Selecteer een pagina
Van goede voornemens naar slimme doelen

Van goede voornemens naar slimme doelen

Wie last heeft van eetbuien, zal dit wel herkennen! Doelen stellen en goede voornemens zijn in december altijd weer onderwerp van gesprek. Voor veel mensen is december bij uitstek het moment om nieuwe voornemens te zetten voor het nieuwe kalenderjaar. Soms heb ik het idee dat je er niet echt meer aan ontkomt. Op je werk maak je jaarlijks persoonlijke ontwikkelingsplannen (POP’s) met je teamleider of manager en op de sportclub worden de jaarlijkse persoonlijke records van iedereen besproken met de intentie om jezelf te blijven verbeteren.

Nu is het natuurlijk prima om terug te kijken naar het afgelopen jaar en daarin nog eens te benoemen wat je eindelijk eens gelukt is, wat je goed hebt gedaan en waar je trots op bent.  Daar mag je zeker dankbaar over zijn! En het is ook goed om te bedenken wat je nog zou willen voor het aankomende jaar, zodat je ook dààr weer trots op kunt zijn als het jaar voorbij is.

De SMART-methode

Helaas is het mijn persoonlijke ervaring dat mijn goede voornemens (vroeger!) halverwege januari al strandde. Totdat ik tijdens mijn HBO-opleiding kennis maakte met SMART-doelen. Misschien heb je wel eens van SMART-doelen gehoord, want deze methode wordt vooral in het bedrijfsleven gebruikt.

SMART staat voor Specifiek, Meetbaar, Acceptabel, Realistisch en Tijdsgebonden. Het is een manier om duidelijke, concrete doelen te stellen. Het is niet alleen een handige tool in het bedrijfsleven, maar het is ook zeker geschikt voor je persoonlijke doelen. Nu ik al jaren mijn goede voornemens omzet in SMART-doelen, heb ik ze altijd succesvol behaald. Ik zal het je uitleggen, zodat het jou ook kan gaan helpen:

Specifiek:

Waar het meteen met goede voornemens mis gaat, is dat ze te vaag zijn. Stel je voor, mijn goede voornemen is om in het nieuwe jaar wat lekkerder in mijn vel te zitten en me energieker te voelen. Ik heb een superleuke oud & nieuw met vrienden, champagne en oliebollen. Op 1 januari word ik wakker met mijn goede voornemen om me energieker te voelen. Dan weet ik niet wat ik nou precies ga doen. Ik heb namelijk een resultaat met mezelf afgesproken maar ik weet niet hoe ik dat ga bereiken. Moet ik dan gaan sporten? Gewoonweg een abonnement bij de sportschool afsluiten? En alle lekkere voedselrestanten van oudjaarsavond in de koelkast en in de kast dan? Moet ik die nu in de prullenbak gooien? Zonde! Laat ik die eerst maar eens op gaan eten. Tja… nu wordt het al weer wat lastiger. Maak je voornemens specifieker: wat heb je nodig om je energieker te voelen? Een eetplan en beweegplan kunnen een goed idee zijn. En als je een emotie-eter bent of last hebt van eetbuien, dan zul je daar ook een plan voor moeten maken. Want bij emotie-eten en eetbuien gaat het juist niet om het eten, maar om de emoties, de gedachten en je gedrag. Dat worden dus 3 opzichzelfstaande doelen voor het aankomende jaar. In de volgende uitwerkingen zal ik het doel van emotie-eten verder uitwerken.

Meetbaar:

Goed, je wil graag je eetbuien van het emotie-eten onder controle krijgen. Dan is het belangrijk dat je daar een ‘meetbare’ manier voor bedenkt. Bij emotie-eten is het bijhouden van eetdagboeken een goede en meetbare manier om inzichten te krijgen in je eetgedrag. Het is meetbaar, want in een eetdagboek registreer je alles wat je dagelijks eet. Als je het een dag niet bijhoudt, dan mis je een dag in je dagboek. Dat is duidelijk zichtbaar. En we ‘meten’ al je eetmomenten door het op te schrijven zodat we achteraf patronen kunnen gaan ontdekken in jouw eetgedrag. Misschien valt het op dat je juist ’s avonds in je eentje eetbuien krijgt. Of dat je vaak stiekem eet op woensdagmiddag, wanneer de kinderen thuis zijn. Deze inzichten hebben invloed op je eetgedrag in de toekomst want je bent je bewuster van je eetbuien. En met deze informatie kun je bijvoorbeeld na 2 maanden weer nieuwe doelen maken voor jezelf.

Acceptabel:

Nu vraag je jezelf af of dit een acceptabele manier is voor jou om aan je doel te werken en of de uitkomsten acceptabel voor je zijn. In dit doel ga je dus dagelijks een eetdagboek bijhouden. Dat is geen moeilijke taak, maar het vraagt wel wat discipline.  Is dat acceptabel voor jou? En zijn de uitkomsten die je gaat krijgen acceptabel voor jou? Of moet je toch op zoek naar een andere manier om je doel te bereiken?

Realistisch:

Het is belangrijk dat je realistische doelen stelt. Als je eigenlijk een hekel hebt aan sportscholen, is het niet realistisch om af te spreken dat je 4x in de week naar de sportschool gaat. Of als je een groot gezin hebt is het misschien niet realistisch om ingewikkelde caloriearme menu’s te gaan koken. Voor het eetdagboeken-doel vraag je jezelf af of het realistisch voor je is om elke dag je eetdagboek eerlijk in te vullen? Heb je daar iets bij nodig om het niet te vergeten elke dag in te vullen, bijvoorbeeld reminders in je telefoon of een herinnerings-briefje op de salontafel?

Tijdsgebonden:

Hang een tijdsplan aan je doel. Hoe vaak ga je dit doen en hoe lang? Het eetdagboek zou je dagelijks kunnen invullen, ’s avonds bij de koffie. En je kunt het bijvoorbeeld 2 maanden volhouden. Na die 2 maanden kun je met de bevindingen uit je eetdagboeken weer een nieuw doel stellen. Bijvoorbeeld afleiding zoeken op de momenten dat je je verveelt en geneigd bent te gaan eten. Het kan ook een nieuw doel zijn om hulp in te schakelen om het emotie-eten of de eetbuien aan te pakken.

Je hoeft het niet alleen te doen!

Als eetbuien-coach kan ik je helpen om de onderliggende emoties, je eetgedrag en je gedachten (constant denken aan eten bijvoorbeeld) samen met je om te buigen zodat je niet meer wordt overvallen door eetbuien. Dat kan door middel van 1-op-1 coaching.

Mocht je graag je voornemens voor het nieuwe jaar SMART willen maken, maar kom je er niet helemaal aan uit, dan vind ik het superleuk om je er gratis en vrijblijvend mee verder te helpen.  Omdat ik wéét hoe belangrijk het is om goede doelen te stellen. Je mag me altijd mailen of een bericht sturen via Facebook of Instagram.

Wat wordt jouw goede voornemen voor het aankomende jaar?
Laat het me weten door hieronder een bericht achter te laten!

Deel deze blog:

Ben jij, net al ik, ook zo fan van zelfhulp-boeken? Ik heb er heel veel gelezen en heb mijn persoonlijke life-savers voor je in een lijstje gezet. Thema's: eetbuien, zelfliefde en body positivity (lichaamsaccepatie). Hier vind je mijn boekentips!

Ter info: sinds september 2022 ben ik gestopt met coaching voor mensen die worstelen met eetbuien, lichaamsacceptatie en intuïtief eten. Tot en met februari 2023 begeleid ik enkel nog het Intuitief Eten Intensive Groepsprogramma. Je kunt wèl bij mij terecht voor Human Design.

Hoe herken je de echte emotie?

Hoe herken je de echte emotie?

Het is niet altijd gemakkelijk om emoties te uiten. We hebben vaak als kind geleerd om onszelf groot te houden, onszelf niet aan te stellen en niet te zeuren. “Doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg!” In de pubertijd, waar juist veel emoties opspelen, houden we onszelf groot uit angst om gepest te worden of buiten de boot te vallen.

Opnieuw je emoties leren voelen

In onze volwassen levens is het daarom vaak lastig om de emotie te voelen, die er op dat moment ècht aanwezig is. We voelen ons bijvoorbeeld eenzaam, maar we uiten het als boosheid. Ik zal je een persoonlijk voorbeeld geven:

Ik heb me verheugd op een date met mijn beste vriendin. Ik heb haar al een poos niet meer gezien en er is veel gebeurd. Ik ben blij om haar te zien omdat ik de laatste tijd eigenlijk niet veel mensen meer zie en spreek. Mijn vriendin belt op dat ze onze date moet afzeggen omdat ze moet werken. Veel zieken op haar werk, dus ze moet invallen. Ik word boos op haar omdat dit niet de eerste keer is dat ze afbelt. En ze belt ook nog eens op het allerlaatste moment af. Belachelijk! Lekkere vriendin, zeg! Alsof haar hele leven om haar werk draait. Boos hang ik de telefoon op. Ik beland op de bank met hele pak koekjes.

Wat is nou de èchte emotie?

In deze situatie is mijn boosheid eigenlijk een ‘secundaire’ emotie. Het is niet de emotie die ik, als ik diep naar mijn gevoel kijk, ècht voel. De boosheid gaat over mijn vriendin. Ik ben boos op haar. Maar waarom ben ik boos? Wat heeft deze emotie met mij te maken? Ik voel me (weer) in de steek gelaten. Ik schreef eerder in dit voorbeeld dat ik de laatste tijd al niet veel mensen meer heb gesproken en gezien. Ik voel me eigenlijk best eenzaam. Ik ben eigenlijk vooral teleurgesteld dat onze afspraak niet doorgaat. Ik wilde graag met haar kletsen, want ik heb al een poosje niemand meer ècht gesproken. Ik voel me vooral verdrietig en dat is mijn ‘primaire’ emotie.

Eetbuien-alarm!

Je merkt, nu we iets dieper naar het gevoel kijken, dat verdriet de onderliggende emotie is. Verdriet dat te maken heeft met eenzaamheid. En als je dat weet, kun je beter leren omgaan met je emoties. Door bijvoorbeeld jezelf af te vragen wat je nu nodig zou hebben. Vanuit je boosheid zul je wellicht bedenken dat je voorlopig even niks meer van je vriendin wil horen en kan het zijn dat je denkt dat iedereen je in de steek laat (Oei! Eetbuien-alarm!). Maar als je doorhebt dat het je verdrietig maakt omdat je je eenzaam voelt, kun je je bedenken dat jullie de afspraak heel snel opnieuw moeten plannen omdat je haar toch ècht als vriendin nodig hebt.

Niet mijn schuld…

Als je een emotie-eter bent, zijn emoties je grootste trigger om te gaan snoepen, snacken en snaaien. Als je niet de primaire emotie herkent, wordt het lastig om grip te krijgen op je eetbuien. Emoties zijn vaak lastig om te herkennen omdat we er vanuit onze gedachten andere labels aanhangen. Vaak geven we meteen anderen de schuld ergens van. We zijn niet gewend om aan onszelf en onze gevoelens te denken omdat we dat egoïstisch vinden of omdat we bang zijn voor wat andere van ons vinden.

Maar wat dan wel?

Het aanpakken van emotie-eten heeft, zoals je kunt lezen, heel wat voeten in de aarde. Het gaat niet om eten, maar om de emoties die de trigger zijn. Dat kun je ook terug lezen in mijn blog ‘Hoe doorbreek ik de vicieuze cirkel van eetbuien’. Het heeft als emotie-eter dus geen zin om een dieet te gaan volgen of naar een voedingsdeskundige te gaan. In de blog ‘Waarom diëten niet goed voor je is’ lees je nog eens waarom. Ik kan je als eetbuien-coach wel helpen om samen met jou je gedachten en emoties te onderzoeken, zodat ik je kan leren om geen eetbuien meer te hebben.

Stel je voor… dat je je emoties sneller herkent, je gedachten er op aan leert passen en je nooit meer een uitvlucht hoeft te zoeken in snoepen, snacken en snaaien. Dat je één koekje kunt eten, er van kan genieten en de rest weer in de kast kunt leggen omdat één koekje genoeg voor je is. En dat je niet meer de hele dag aan eten hoeft te denken! Hoe zou jouw leven er dan uitzien?

Ik kan je uit eigen ervaring vertellen dat het me een gelukkiger mens heeft gemaakt. Ik ben een vrolijkere vriendin voor mijn vrienden, een liefdevollere partner voor mijn man en een behulpzamere buurvrouw van geworden.  Het heeft rust in mijn leven, in mijn hoofd en in mijn gevoel gebracht. Het heeft er zelfs voor gezorgd dat ik nu een ervaringsdeskundige professional ben, die jou graag helpt om ook een vrolijker vriend(in), liefdevollere partner, behulpzamere buurman/-vrouw en misschien ook wel blijere ouder voor jouw kids te worden. Maar natuurlijk vooral de beste versie van jezelf, voor jezelf.

Weet jij nog welke emotie je ècht voelde bij je laatste eetbui? Durf je het me te vertellen? Laat gerust je reactie achter, onder deze blog.

Deel deze blog:

Ben jij, net al ik, ook zo fan van zelfhulp-boeken? Ik heb er heel veel gelezen en heb mijn persoonlijke life-savers voor je in een lijstje gezet. Thema's: eetbuien, zelfliefde en body positivity (lichaamsaccepatie). Hier vind je mijn boekentips!

Ter info: sinds september 2022 ben ik gestopt met coaching voor mensen die worstelen met eetbuien, lichaamsacceptatie en intuïtief eten. Tot en met februari 2023 begeleid ik enkel nog het Intuitief Eten Intensive Groepsprogramma. Je kunt wèl bij mij terecht voor Human Design.