kunt de folders er op naslaan. Maar vooral de maanden november en december zijn heftig; roomboterbanketstaaf naast de lopende band bij de kassa, chocoladeletters 4 halen 3 betalen, pepernoten in zeezout-karamelsmaak, en ga zo maar door.
En zodra die Goede, Lieve Sint het land weer uit is, worden alle displays in de winkels vervangen door chocolade kerststerren, schuimkransjes en kerststol. En als de kerst voorbij is, dan volgt er nog een lading snack-aanbiedingen en oliebollendeals voor oudjaarsavond.
Het vergt een sterke ruggengraat en een goed stel hersens om deze verleidingen met regelmaat te kunnen weerstaan. Natuurlijk kun je best wel eens genieten van een handje lekkere pepernoten of een stukje roomboterstaaf bij de warme chocomel. Als de intentie is dat je er bewust voor kiest om er lekker van te genieten en het dan ook bij een klein stukje kunt houden.
Om je er een beetje bij te helpen, heb ik 12 tips voor jou om niet elke keer weer te bezwijken voor al die snoep-, snack- en snaaiverleidingen.
1. Ga NIET met honger of trek boodschappen doen.
Boodschappen doen is lastig als je last hebt van emotie-eten, eetbuien of snaaidrang. Je kunt jezelf beschermen tegen impuls-aankopen door van te voren iets te eten. Een boterham, een tussendoortje, een stuk fruit… Geloof me, dat maakt het makkelijker om in de supermarkt iets te laten liggen wat je toch al eigenlijk niet wilde
2. Volg je boodschappenlijstje.
Het maken van een boodschappenlijstje is een soort afsprakenlijst. Je maakt met jezelf de afspraak dat je alleen de genoteerde ingrediënten gaat kopen. Vergeet je boodschappenlijst dus niet!
3. Onderweg? Spreek met jezelf af dat je niets extra’s eet.
Onderweg komen we verschillende verleidingen tegen; McDonalds, een benzinepomp, de bakker, een snoepautomaat, een leuk koffietentje… Spreek hardop met jezelf (of met degene met wie je op pad gaat) dat je niets te eten koopt of pakt. Het kost je extra tijd en geld en levert je waarschijnlijk achteraf spijt of een schuldgevoel op.
4. Ga je lang onderweg? Neem zelf een boterham of fruit mee.
Lang in de auto, trein of in het vliegtuig? Ook hier liggen de verleidingen op de loer. Houd je vast aan je eetstructuur (ontbijt – tussendoortje/fruit – lunch – tussendoortje/fruit – diner). Ben je rond lunchtijd onderweg, dan neem je een lekkere boterham mee. Ben je rond 10 uur of 15 uur aan het reizen, stop dan een extra stuk fruit of tussendoortje in je tas. Wel opeten, hè!
5. Als iemand je iets aanbied, wacht een paar tellen en vraag jezelf af of je trek hebt. Oefen eerst met ‘nee’.
Als iemand je iets aanbied, is het lastig om nee te zeggen. In je hoofd zegt het waarschijnlijk dat iemand anders het goedkeurt dat jij nu eet en dus mag jij dat ook van jezelf. Maar dat is natuurlijk onzin! Want iemand anders beslist dat niet. Jij beslist zelf. Maar dan moet je wel weten of je op dat moment iets wilt eten. Even een paar tellen wachten en jezelf deze vraag stellen, zal je al helpen. Vind je dit nog een lastige oefening? Begin dan eerst met een paar keer ‘Nee, dank je’ te zeggen.
6. Eet op vaste plekken, zoals aan tafel of in de kantine.
Als je rechtop aan tafel zit, heb je de beste houding om te eten. Opgevouwen op de bank met je bord op schoot zorgt dat je maag sneller in de verdrukking komt. Dat geld ook voor je onderbuik, waar je spijsverteringsorganen zitten. Je kunt dan minder goed voelen wanneer je echt vol zit. De kans op overeten is dan dus groter. Bovendien eet je aan tafel meer met aandacht. Eten met je partner, gezin, collega’s aan een tafel is natuurlijk ook gezelliger.
7. Kauw rustig en neem de volgende hap pas als je mond weer leeg is.
Ken je dat, dat je saucijzenbroodje al weer op is voordat je het door hebt? Waar is die chocoladereep ineens gebleven? Naar binnen ‘geduwd’ zonder er echt van te genieten. Probeer eens rustiger te kauwen. Geef je speekselklieren de kans om te mengen met het eten in je mond. Dat is beter voor je spijsvertering. Kauw je eten echt ‘op’ en neem pas een nieuwe hap als alles is doorgeslikt. Je zult je sneller verzadigd voelen van het eten.
8. Doe tijdens het eten niets anders (TV, mobiel, krant).
Door je aandacht niet bij het eten te houden, voel je ook niet wat je eet, hoeveel je eet en wanneer je vol zit. Of het nou een ontbijt, avondmaaltijd of een zak chips… Die TV kun je eventueel op pauze zetten, je mobiel kun je even weg leggen en die krant ligt er straks ook nog wel. Start je dag met je aandacht bij je ontbijt en de kans is groot dat de rest van je dag minder eetdrang hebt. Je start je dag namelijk met een goede mindset. Het helpt je om ook je lunch en daarna je avondmaaltijd met aandacht te eten.
9. Leg regelmatig tussendoor je bestek neer.
Vind je het lastig om voortdurend met je hoofd bij je eten te zijn? Dan helpt het om af en toe je bestek neer te leggen. En als je dat dan toch doet, neem eens een diepe zucht. Adem eens goed in en uit. Je handen kunnen dan niet automatisch de volgende hap opscheppen. Rustig kauwen, doorslikken en dan pas weer je bestek pakken. Je zult je gegarandeerd sneller vol voelen.
10. Kook gepaste hoeveelheden.
Niet echt honger meer, maar toch de restjes even opmaken. Zonde om weg te gooien, toch? Vooral tijdens de kerstgourmet. Maar is het dan niet zonde van je gewicht en van je goede eet-voornemens, als je het laat staan? En wat vind je nou eigenlijk belangrijker? Moeilijke vraag! Het helpt in ieder geval om precies klaar te maken en op tafel te zetten wat jij of je gezin nodig heeft. Dan kom je ook niet in de verleiding. Je kunt best de helft van het gourmetvlees in de koelkast bewaren. Grote kans dat het dan ook niet op gaat. Vind je het lastig om te bepalen wat nou gepaste hoeveelheden zijn? Gewoon uitproberen en de maateenheden, aantallen en gewichten opschrijven in een boekje of schrift, zodat je het altijd weer kunt opzoeken.
11. Heb je een feestje? Vraag de gastvrouw om rond te gaan met de hapjes, in plaats van deze op tafel neer te zetten.
Niets is lastiger dan die schaal met heerlijke snacks voor je neus op tafel. Een continue beproeving van jouw daadkracht. Kans is groot dat je toch een keer bezwijkt. Is de gastvrouw een goede vriend/familielid van je, dan kun je van te voren vragen of hij/zij met de hapjes rond zou willen gaan en daarna de schaal niet in jouw buurt wil zetten. Mocht je dit lastig vinden, misschien kun je de gastvrouw aanschieten met een aanbod om te helpen en dan zelf met de schaal rond voordat je ‘m terug zet in de keuken. Je helpt niet alleen jezelf, maar ook de gastvrouw.
12. Eet alleen wat je echt lekker vind.
Spreek met jezelf af dat jij jezelf alleen het beste gunt. Dat betekent dat je alleen nog maar eet wat je echt lekker en gezond vind. Realiseer je je na een paar happen dat die zak snoep toch eigenlijk niet zo lekker is, dan kun je er nu nog mee stoppen. Leg die zak weg, voel of je nog steeds honger hebt en pak iets waar je wèl blij van wordt. Waar je achteraf geen spijt van krijgt.
Elke moment is een nieuw begin.
Als er vroeger iets mis ging in mijn eetgedrag, was meteen mijn hele week ‘mislukt’. Ik mocht van mezelf pas op maandag – de start van een nieuwe week – weer opnieuw beginnen met mijn goede voornemens. Ik ‘moest’ mezelf heel lang schuldig voelen, ik was immers toch niet goed genoeg. Het gevolg was dat ik elke dag slechte eetgewoontes ontwikkelde. Het was tenslotte nog lang geen maandag, of 1 januari. Maar waarom wachten tot maandag of 1 januari? Niemand legde mij die regel op, dat deed ik zelf.
Weet dat ieder moment een nieuwe start kan zijn. Dat is een nieuwe afspraak die je vanaf nu met jezelf kunt maken. Per ongeluk zonder boodschappenlijstje gaan shoppen, een keertje vergeten met je bord aan tafel te gaan zitten… geeft niks, dat kan gebeuren. Maar spreek wel met jezelf af dat je meteen weer de draad oppakt met je positieve voornemens. Gewoon weer verder waar je gebleven bent. Wat gebeurd is, is gebeurd.
Heb je het gevoel dat je meer hulp en tips kunt gebruiken voor, tijdens en na de feestdagen? Dan is de online training Help! Feestdagen! echt iets voor jou!
Heb je iets aan deze tips? Ik ben benieuwd welke jou het meeste aanspreken. Laat gerust een bericht achter bij de reacties!
Als je niet kunt stoppen met eten
Veel mensen hebben last van eetbuien of zijn emotie-eters. Als jij er eentje bent, dan herken jij het gevoel vast wel, dat je soms niet kunt stoppen met eten. Ook al wil je eigenlijk helemaal niet eten. Het kan soms zelfs dwangmatig aanvoelen.
Mensen die geen last hebben van eetbuien, begrijpen dit niet. Dat zijn de mensen die makkelijk eetschema’s vol kunnen houden, nauwelijks hoeven te diëten en gemakkelijk langs een bakker kunnen lopen zonder in de verleiding te raken. Vaak geven deze mensen je het advies om lekker eten ‘gewoon niet in huis te halen’ of ‘gewoon nee te zeggen’. Voor hen is dat ‘gewoon’, maar voor jou niet.
De hele dag denken aan eten?
Als je niet kunt stoppen met eten, zijn het vooral je gedachten die je in de weg zitten. Het gaat vaak niet eens om wàt je eet, maar dàt je eet. Alles wat je binnen handbereik hebt, gaat naar binnen. Het gaat soms zelfs zo snel naar binnen, dat je niet eens echt proeft wat je aan het eten bent. Als het maar op gaat. Juist als je te snel eet, raak je niet snel verzadigd. Daarom kan een eetbui soms enorm groot zijn. Je voelt aan je maag dat er bijna niks meer in past en toch eet je door. Je bent niet te stoppen.
Eetbui van fruit
En als je niks lekkers in huis hebt, ga je het halen in de supermarkt of heb je een eetbui van iets dat je wel in huis hebt; crackers, brood, fruit, pindakaas, een blik knakworsten. Je kunt dus ook een eetbui hebben van ‘gezond’ eten. De kans is groot dat deze eetbui een snaaibui wordt; verspreid over een langere tijd. Dat je de hele middag steeds weer verschillende kasten opentrekt om te kijken of er nog wat te snaaien valt.
Helpt een diëtist bij eetbuien?
Het heeft geen enkele zin om met dit probleem hulp te zoeken bij bijv. een diëtist. Een diëtist, voedingsconsulent of voedingscoach kijkt juist naar wàt je eet, hoe je eet en wanneer je eet maar besteed niet veel aandacht aan wààrom je eet. En dat is nou precies waar het om gaat. Want achter die constante gedachtes aan eten gaat vaak een gevoel schuil. Om dat gevoel niet te hoeven voelen, zorgen je gedachten dat je je op iets anders focust. Op iets waarvan je hersenen zeker weten dat je er blij van wordt. Zo werkt dat overigens niet alleen bij eten, maar ook bij shoppen, opruimen en zelfs bij verslavingen.
Moet ik weer lijnen na een eetbui?
Na een eetbui voel je je vaak vies, vet, vadsig, mislukt, een slappeling en schaam je je voor wat je hebt gegeten. Hierdoor ben je vaak geneigd om weer strenger te gaan lijnen of een dieet te gaan volgen om de aangekomen kilo’s of de ingenomen calorieën te compenseren. Het is een logische keuze, maar het is ook de slechte keuze die je kunt maken. Ik heb je al eerder uitgelegd dat een eetbui niet gaat over wat je eet, maar waarom je eet. Aanpassen van ‘wat’ je eet, heeft dus geen enkele zin, want de gedachtes gaan er niet mee weg.
Sterker nog, door jezelf ‘op rantsoen’ te zetten, worden de eetgedachtes alleen maar groter. Want je bent de hele dag door vooral bezig met wat je niet mag. Veel mensen denken in beelden. Je hersenen registreren wel alle beelden die je denkt, maar je hersenen registreren niet het woordje ‘niet’. Dus als ik je vraag om NIET aan een roze olifant te denken, dan weet ik al precies welk beeld jij ziet in je hoofd. Jezelf etenswaren verbieden werkt dus niet want je zal er alleen maar meer aan denken en gefrustreerder door raken. Totdat je het niet meer vol kunt houden en je bezwijkt bij die chocoladereep bij de kassa. En dat is meestal weer het begin van een snaai-periode of een eetbui. Zo ontstaat het jojo-effect.
Wat moet ik doen na een eetbui?
Als je een eetbui hebt gehad, dan betekent het dus dat er iets met je aan de hand is. Misschien weet je ook al wat er speelt en misschien heb je geen idee. Het geeft wel aan dat het goed is om niet te streng voor jezelf te zijn. Juist nu je niet lekker in je vel zit heeft extra straffen geen zin. Dat maakt het alleen maar erger. Die eetbui heb je net gehad, daar is nu achteraf niks meer aan te veranderen. Je kunt wel zorgen dat er niet snel een volgende eetbui zal volgen. Dit is wat je dan kunt doen:
- Accepteer dat je NU niks meer kunt veranderen aan de eetbui.
- Erken voor jezelf dat er ‘iets’ aan de hand is… ook al weet je nog niet wat.
- Ga niet compenseren door extreem te bewegen, te lijnen of te braken. Dat lost niets op
- Wees lief voor jezelf en bedenk wat je nodig zou hebben; lichamelijke rust, een dutje, een luisterend oor, een knuffel van iemand.
- Pak onmiddellijk de gewone draad van je dagelijkse leven weer op. Niet alleen je ‘normale’ eetpatroon, maar ook je dagelijkse bezigheden. Ga niet in je slachtofferrol zitten, maar zoek steun of juist afleiding.
Heb jij iets aan deze tips? Of vind je het nog steeds lastig? Ik hoor het graag van je, in de reacties!
Hoe doorbreek ik die vicieuze cirkel van eetbuien?
De meeste eetbuien gaan niet over eten, maar over jouw gedachten en gevoelens. Het zijn meestal je gedachten en gevoelens die als een ‘trigger’ werken op jouw eetbuien. Dat geldt voor emotie-eters en voor lijngerichte eters. Wil je weten wat voor type eter jij bent, dan kun je hier de gratis test downloaden om erachter te komen welk type eter je bent.
Bij emotie-eters zijn de triggers vaak een emotie als verdriet, boosheid, stress of angst. In het artikel “Wat jouw eten jou vertelt” kun je lezen hoe je deze emoties kunt herkennen.
Bij lijngerichte eters is de trigger vaak dat je jezelf allerlei eet-regels hebt opgelegd. Regels van een dieet dat je volgt, regels van voedingsmiddelen die je jezelf verboden hebt, regels over wanneer je juist wel of niet mag eten. Deze regels geven je in eerste instantie structuur en houvast, maar onderzoek heeft uitgewezen (en het is ook mijn persoonlijke ervaring) dat een te strak regime averechts werkt. Het maakt namelijk de innerlijke rebel wakker.
De Fuck it-fase
De innerlijke rebel is de stem in jezelf die wil rebelleren en overal tegen in wil gaan. Die al snel de regels aan z’n laars wil lappen. De Amerikanen noemen dit de ‘Fuck it Fase’. Stel je hebt jezelf allerlei dieetregels opgelegd en je lust eigenlijk heel graag een blokje chocolade. Het is eigenlijk tegen jouw regels en daardoor krijg je het niet uit jouw hoofd. Je eet een blokje chocolade en op dat moment denk je ‘Fuck it!, het maakt nu toch niets meer uit’. Het kost je hele grote moeite om die innerlijke rebel te verslaan en uiteindelijk gaat de hele reep chocolade op. Juist omdat je zulke strenge regels voor jezelf hebt gemaakt, ontstaat er een soort van ‘verboden vrucht’. Want alles dat verboden is, is juist extra spannend. Dat geldt ook voor eten.
Na het eten van de hele reep voel je schuldgevoelens of schaamte. Schuldig dat je de reep helemaal opgegeten hebt en je schaamt je dat het je niet is gelukt om je aan jouw eet-regels te houden. Misschien voel je jezelf wel eens een mislukkeling. Dit geeft je nog meer negatieve gedachten, die weer opnieuw triggers zijn voor eetbuien. Er ontstaat stress omdat je helemaal geen nieuwe eetbuien wil. Met als gevolg dat jij jouw eet-regels weer gaat aanscherpen. Nieuwe dieetregels, nieuwe eettijden, misschien een nog grotere ‘verboden etenswaren’ lijst. En de cirkel is weer rond.
Diëten veroorzaken eetbuien
Het is dus belangrijk om je te realiseren dat die strenge eet-regels, diëten en afspraken die je met jezelf hebt dus ècht de oorzaak zijn van jouw eetbuien. En het voelt misschien heel tegenstrijdig, maar het is beter om deze regels los te laten. Het gaat namelijk helemaal niet om wat je wèl of niet mag eten. Het gaat er om dat je alles mag eten. Dat er geen ‘verboden vruchten’ zijn. Je zult merken dat je gemakkelijker de rest van de chocolade weer weg kunt leggen, als je liever voor jezelf bent. En zo kun je morgen en overmorgen zelfs nog een blokje chocolade van de reep afbreken.
Mindset
En vergeet niet dat je, door op deze manier de cirkel te doorbreken, je nooit meer hoeft te schamen en schuldig hoeft te voelen over je eetbuien, zodat je ook nooit meer opnieuw negatieve gedachtes krijgt die je weer opnieuw stress geven waardoor de cirkel weer rond is. De cirkel doorbreek je dus door vanaf nu een andere mindset te creëren over eten. Hopelijk heeft dit artikel je er bij kunnen helpen. Wil je graag extra hulp en ondersteuning bij het creëren van een fijne en gezonde food-mindset, dan kan ik je daar natuurlijk heel goed bij helpen!
Je eetbuien worden veroorzaakt door je brein.
WOW, het is alweer bijna december. Wat gaat de tijd snel! De winkels liggen al een poosje vol met pepernoten, chocoladeletters, roomboterstaven en marsepeinen muizen. En als Sint en zijn Pieten alweer vertrokken zijn, worden de schappen aangevuld met kerstkransjes en sneeuwbonbons. En de kans is groot dat jij er ook al van gegeten hebt. Want het is zó lastig om al deze verleidingen te weerstaan!
Grof geld
Je wordt er (figuurlijk natuurlijk) mee dood gegooid. En als je kinderen hebt, heb je helemaal dikke pech. Want die willen natuurlijk ook strooigoed en een letter in hun schoen en schuimkransjes in de boom. Tja, het wordt je niet gemakkelijk gemaakt. Expres niet. Want er wordt grof geld verdient met al deze producten. Ik hoef je maar het voorbeeld van een frisdrankmerk (‘Holidays are coming…’) te geven en je hoort de belletjes en je ziet de lichtjes van de truck met de kerstman zo voor je.
De reclames spelen in op je gevoel. Wereldwijd zijn miljoenen onderzoekers en marketeers bezig om miljoenen euro’s en dollars te besteden aan reclames en campagnes, zodat jij de producten koopt waar zijn weer miljarden dollars en euro’s winst mee maken. Neuromarketing heet dat. Neuro betekent ‘brein’ en marketing betekent ‘producten aan de man/vrouw brengen’.
Hersenen
Neuro dus, hoe werkt dat dan in ons brein? Dat zal ik je kort uitleggen. Ons brein bestaat uit 3 delen: Het mensenbrein, het emotionele brein (ook wel zoogdierenbrein genoemd) en het reptielenbrein.
Ieder brein heeft een eigen functie:
Menselijke Brein:
Dit is het grootste gedeelte van je brein, maar absoluut niet altijd het sterkste gedeelte. Het menselijke brein is analytisch, denkt rationeel en praktisch en zorgt vooral voor de logische beredenering. Voor de doordachte keuzes, om het zo maar te zeggen. Als je een strijd hebt tussen je gevoel (ofwel je hart) en je ‘hoofd’, dan is het menselijke brein verantwoordelijk voor de gedachtes in je ‘hoofd’. Het weegt voors en tegens tegen elkaar af en overziet consequenties.
Emotionele Brein:
De naam zegt het eigenlijk al. Dit stuk van je brein is verantwoordelijk voor je emoties. Het verwerkt de informatie door middel van zintuiglijke prikkels. Informatie die in jou hoofd komt doordat je het ziet (ogen), doordat je het ruikt (neus), door dat je het hoort (oren), doordat je het proeft (tong) of doordat je het voelt (je huid). En je emotionele brein hangt er meteen een oordeel aan. De taak van het emotionele brein is namelijk te zorgen voor jouw geluk. Het vergelijkt ervaringen en herinneringen en het registreert dus alles wat jou een fijn gevoel geeft. Je emotionele brein zorgt er voor dat jij graag wil wat jou gelukkig maakt en dat je een afkeer krijgt van wat jou niet gelukkig maakt.
Reptielenbrein:
Dit gedeelte zorgt ervoor dat jij overleeft. Het is egocentrisch en alleen maar bezig met overleven. Het reptielenbrein bedient je vitale functies, zoals je ademhaling. Je hoeft er niet bij na te denken. In noodsituaties zorg je reptielenbrein dat er in je lichaam adrenaline wordt aangemaakt, zodat je snel en scherp kunt reageren als je door een auto bijna van je sokken wordt gereden. Het kan je in noodsituaties laten bevriezen, laten vluchten of laten vechten (dat noemen we fight, flight or freeze).
Kan ik daar iets aan doen?
Het emotionele brein en je reptielenbrein samen, overheersen je menselijke brein. Je kunt dus zeggen dat jouw meeste beslissingen worden gemaakt op basis van emotie en overleving. Je snapt nu wellicht iets beter waarom we al die verleidingen van reclames, displays in de winkels en geurtjes bij de bakker zo lastig kunnen weerstaan. Het ligt niet aan jou! Het ligt aan jouw brein.
Natuurlijk kun je daar iets aan doen. Het feit dat je nu weet dat het meestal je emotionele brein is die reageert, zal je helpen. Want de volgende keer kun je tegen jezelf zeggen: ‘ik luister niet naar mijn emotionele brein, maar ik kies met mijn verstand’. Op deze manier kun je jezelf leren om andere patronen aan te leggen. Maar dit kost tijd. Het reptielenbrein zal je namelijk tegen gaan werken.
Alles wat ‘nieuw’ is voor een reptielenbrein is een bedreiging. Je kunt dus alleen je reptielenbrein slimmer af zijn, door vol te houden. Onderzoek heeft uitgewezen dat dit gemiddeld 90 dagen kan duren, voordat een nieuw patroon volledig is aangeleerd. Neem er dus ook de tijd voor! Rome is ook niet in 1 dag gebouwd. In de blog over het ‘olifantenpad‘ leg ik je uit hoe je nieuwe patronen aan kunt leren.
Recente reacties